د شهنواز باقر !
شاعري مى ځكه خوښه ده چى په نوى بڼه ويل شوى او له كليشو پاكه ده !
زما دوينې د هر څاڅكي پسې گرځي ښكاريان
زخمي مرغه يم ترې پټ شوى په چنار كې يمه
د لرغونی زمانی څخه راواخله تر نن ورځی پوری ، د پښتوژبې روان شعری بهیر ته، كه یو څه په انتقادی نظر وكتل شی ، نو ډیرې داسى كلمى شته چى د هر شاعر په شعرونو كى ، په بيا بيا تکرار شوی او د همدغو تکراری او سولیدلو کلمو له لاسه ترى كليشى جوړى او د شعر خوند هم پيكه كړى دى . دبيلگى په توگه : زلفى ، جانان ، چشمان ، گلستان ، معشوقه ، عاشق .... !
دا او دى ته ورته تكراري او كليشه اى كلمى ، ټولى پردۍ كلمى دي او موږ ته ، د خپل كلاسيك ادب څخه په ميراث را پاتى دي .
خو نن شکر دی پښتو ژبه هغومره خواره هم نه ده لکه څلور ، پنځه سوه کاله د مخه چی په سیمه کی د واکمنی ( فارسی ژبی ) د ادب تر اغیزی لاندی وه .
د نن پښتو ژبه څه ناڅه د پنځه شپيته ميليونو پښتنو ژبه ده ، په سلگونو ښوونځيو او لسگونو پوهنتونونو كى په خپلى مورنى پښتو ژبى تعليم او زده كړى كيږي ، هر كال د ژوند په بيلا بيلو ډگرونو كى په پښتو ژبه په سلگونو كتابونه ليكل كيږي او بيا چاپيږي ، مو ږ اوس په هر ولايت كى خورا غني او بډايه كتابتونونه او كتاب پلورنځي لرو ، نو په كار دي چى زموږ معاصر شعر هم له كلاسيك شعر څخه ، د ژبى د سوچه والي ، محتوى او مفاهمو له پلوه توپير ولري .
خو له بده مرغه ددی ډول پرمختګونو سره سره بیا هم زموږ یو شمیر معاصر شاعران ، لاتر اوسه د کلاسیک ادب تر اغیزو لاندی همغه پخوانى سولیدلی او تکراری کلمی وخت نا وخت په خپلو شعرونو كى کاروی .
د خوښى زيرى بيا دادى چى په وروستيو وختونو كى ، داسى ځوانان هم د پښتو ژبى د ادب ډگر ته راوتلي چى د خپل شعر مضمون او د ژبى سوچه والى ته يى ، خورا زياته پاملرنه كړى او هرڅه چى د شعر په ژبه ليكي ، هغه په يو نوي چوكاټ كى ځايوي .
د دغو ځوانو شاعرانو په ډله كى يو هم شهنواز باقر دى .
ما د شهنواز باقر شاعری يوازى د فیسبوک له لاری لوستی ده ، خو تر هغه ځايه چى زه فكر كوم ، شعر يى خوند او رنگ دواړه لري . تر ټولو ښه ځانګړنه یی داده چی د شعر ځمكه يى ، نه یوازی د بهرنيو ژبو له تكراري کلماتو پاكه ده بلکی د موضوع له پلوه هم ډير څه نوي لوستونكو ته وړاندى كوي .
زما په نظر باقر په كم عمر كى د سترى مشاهدى څښتن دى ، طبعيت ته په خورا ځيركۍ گوري ، ناخوالى او خوښى دواړه ترى را اخلي او بيا ترى دخپل شعر اميل په داسى هنري انداز كى جوړوي چى په لوستلو يى ورته ، ډيرى نوم وتلي شاعران گوته په غاښ پاتى دي .
د شهنواز باقر د شعر يو كمال دا هم دى چى هغه په خپل شعر كى ، دپخوانيو شاعرانو كليشه او سوليدلى كلمى ، پاس په تاخچه ايښي دي ، هغه چى هرڅه ليكي په نوى بڼه يى ليكي ،اوس خو درويشت كلن ځوان دى ، نه پوهيږم چى په پاخه عمر كى به ، د حمزه بابا په پل به پل كيږدي او كه يو گام به ترى مخكى لاړ شي، دا قضاوت به د بافر راتلونكى ته پريږدو
اوس زما د خبرو د ثبوت د پاره ، دهمدى كتاب پاڼى واړوى او دهغه دشاعرى رنگينه دنيا له نيږدى نه پخپله وگورى .
د دروازې نه مي پرده راښکله پټ شوم په کې
د ژمي شپه وه او په کور کې مې بړستنه نه وه
ستا انتظار وو که په ماباندې وخت نه تېرېده
چې ورنيږدې شوم په دېوال کې د سات (١) ستنه نه وه
(١) - سات ( ساعت)
په پاى كى د باقر د نويو شعرونو د ټولگى د چاپ مباركي ، ټولو هيوادوالو ته وړاندى كوم او د هغى ورځى په ياد ، خپله ليكنه پاى ته رسوم چى همدا كتاب يى ترلاسه كړم او بيا ډير څه تاسو ته پرى وليكلى شم .
انجنير ستانه مير زهير - جلال اباد - روښان مينه
دلوه -٤ نيټه ، ١٣٩٤ ل كال
