شغله٠رحمانې

زه له واړه وم په دا ډيرو کيسو څه پوهيدم
زه په غمونو،خوشالی ،او خواښو څه پوهيدم

اشتباه ګاني به مي کړلي بي پروا وم ځکه
دغلطی روسته دبخښني په غوښتوڅه پوهيدم

کله دروغ به مي هم اويې د رښتيا په نامه
ګناه مې څه پيژنده زه په دوزخ او توبو څه پوهيدم

مورچي دوعا به راته وکړه چي خوشاله اوسي
زه به موسکی شوم په دعا اوښيروڅه پوهيدم

په نه خبره به ژړا وه بس غمجنه به شوم
زه دکوم تکليف او درد په زغمو څه پوهيدم