یو مو شپې دماتم تور څادراغوستی
بل کفن مو درڼا سحر اغوستی
میلمانه یې زعفراني خالونه بیا دي
زیړ لباس دمازدیګر ګودر اغوستی
قصیدې دځوانیمرګو هیلو وایم
هسې شعر مې سندریز هنر اغوستی
اوښکې مه څڅوه یاره اوس به وچوي
ګور زړه مې حبابي ټټر اغوستی
زما دزړه پوښتنه ولې کړې له مانه
چې هرشعر مې د ائنې جوهر اغوستی
دا يې ته په سره سالوکې وې لیدلې
چې مې درد دزړګي سور پرهر اغوستی
د سپند غوندې فریاد دمودو باسي
پریږده زړه مې دلمبو مجمر اغوستی
په نظر دهنرمندو يې پړک لګي
که صدف مې دغزل ګوهر اغوستی
د بیدیا کاڼې پرې دړې وړې مات کړئ
( حسن) اوس دلیونتوب سپر اغوستی
ډاکتر حسن-لندن ٢١/٨/٢٠٠٨
20.08.2008
- محمدحنيف حيران
ته لکه لمبــــــــــــه له اوره راغللېووايه له کومـــــــــه لوره راغللې؟هيڅ دې ننواتې زړه تـــــــــه ونکړهزور دې شه اوبه په زوره راغــللېټک شي دروازې ته مخ ورواړومزه وايم که ته له ګوره راغــــــــللېژوند لکه تر دۀ درباندې ډېر ګران و؟څنګه له شهيده وروره راغللــــــــــې؟تا خو پېښور د افغان کور ګاڼــــــــــهبيا ولې له خپله کوره راغللـــــــــــې؟ما باندې احسان ښکليه د څه کوې؟پوی يم چې د څه له شوره راغللــــېحيران يم له دې ځايه چېرې لا...
22.08.2008
- محمدحنيف حيران
راليږونکی :emalد راليږونکي پته :stori@kabirstori.comنيټه : 22-08-2008ډاکتر کبیر ستورید ادب ساپوهنهپښتانه واړه سره یو دیورک دی اغیار شي چې به دوی جداکوینه
شعراو شاعر : شعر یوازی د ادب یوه برخه نده بلکه د پخوانیو پيښو او مالوماتو د لاس ته راوستلو یوه مهمه وسیله هم ده ځکه چې زیاتره هغه لرغونی اثار چې زمونږ تاریخ پيژندونکی پری استناد کوی د شعربڼه لری. ددی خبری ښه شاهدان د «اویستا» او «ریګویدا» لرغونی کتابونه دی. د غه کتابونه بل شی ندی، بلکه د هغه وخت د خلکو یانی د...
