خـــوږ بوی لکه قاصد د اشنا زېری راوړي راســــي
رڼـا وړانـــدي تر لـــمر د سبازېـــری راوړي راســـــي
څـــــپیړي د بـــــادونو یـــــې خوړلـــــي وي ســــپرلیه
استـــاځی دي یـــو ګل د صحرا زېری راوړي راسي
پر هسک مي د زړګي لکه وريځ داسي خواره سي
یـــــادونه د ي اشنــــا د ژړا زېــــری راوړي راســــــي
اســمانه ستا هم سترګي هر ماښام له ژړا سرې وي
تـــــــیاره تا لـــــره هم د يوچــــا زېری راوړي راســـــي
خـــــــــــــواږه کاته بــــــه هــــغه چا لــــــیدلي وي اذاده
مجـــــــنون لره چي څــوک د لیـلا زېری راوړي راسي