د ا ماشوم زه يم، دا زلمى کاروان دى او دا بابا حمزه بابا دى
دا تصوير له نن ١٨ کاله پخوا مصطفى سالک اخيستې و. د حمزه بابا د ژوند وروستى شپې ورځې وې چې زه، مصطفى سالک او پيرمحمد کاروان يې ليدو ته ورغلي وو، ما تر دې وخته حمزه بابا ډير زيات لوستى و خو لا مې ليدلى نه و. او چې کله مې وليدو، ناڅاپه مې په جيغو جيغو ژړلي وو چې بيا به کاروان او سالک کله کله راپورې خندل او دا پوښتنه به يې کوله چې ولې مې ورته ژړلي وو.
08.01.2011
- baz
موږ دواړو ته وظيفه راکړل شوه چې د ارکستر له پاره د افغانستان مشهور سازغږونکي پيدا کړو. زما کار د پښتنو هنرمندانو پيدا کول وو. ما له هنرمندانو سره پيژندګلو نه لرله، نو د حفيظ الله تراب نه مې مرسته وغوښته. هغه راته سينه وډبوله چې نامي نامي کسان به درته د ارکستر له پاره ونیسم
بله ورځ له تراب صيب سره کباري بازار ته روان شوم. هلته مو لومړی له نواب استاد سره وکتل. هغه ته مو خپل غرض او شرايط وړان...
28.09.2011
- baz
راته گران کيسه ليکوال اکبر بري يو وخت راته ويل : ايمله ته د لنډو کيسو ملا قلم الدين يې . دۀ ويل قلم الدين د طالبانو په واکمنۍ کې خلک درول ږيره يې کتله چې لنډه ده که اوږده . که به لنډه وه سړى جريمه و .خو تا خبره سرچپه کړې ده ، که لنډه کيسه اوږده وي ليکوال يې جريمه کوې . له ښاغلي بري سره مې دا خبره نه منله . استدلال مې دا و چې که بې ځايه او اضافي خبرې نه وي لنډه کيسه دې اوږده وي . هغه به ويل بايد مقدمه او صحنه سازي وي . زۀ يې اوس هم نه منم . هغه کيسه خوند راکوي چې وار له واره کيسه...
