څنگه چې ښکلي له وعدې نه وځي
داسې مې زړه له ارادې نه وځي
لمر د زرينو وړانگو لاس غځوي
د رڼا ناوې له تيارې نه وځي
ورسره ستا د نامه توري ځغلي
هر اسويلی مې چې له خولې نه وځي
د کوم هوښيار ښکلي په لټه پسې
يو ليونی له ميکدې نه وځي
ښکاري جانانه په ايمان يې وايه
” باز “ به دې کله له پنجې نه وځي
پيښور، صدر ١٩٩٧/١/١
12.11.2007
- baz
سپرليه هغه به زموږ د خوارو کلی وي چېگلونه ټول په وينو سره وي او بل رنگ نه کويدا زمانه لکه چې نور زموږ وجود نه منيعجيبه نه ده چې احساس مو لا غورځنگ نه کوي************وخت به موږ ته څنگه گلورينه فضا جوړه کړيغږ د پسرلي وي خو له ورايه خزان وخانديلا د گلغوټيو ستوني ډک دي له باروتو نهتاته به په کومه خوله سپرليه گلان وخاندي***********پام کوه سپرليه چې زموږ کلي ته رانه شېته به د باروتو دې وطن ته څه تحفه راوړېاوس زموږ د کلي چنارونه ځالې نه لريته به د...
12.11.2007
- baz
څنگه چې جانان په نظر ښکل کړمهداسې يې غمونو ځان ته خپل کړمه
څو که لا کچه غوټۍ د مينې دهزه به يې د اوښکو په نم گل کړمه
بيا مې په يو ښکلي نظر پريوتوبيا ځکه خبرې په غزل کړمه
زه او جانان لاس تر غاړې ووتواور به د رقيب په خونه بل کړمه
نن ” باز “ ته د زرکو ميرې وويلسرې سترگې به تورې په کجل کړمه
١٩٩٧/١/٥...
