ګلې ته يواځې نه يې
ډېرې پېغلې وې زړې شوې
ورته خپل كور قتلګاه شو
تاندې هيلې يې كي مړې شوې
ګرانه! ته هم تنها نه يې
ستا په رنګه ډېر ځوانان دي
چي پياده او بې ملګرې
د ژوندون پر لار روان دي
زمااو ستا لاس يې تړلي
د رواج په زنځيرونو
ما او تا دواړه محروم يو
د خواږۀ عشق له جامونو
ما او تا به كوو دواړه
بغاوت په ضد د خپلو
ما او تا به كوو هڅه
د رواج د ماتولو
ځكه دا هغه رواج دى
چي نه دين دى، نه پښتو ده
نو بيا ولې دا وبا پر
كور خپره د پښتنو ده؟
===
10.09.2009
- بارکوال مياخېل
د هجر شپه چي تر سهاره پورې رسي خدايه!
ته مي په سترګو كې ژوندي و لرې كسي خدايه!
هغه پښتون د زړۀ په غوښو پښتونواله پالي
د چا چي يار و غربت دواړه مېلمانه سي خدايه!
تل چي پرې سوي ګلان و وينم د چا په لاس كې
ډ...
31.10.2009
- بارکوال مياخېل
درځئ چي مړ كړو اور له وطنهزياتي جوړ نه كړو ګور له وطنهنور را پرې نه ږدو پردي تورمخينور و نۀ باسو ورور له وطنه
***
ځئ را ستانه كړو وروڼه له جنګهچي خپله خونه بيا نه كړي ړنګهچيغه به وكړو او په اشر بهجوړه كړو مېنه، له مينې دنګه
***
راسره دوى كه تل دوښمني كړيراسره وروڼه خپت(۱) په بدي كړيموږ به تېره كړو د مينې تورهچي د دوى كركه و...