سېمه د غره غېږ د بېرو څنګ راکه
ما ته د چېنې په شانې رنګ راکه
څو شېبې مې عقل امانت پر تا
پېره څو شېبې خو راته بنګ راکه
دا دی واړه ښار مې پر اوږو راوړ
واخله !او بدل کې یې لونګ راکه
دوی ته د جمال ستوري راښکته که
ماته یو جلال له غره نه دنګ راکه
زه له پردو شپو نه وېرېدلی یم
لاس لکه د پیر لکه ملنګ راکه
دا د څراغوکېسې دې ټولې که
ماته مې خپل بېل او خپل کولنګ راکه
۲۰۰۷- ۱۰- ۲۳ پراګ
21.01.2008
- cheena
راشه کنه ، بيا ېوازې شوی يم انده ! لکه ستا ېوازې شوی يم
بنګ لري کنه ، خمار اخيستی يمډکه پياله را ، ېوازې شوی يم
شته دلته بلا خلک بلا کېسېزه په کې ولا، ېوازې شوی يم
نشته هېڅ د غرونو سړی نه شته دیډېر يمه تنها ، ېوازې شوی يم
خدايه ! شړک باران دې دېخوا راولهګل يم د بيديا ېوازې شوي يم
پلونه د مجنون هم خاورو لاندې کړلبس لکه صحرا ېوازې شوی يم
مخکې به مې هسې ويل ېوازې يم اوس خو په رېښتيا ېوازې شوي يم...
17.12.2007
- cheena
یوې پخوانۍ ونې ته
له کلیو لرې له ښارنو لرې له اوبو لرې له سېندونه لرېزه یوه وچه ، رژېدلې ونه د ژوند له ټولو ارمانونو لرې
کلونه وشوه چې یو ځای اوسېږوزه ، شپه د دښتې یو څو وږي لېوانکله نا کله مو پوښتنه کوې د غرب له لوري نه رالوتی توپان
زه یو وچه او ېوازې ونه اوس مې وس تش په اسویلو رسېږيخو دا منې چې د نسب لړۍ مې !ان د ب...
