ارمان 

 
دي تا دسترګو په هينداره کي چي ځان ووينم
لکه الوتی په هوا شم اوم اسمان ووينم

جينیۍکږه وږه روانه،شاته ډير راګوري
زه يې په سترګو کي يو شوخ غوندي ارمان ووينم


بس ده ساقي زه دي اشنا سترګو خمار خمار کړم
جامونه څه کړم چي د ميو ډک خمان ووينم

چي په کتو شم اننګو ته دي اوبه اوبه شم
زلفو مارانو کي مي ځان ډير پريشان ووينم

چي مي سينې تا رانږدې شي، سره خؤله په خؤله شو
په دې نيمګړي کي پوره زه خپل ارمان ووينم

سيدشاه خروټي، دغه ښکلي دي چا نه خوښيږي؟
شم ډير خوشحاله ،چي نورهم د ځان په شان ووينم

دوه کړمه خپلي دوه پردۍ کړمه په منډه شمه
توپک په لاس کي يی چي پلار کله په بام ووينم

سيدشاه خروټي، لندن