غزل
نصرت الهام
سهار راپېښ نه شولو شپه راسره پاتې شوله
دا دعمرونو شوګيره راسره پاتې شوله
زه د توبې د ماتولو په نيت ورغلمه
ميخانه ړنګه وه توبه راسره پاتې شوله
يوه ګيله وه ما وې رابه شې کوم يې درته
ته بېرته هم لاړې، ګيله راسره پاتې شوله
د اننګو سکروټې تا راځنې بېرته يوړې
خو په زړګي کې مې لمبه راسره پاتې شوله
ما ته يې ستوري غزلونه بلا ډېر راکړي
هغه ! سپوږمۍ چې يوه شپه راسره پاتې شوله
25.12.2006
- mina
نن نه اته کاله وړاندې هغه مهال، چې ١٤ کلن وم او په يو ښونځي کې مې سبق لوسته؛ نو د اروا ښاد فرهاد سره اشنا شوم؛ خو دې نه يې نه وم خبر، چې دې تنکي فرهاد سره هم خپلې شېرينې د غره د سوري کولو شرط ايښى او دا يې دې ته مجبور کړى، چې د دورمې شپېلۍ را واخلي او په غرونو رغونو کې پرې د زړه ساندې وغږوي.
تر دغه دمه مې فرهاد سره دومره راشه درشه نه وه، په همدغسې يوه ورځ رانه د ښونځي بس تللى و او زه د بل موټر په انتظار وم، زموږ د کور او ښونځي تر منځ دولس کيلو متره لار وه، زه د غځېدلي سرک په جۍ روان وم، چې شا...
04.07.2007
- mina
غزل آرش ننګيال
ښکلې مه ګوره کتو کې دې څه چل دى چې راګورې راته دا زما اجل دى
جنګيالۍ يې په کراره غشي وله په سپين مخ کې دې معلوم راته مرچل دى
سل زارۍ او ننواتې ،چې مې وکړې شونډې نه راکوې ، خداى خبر څه چل دى
خدايګو چاورته ، ګوم څه زما ويلي اخ ! په لاسو کې يې تار ، تار د وربل دى
دا محل ، محل ، چې مانه لرې تښتي خلک وايي ، چې ننګيال د نجونو غل دى...
