لکه چې اوس د جانان ياد شوم
غزل
غزل
غزل
يو څوک يې د لونگو په لټون پسې راوتىپرون تللې په دې لاره ده کوچۍ ړنگه بنگهد پر کلي زلمي خو ټول همدې له ژونده خلاص کړلاخ! دې کوز کلي ته لاړه نن گولۍ ړنگه بنگهاوس به مې مورکۍ په سپېلنيو باندې څه کوللېدلې که مې نه وى يوه جلۍ ړنگه بنگهبس نن خو ته په خپله مينه سپينه خولگۍ راکهمړې خير دى کنه راشه لېونۍ ړنگه بنگه
