ورک ارمان
زه پر اغزیو باندې اوسم او دا هیڅ نه وایي
مینه ارزانه ورته ښکاري،اشنا هیڅ نه وایي
زه چې یې سترګو نه دورک ارمان پوښتنه کوم
یایې په ټنډه ګونځې راشي او یا هیڅ نه وایې
چې راته ګرانې نه دې ،مینه پسې مړې دي زما
چې په ما ګرانه ده،هغه دلـــــــربا هېڅ نه وایي
دملــــــــــــغلرو منځ کې ورشم،دیو تار په بڼه
تر سپینې غاړې یې چاپېر شم دالا هېڅ نه وایي
دزړه ازار لــــپاره راشي ،لکـــــه ته ولاړه شي
له ګل نه شته خوشبويي یوسي ،هوا هېڅ نه وایي
دخدای په میـــنه یې دسترګو تـــــــــلاوت کومه
دامې ګناه شوه ،که ثواب شو،ملا هېڅ نـــه وایي
امان الله !ستاغوندې نه دی چې به غم خوري زموږ
بس ګوزاره کوي،ژوندی دی ،پاچــــــا هیڅ نه وایي
هر سحــر غوږ یم ،بلبلان ذکــــــــــــــــر دګلو کوي
حیران په دې یمه،چې ښکلې له تا هیــــــــــڅ نه وايي
استاد علم ګل سحر ۱۶ /۴ / ۱۳۸۳
26.12.2009
- نورمحمد سعيد
لیکوال : محمد اسمعیل څپه
د پنځو زامنو مور
د کور په دروازه چې ننوتلم ټولو ماشومانو پاکې جامې اغوستې وې . ماشومان مې رانه چاپیره او زه یې په منځ کې په ټوکو ټاکالو تر کوټې ورسیدو
لا ناست نه وم ، چې د ماشومانو مور راته د چایو پیاله کیښوده . او راته یې وویل:
ـ ته ګوره ! د مور پوښتنه خو به دې کړې وه.
- ولې ؟ په ابۍ مې څه شوي دي ؟
ـ نه هسې ، ډېر وخت کیږي ما ویلې پوښتنه به دې کړې وه...
28.12.2009
- نورمحمد سعيد
درڼا تناب
ته یی سپیڅلې !
ته اروا دمریم
ته لکه پرخه په ګلپاڼو باندې
ته لکه وړانګه پاکه
ته دبلبل اوښکه یی
روح دې مینځلی
دزمزم په اوبو
ته یو احساس،ته عاطفه یی ګلې!
ته له ګناه پاکه یی
خو دلته هرپلو ګناه ده ګناه
لکه چې ته دلته بې وخته راغلې
لاخو کینې دي،
لاخوکرکې خورې
لاخو دمینی جامي رنګ دي
دګناه په وینو
لادقابیل هابیل کیسه ده
دهرچاپه ژبه
او...