څه سر مې خوږيږي، چې ياري کوم
بس دی نوره خپله غريبي کوم
خير دی که په ګرانه راته پريوزي
زړه نه دې وباسمه خواري کوم
نور به مې د زړه چيرې ونه منم
نور به مې د عقل غلامي کوم
ښکلو ته به بيا په مينه نه ګورم
ښکلو سره دغه ناځواني کوم
ښار کې به د کلي غوندې نه اوسم
ښار کې به خويونه بازاري کوم
٢٠٠٨/ ٠٢/ ١٠
کابل، افغانستان
20.01.2008
- baz
راپور: بازمحمد عابدنيټه: ١٣٨٦ کال د تلې ٢٨/ د ٢٠٠٨ کال د جنورۍ ١٨تلاوت: عطامحمد غيوريد غونډې مشر: ګل اغا احمديميلمه: ايمل يوسفزی د تيرې غونډې راپور: مصطفی باورکره کتنه: د بازمحمد عابد لنډه کيسه ( د امير صاحب ميسکال)
وياند: ګل محمد اريوبيد امير صاحب ميسکالسږکال له وړوکي اختر نه پوره يوه اونۍ دمخه مې له دفتر نه رخصتي واخيسته او په وخت مې ځان کور ته ورساوه. په کور کې لا دمه شوی نه وم چې د تره زوی مې چې کور په صحرا په ( امير صاحب ) مشهور دی او ښايسته ډېر...
03.03.2008
- baz
له ناکردو سره چې لوی دې کړمهپه ښه او بدو باندې پوی دې کړمه
څله دې زړه رانه منګول کې وړلوڅله له لپو ځينې توی دې کړمه
په نه خبره چې مې زړه نری شيد کوم يتيم ماشوم په خوی دې کړمه
د باد څپه چې ستا وږمه راوليلکه لونګ جانانه بوی دې کړمه...
