لاســونه ورکړئ ، د کــار شئ
و خــوارانو لره ، یارشــــــئ
تر څــو به مو وي ، جنـــګونه
بیا دسـولي ، طــــــرفدار شــئ
په کـــــږو لارو، به څــــه ځئ
نو راځئ ، په سمـــــه لار شئ
د نفــــــــاق بزرونه ، پریږدئ
د وحدت د باغ ، مالـــــــیارشئ
دسیسي ، له هرې خــــــــوا دي
شــنډولـــــو ته ، بـــــیدار شئ
چې دښــمن مو، دوطـــــن وي
د هغــــــو د پښـــــو، خار شئ
جهــــــــالت ځیني ، بـــهر شئ
بیا هـــــدف ته مو هوښیارشئ
د پردو غـــــــلامی ، پریږدئ
د خپل وطن ، غمــــخوار شئ
که آباد دا وطـــــــن ، غواړئ
نو راڅـــئ کار ته ، تیار شئ