په شا مې له دې پورې غره سیتار راوړی و
یو پنډ مې د ټپو په ټوله لار راوړی و
تر ډېره مې په یاد دبنګړو شرنګ د ملنګ بنګ وو
په سترګو کې مې ټول خومار، خومار راوړی و
دا نن چې یوه ښکلې وه خزان ، خزان روانه
پرون سیند یو زلمی لکه بهار راواړی و
دا څومره قامتونه دغې سپینې جامې ړنګ کړل !
دې پير خو په لستوڼي کې ښامار راوړی و
د ښار د ښایستونو مازیګر به په کې ورک شو
لېموکې مې چینه، چیلم، چینار راوړی و
چې ځم لاس پر سینه وړم له یو مات زړه سره درومم
یو روغ زړه مې له کلي نه تر ښار راوړی و .
۲۰۰۷ سیپتیمبر ۱ ، پراګ
21.01.2008
- cheena
کله ناکله ست د جام کوهپه تا مئین یم پر ما پام کوه
د رقیب مخکې راله مه وايه څهبس زما دومره احترام کوه
په پښتنو کې به داسې څوک نه وي پاتې چې لږ تر لږه د سیف الرحمن سلېم د خوږو غزلونو یو یا دوه بیته یې نه وي په یاد . خو داسې کسان به ډېر کم وي چې خپله ددې خوږو غزلونو پنځونکی یې پېژانده او یا یې په اړه څه اورېدلې وي . هغه لکه غزلونه چې یې د ګوتو په شمېر خو په په تول پوره دي . له همداسې ګوتو په شمېر کسانو سره یې ناسته ولاړه در...
21.12.2007
- cheena
دوی چې زړګی نه لري ، پټ په کې جانان نه لريپه دغه ښار کې خدایږو هېڅوک هم ایمان نه لري
لنډۍ يې نه زده، درخانۍ او ادم خان نه لري ګل مکۍ نه شته په حجره کې طالب جان نه لري
دلته شنه بوټي هم د تندې مانا نه پېژني دا نازولي خلک تمه د باران نه لري
ورته رسېږي هماغه ، چې څه یې زړه وغواړيډېر بد نصیبه دي چې هیڅ هېله ارمان نه لري...
