يوه خاطره
په تصور مې ځان پاچا کړو
چې مې سر پورته کړ ملنگ د د نياوومه
ليک: خيال ( انډيوال)
دولسمشرۍ له سوگنده وروسته دريځوال ويل
اوس ولسمشر ته بلنه ورکړل کيږي چې خپله وينا وکړي
ولسمشر له تشريفاتي خبرو وروسته ويل چې په لومړي گام کې به ډاکټر نجيب قبر په عصري بڼه جوړ او د امنيت د ساتنې لپاره به ورته د کورنيو او دفاع وزارتونو يوه پوځي قطعه وټاکل شي
که څه هم مې ورسره سياسي تاويلي ما ويلي درلودل خو د گران هېواد ولسمشر وه بايد درنښت يې وشي
نوداخبره مې ذهن ته ورتېره شوه چې پښتنوته له مرگه وروسته د خپلو مشرانو درنښت وريادشي
دري ژبې په خپلو مجلو ، اوونيزواونور رسنيو کې د پښتو ليکنې نه خپروي وايي چې کره پښتو نه شو ليکلاى له بلې خو پدرام وايي چې ټول پښتانه په فارسي پوهيږي ملي سرود بايد پر فارسي وي
خودا خبره به قانون برخه وي چې پښتو ژبه به د گرد هېواد ملي ژبه وي ، په باميانو ، پنجشير، مزارشريف کې به پر خلکو پښتو داسې لازمي وي لکه ماشوم چې په کوچنيتوب کې د بغدادۍ قاعده له الف څخه پيل کړي
په رسمي ادارو کې به رسمي مکتوبونو او ويناوې پرملي پښتوژبه وي ،
واک به د پښتون وي ځکه ډيرکى دى لږکيو ته به د قانون په چوکاټ کې د خپلې ژبې دپرمختگ حق ورکول کيږي
په دې وخت کې اواز شو چې د خيال من بايسکل د يوبل موټر سايکل سره ټکر کړ چې د موټر سايکل ښيښې ورماتې کړې خو وبښل شو
د حزب اسلامي په غونډې کې د گډون سزا
يوه بله خاطره
دهجرت پرمهال د شمشتو په فيض الله گړۍ کې د حزب اسلامي له خوا د مرغومي (جدي) پر شپږمه ستره غونډه وه
زه له پنجشنبې څخه شمشتو ته لاړم چې په غونډه کې برخه واخلم
غونډه د شنبې پرورځ وه له هغې مدرسې چې ماپه کې درس وايه نيږدي ټول زده کوونکي دې غونډې ته له پېښوره دحزب اسلامي د محصلينو تنظم له خوا په بسونو کې وړل شوي او مدرسه خالي پاتې وه
د مدرسې چارواکي په غوسه شول ،يوه يې درسونو د پاتې خبره وه بله داچې په دې مدرسه کې ډير يې دافغانان وه نو دغرمي ډوډۍ پر تاوان شوله
کله چې پر بله ورځ مدرسې ته ستون شوم د مشرښوونکي (قاري ) شمشتوته تلوونکو زده کوونکو لسيت يې ليکلې وه دليست له مخې يې زما نوم واخيست يوازې يوه پوښتنه يې وکړه چې جلسې ته تللې وې او که نه ؟
ماويل هو تللى ووم .
نوويل راځه .
بيا يې د مدرسې په ادارې کې پر څلورو کسانو ونيولم او په لښتو يې ډير سخت ووهلم چې جلسې ته ولى تللى يې هغه زده کوونکي ترې خلاص شول چې ورته يې ويل چې جلسې ته نه يم تللى
مارښتيا ويل نو ښه وهل مې وخوړل