ښځه او ژوند/جبران خلیل :ژ/انعام الله ګوهر
ملګري ته مې وویل :
«هغه پورې ښځه وینې !....نن د هغه بل سړي په مړوند ورپرته ده...پرون یې بالکل همداسې زما په څنګل سر ایښی ؤ».
ملګري مې ځواب راکړ : «او سبا به زما په څنګل خوب کوي».
ومې ویل :
« ته خو لږ ورته وګوره !! څومره نژدې ورناسته ده،وجودونه یې یو له بل سره لګیږي...پرون ماته همدومره نژدې راناسته وه».
ملګري مي وویل : « او سبا به بیا زما خوا ته همدومره نژدې ناسته وي».
ما ورته وویل : « اوه..هو...وګوره دواړه له یوې پیالې نه څښاک کوي...پرون یې زما پياله له خپلو شونډو سره لګوله».
ملګري مې ځواب راکړ : « او سبا به ته ګورې چې له ما سره هم په یوه پياله کې څښاک کوي».
ما بیا ورته وویل :
« وګوره د هغه سړي خوا ته څومره په مینه ورګوري...په سترګو کې یې اقرار او اظهار له ورایه ځلا کوي ».
ملګري مې وویل : « او سبا به ماته هم داسې په مینه راګوري».
ورته ومې ویل : « ته ورته وګوره لکه څنګه چې اوس د هغه سړي په غوږ کې د مینې سندري وايې همداسې یې پرون زما په غوږ کې هم د مینې زمزمې کولې».
« او بله ورځ به بیا زما په غوږ کې د مینې دا نغمې زمزمه کوي»، ملګري مې ځواب راکړ.
ورته ومې ویل :
« هلته وګوره....لکه اوس چې یې څنګه هغه ته غاړه ورکړې پرون کټ مټ همداسې ماته راتر غاړې وته».
ملګري مې راته وویل :
« ته به ګورې سبا به بیا ماته داسې غېږه راکوي».
ملګري ته مې مخ وروګرځاؤه،ورته ومې ویل :
« آه.. داڅومره عجیبه ښځه ده !».
خو ملګري مې ځواب راکړ :
« هغه بالکل د ژوند په څېر ده چې ټول خلک ترې برخمن دي....د مرګ په څېر په هر چا بریالۍ ده ....او د ابدیت په څېر یې ټول په خپله غېږه کې نیولي...له هغې پرته ژوند امکان نه لري....هغه ژوند دی».
ــــــــــــــــــ
د (په هندارو کې اروواې) له کتاب څخه
