نــــوم : شاکرالله
تخلص : شاکر
دپلارنوم : حيدري
زوکــړه : ١٣٥٤ لېږديز لمريز کال
زده کړه : د دوولسم ټولګي فارغ
ولايت : خوست
ولسوالي : اسمعيل خېل او مندوزي
کلى : حيدرخېل
د ستا به هېروم زه
خو زه دې نه هېروم
نوم دې هر وخت په بسم الله يادوم
هم يې سحر هم يې بېګاه يادوم
هسې نه!
چې دا زما او ستا ترمنځه
دا مېشته مخلوقات
چې غمازي ونه کړي - چې غمازي ونه کړي
ستا د ښکلا تصوير مې
ګرانه د زړۀ په ديوال
دى داسې ټينګ نښتى - ټينګ نښتى
چې رانه نه بېليږي – نه بېليږي
و فا دې نه هېروم
جفا دې نه هېروم
خندا دې نه هېروم
ټول مې د خپل زړۀ په صندوق کې
ما لا مال ساتلي
خير دى که ته له مانه
لرې – لرې ګرځې
زما د حال پوښتنه
هېڅ نه کوې _ هېڅ نه کوې
خو شاکر بيا هم!
ستا د نوم په ټکو
ژبه په شونډو باندې
پسته پـسته تېروم
هسې نه نوم دې ياره
او رانه خوږ چې نه شې
او بيا به ته خپه شې
او بيا به ته خپه شې
نــــوم : يوسف ګل
تخلص : سودايي
دپلارنوم : ګل سعيد خان
زوکــړه : ١٣٥٨ لېږديز لمريز کال
زده کړه : د لسم ټولګي زده کوونکى
ولايت : خوست
ولسوالي : مرکز – متون
کلى : متون
لــــه اترنګه مې زړۀ رنګ اخيستى نــه دى
ارمـــــانونو مې لا زنګ اخيستى نـــــه دى
دا چې کاڼي مې پــــه سر بـــــاندې واريږي
مـــا پــــه بيه ځان تــه جنګ اخيستى نه دى
خوار غريب يمـــه پـــــه ځمکه باندې اوسم
معشوقې تـــــه مې پالنګ اخيستى نــــه دى
د لاله پـــه شان پـــه وچې صحرا ژوند کړم
لـــــه اوبو ځنې مې رنګ اخيستى نــــه دى
ياره تــــــه دومــــــره ساده يې كــه ستامينه
لـــــه عاشقه چــــا کلنګ اخيستى نــــــه دى
( سودايي ) دې صرف دسپينې خولګۍ غل يم
ستـــــا له غاړې مې لونګ اخيستى نـــه دى
نـــــوم : مطيع الله
تخلص : تراب
دپلارنوم : رسول زوى
زوکــړه : ١١\ ٥\ ١٣٤٧ لېږديز لمريز کال
زده کړه : تر دوولسم ټولګي پورې
ولايت : خوست
ولسوالي : اسمعيل خېل او مندوزي
کلى : حسن زي
چاپ شوي اثار: يو اثر ( للمي ګلونه او د کاڼي اوبه )
نـــا چاپ اثــار : يو اثر چې نوم يې دى ( بيا يو بل ستورى روان دى )
پښتونستان
په مخ مې پوزه نه شته
د زړۀ ټوټه مې پرې ده
لېچ او وزر مې مات دى
په منځ تنه بېل يمه
لکه زکريا اره يم
د زليخا خال ورانو و
نوردا ديوال ورانوو
اې باګراميو زلمو
اې ګلاليو زلمو
غمي غميو زلمو
يو څه کول دي په کار
ځان پيژندل په کار دي
د حمزه سر ته ولاړ
په تا ترو وختم
په اپريديو چيغې
په شينوار يو چيغې
چا مې په چيغو باند ې
څه غوږ و نه ګراوۀ
لکه ويده پاتې دي
تر اشناغره لاړم
په ملکنډ وختم
تر سواتو بونيرو
تر باجوړيو پورې
هم تر اټک او جيلم
چيغې مې ډېرې وکړې
څو بدرګې راغللې
ويل يې څه شى غواړې ؟
په لوړه وختمه
ما ويلې واړه غوږ شئ
امپراتوري موڅه شوه؟
احمد شاهي مو څه شوه؟
هغه تر تاشکند بخارا
آ تر مشهده تبريز
راشئ پوښتنې ته لږ
دا اوس په څه حال يمه
په ټول بدن مې چينجي
لکه ايوب يم معيوب
اوس را نه ژبه مور وړي
اې لويه ربه زما
په ژبه تا يادوم
په دې ستا نوم اخلم
ما ته نجات راکړې
په ما لږ رحم وکړې
زما بچوته خير کړې
خو زه پښتون ايوب يم
آ د ميوند ايوب يم
آ د ملالې ټپه
د ناهيدې لو پټه
افغانستان يمه زه
پښتونستان يمه زه
نـــــوم : الحاج ملا لېوانګل
تخلص : حبيبي
دپلارنوم : حبيب الله
زده کړه : د دوولسم ټولګي څخه فارغ
ولايت : خوست
ولسوالي : اسمعيل خېل او مندوزي
کلى : چراګا
قوم : حيدر خېل
چاپ شوي اثـار : نه لري
چاپ ته تيار اثار : يوه شعري ټولګه
لر او بر پښتنو
ټول سره يوشئ لـــــر او بــــــر پښتنو
نور نـــــو پخلا شئ مـــــــرور پښتنو
بـــــــې اتفاقي لاسه تــــــالا والا شوئ
بېرتــــه څـــرګند کړئ خپل هنر پښتنو
اغيار پـــــه تـــــاسو باندې لوبې کوي
چې خوشې نـــــه کړئ بيا سنګر پښتنو
پام کړئ چې بيا موچاته سرټيټ نه شي
پــــــه هـــــر چا بر يئ زورور پښتنو
مـــــا مې چې کلـــه جنګ ميدان ليدلى
پـــــه مورچو خېږو مــــــازيګر پښتنو
ډېر اوږد سرحد مـــــو تر اټکه پورې
خـــوارۀ وارۀ يئ لـــــــکــه لمر پښتنو
د کندهـــــار، کوټې، پکتيا، ننګــــرهار
زمـــــوږ سره يـــــو شئ پېښور پښتنو
د حبيبي پــــــه زړۀ کې ځاى لـرئ ډېر
زمــــــا وجود هـــــــم مې ځګر پښتنو
نـــــوم : نورنوازخان
تخلص : بختيار
دپلارنوم : ګل نواز
زوکــړه : ١٣٥٦ لېږديز لمريز کال
زده کړه : زده کوونکى
ولايت : خوست
ولسوالي : ګوربز
ريباره ورشه
يــــــو ځلې راشه چې زړګي ته مې قرار راشي لږ
چې تيارې لاړې شي په زړۀ به مې سهار راشي لږ
ريباره ورشه يار تـــــه وايــــه چې دې ډېر ياد وي
چې نن دې خامخا يوځلې مـــــــــازيګر راشي لږ
غمازه دا خوار عاشقان بـــــــــه در معلوم شي هله
دا خو مو وخت ته انتظار دى کـه مو وار راشي لږ
ژرنده که د پلار ده هم پـــه وار ده دا متل شوىدى
دا (( نور نواز بختيار)) به هـم په تانې وار راشي لږ
