غزل
مه غواړه ګله! د خوښیانو ،د غمونو حساب
یارۍ کې نه کیږي د ګوتو په سرونو حساب
څه په مزه مزه مې مخ ته ایینه کې کتل
د تندي ګونځو کړ رامنځ ته د وختونو حساب
نه د انسان په درد زهیر شوې نه د قام په حالت
ته به هم غواړې چې ستا سر شي په سرونو حساب
زما دنن ورځ ګناهونه د شمیرلو نه دي
ته رانه غواړې ای رحیمه دعمرونو حساب
زه به له هغ الله نه غواړم ستا د وصل موسم
د ګل په پاڼو چې لیکي د موسمونو حساب
خپلې ښیګڼې زبادوي په ما زما ملګري
زه به له چا سره کوم د پرهرونو حساب.
اول دې مینه راکړه خدایه بیا د ګل غوندې یار
درد به په څه خلاصوي ستا د نعمتونو حساب
(درد)
