چي پر آس د کرکې سپور وي هغه تل پرځي لټېږي
کوم سړى چي په زړۀ تور وي هغه تل پرځي لټېږي
چي بېغمه له هر څۀ وي د هغو لار وي هواره
چي د چا په سر کې شور وي هغه تل پرځي لټېږي
ژوند يې ټول تيارۀ- تيارۀ وي، نوک وهي پر هره لاره
چي سېځلى يې خپل کور وي هغه تل پرځي لټېږي
چي زردار وي دلته هغه زړور وي سترګور وي
چي نه زر او نه يې زور وي هغه تل پرځي لټېږي
ور پر سر د وياړ پټکى کړي دوښمن ورکړي خواږه زهر
چي وژلى يې خپل ورور وي هغه تل پرځي لټېږي
د کورګي څراغ يې مړ وي، خوشالي ورڅخه تښتي
ځورولې چي چا مور وي هغه تل پرځي لټېږي
ږغوي شپېلۍ د مينې بارکوال د ژوند پر مېنه
ورپسې دوښمن منګور وي هغه تل پرځي لټېږي
باركوال مياخېل
16.07.2009
- بارکوال مياخېل
مينه ښکاره شي که هر څو يې څوک له چا پټويد لوېديځ غر و ګورئ لمر د ځان تر شا پټويدلته وګړي اوس پر هر چا وېشي غم او ژړادلته اوس خلک له ژوندون څخه خندا پټويد تندي خال يې چي پر ما د مينې وارى وکړساده کوچۍ راڅخه اوس هغه بلا پټويزاهد ښکاره سپينې جامې واغوندي پاک ښکاره شيد باطن خيري په توبو او په دوعا پټويزه يې د هيلو هر انځور د مخ پر پاڼه وينمجانان به څه له ما د خپل زړګي دونيا پټويلکه مرغۀ د ونې غوندې مي په غېږ کې پټ کړه...
16.07.2009
- بارکوال مياخېل
(د ارواښاد عبدالله خيال د شعر پر مځكه)
پښتون وطن يمه نړېږم بيا ارمان ونه کړېراشه په سرۀ اور کې سوځېږم بيا ارمان ونه کړېزه د ميرويس د سر شمله يم، د ابدال توره يمپه پردي ښار کې ليلامېږم بيا ارمان ونه کړېته مي ظاهر وينې سمسور چي د پسرلي غوندې يمدننه وار په وار ورانېږم بيا ارمان ونه کړېنن لا ژوندى يم راشه زړۀ مي دى په مينه ودانسبا له دې ځايه ستنېږم بيا ارمان ونه کړېراشه سپ...
