غزل

 

ستا په نشه سترګو کې ، داسې ځوریده جسم

کله پټيده په کې، کله ښکاریده جسم

 

ته د کوه طور رڼا ، ته مې شوې د ژوند بدلون

زه ومه په ځان کې ورک ، ز ه ومه تیاره جسم

 

زه بت پرست نه یمه، زه یمه د عشق تږی

ما ته  ستا احساس په کار،  ما کله غوښته جسم؟

 

دا پولۍ پولۍ په اور ، دا تغمه تغمه ځواني

داسې تعریف شوی دی ، دا د پښتانه جسم

 

زه د یوه چا په زور ، زه زخمي زخمي اروا

څومره په  بې رحمه زړه ، مانه بېلیده جسم

 

 

دا څه عجیبه حالت ، ستا دملاقات پر وخت

زه درنه راتلمه خو، ما نه ستنیده جسم

 

     فضل الربي رستم