28.07.2010
- فضل الربي رستم
غزل
لکه آسمان چې بې پښو ولاړ دﺉداسې مې زړه ستا په یادو ولاړ دﺉپه نیمه شپه کې مې نیمګړﺉ آرمانګوره چې یار ته په سجدو ولاړ دﺉزړه مې دا ستاغمو کې داسې خوښ وېلکه ګلاب چې په ازغو ولاړ دﺉشپه د جمعې ده، داچې رانه غللې؟لکه چې پلار دې په پیرولاړ دﺉ؟منم چې ښکلي په دنیا کې ډیر ديخو ستا تصویر مې په لیمو ولاړ دﺉڅومره یې ډاګ ل...
03.08.2010
- فضل الربي رستم
غزل
د ځوانۍ سور ، د حسن راګ ، د ناز له تاله وځيغرور مې خود پسې یاغي شي له مجاله و ځي
د انتظار شیبې دې دومره ګړندۍ نومه شه چې مې دوران ورسره لاړ شي له زواله وځي
له اندیښنو یې رنګ الوتی...
