د خلکو لاره وه يواځې نه وه
جېنۍ اوهښياره وه يواځې نه وه

يوه څيره وه سمه نه ښکاريده
ټوټې هنداره وه يواځې نه وه

دکاېناتو زمانې سندره
د وينو داره وه يواځې نه وه

بېګا به زه په خپل وجود کې نه وم
شپه مې قراره وه يواځې نه وه

مرګه له ماسره په هوش کې نه وې
سا مې تياره وه يواځې نه وه

ياره چې ستا غږ يې نشه _ نشه کړ
ټپه خماره وه يواځې نه وه

چې ستا طالب خوږلنې سترګې راغی
رڼا بېماره وه يواځې نه وه
٠٠٠٠
طالب منګل