راشين مې دی په زړه کې د ګلاب په څېر يو څوک
زرينې ښکلې پاڼې د کتاب په څېر يو څوک
کوتره مې د خيال تېرو پنجو کې رانه وړي
را ټيټ شي يو نا څاپه د عقاب په څېر يو څوک
جومات ته پسې ځم او مېکدې ته پسې ځم
والله چې راته ګران دی د ثواب په څېر يو څوک
وابه خيسته ستورو ترې رڼا په غېږو غېږو
روښان و، د سپين لمر او د افتاب په څېر يو څوک
خبرې يې په کاڼو زړو کې لارې جوړوي
څپې لري د فکر د درياب په څېر يو څوک
د کرکې بوالهوس به سترګې ووځي چې راځي
لرمه په سر ستوری د (شهاب)١ په څېر يو څوک
سلام پرې هره ورځ له (صداقته) ٢کړم حيران
په زړه کې مې اوسيږي د نواب په څېر يو څوک
١_ شهاب الدين شهاب
٢_ عبدالله صداقت.
15.08.2007
- محمدحنيف حيران
زه د لمبو په رقابت کې نه مرمهره شېبه ترې غېږې غېږې راوړمد سرو ګلانو مينه ماته کړم پرېته عجيبه سړی يېد ګلو منځ کې اوسېمينه هيڅ نه پېژنېلکه په سرو لمبو کې ژوند تېروې....
19.08.2007
- محمدحنيف حيران
پخوا به په جمعه کې يو وار ښار ته تلم، په همدې يوه ورځ کې به مې بلا کارونه خلاص کړل. کلينک ته به مې درمل راونيول، په يارانو دوستانو به راوګرځېدم، د خپلې مجلې (سليمان غر) لپاره به مې ليکنې برابرې کړې او داسې نور... خو په دې ټولو سربېره به د نورو ډېرو يارانو په څېر د ګران اسد لا لا پوښتنې ته هرومرو ورتلم. که چا به کوم ليک يا ليکنه کړې وه د سليمان غر لپاره، هغه به يې هم له دانش صاحب سره اېښې وه. د دانش صاحب کتابتون نه و، هغه زموږ د (کابليانو) خبره ده، سمه دانش کده وه، چې د هر شاعر او ليکوال به...
