((رحمت دیوان))

يو کنجوس په لاس کې يوه روپۍ نيولې وه روان و، لږ ساعت پس چې هغه لاس خلاص کړو نو په لاس کې يې خوله راغلې وه.

کنجوس وويل: مه ژاړه زما ښايسته روپۍ، زه به تا کله هم مصرف نکړم.