شعرونه
د افګار بخاري ښایسته غزل
غزل ستا د مينې غم چې مې مل داسې وي بيا دې تر منزله مزل داسې وي زيړ مې شي رنګ شو چې مخامخ سره ښه راباندې پوه شي چې غل داسې وي برند يې شول باڼه زما نظر سره اخلي پښتانه چې بدل داسې وي مينه چې فرهاد ته معمه شوله مات ي
د عمر دراز مروت په زړه پورې غزل
غزل په دې بلا پسې سبا بله بلا رادرومي ژاړم په دا چې په خندا پسې ژړا رادرومي د خپل ښایست د بربادۍ ویره په زړه کې ساته بلو ډیوو پسې وکور ته هم هوا رادرومي د زړګي کور ته مې په غم پسې غم ځکه راځي
کفرضرورتښتیږي ،/// استاد تحسین الله تحسین
کفر ضرور تښتېږي!! چې لوړ، لوړ غرونه مونږ لرو کفر ضرور تښتېږيچې سنگرونه مونږ لرو کفر ضرور تښتېږي د کفر دلته اوسېدل دومره اسانه نه ديچې ير غلونه مونږ لرو کفر ضرور تښتېږي د وخت مغرور ه نيواکگر دي مونږه تل شړليچې تاريخونه مونږ لرو کفر ضرور تښتېږي
غزل/// سعدالله فطرت
غزلبې نامې ومه چې ته راسره نه وېبې جوړې ومه چې ته راسره نه وې بې قسمته وې چې زه درسره نه ومبې مزې ومه چې ته راسره نه وې بې مفهومه
فی البدیهه مشاعره
تیره شپه چي څنګه ان لاین شوم ،حمید احساس د یاهو کانفرس ته وروغوښتم،چي ورغلم ،بانډار ښه ګرم ؤ،جلال امرخېل،ژوندون،عمادالدين دوران ،نعیم افغان او حمیداحساس له اول نه موجود وو ،نو فی البدیهه مشاعره مو وکړه.انعام الله ګوهر مطلع دوران داسي جوړه کړه دامشکل به شي اسانه خدای به خیر کړي :::: لا خو نه یو بې جانانه خدای به خی
غزل/// هما ظفر احمدزى
غزل زړگيه يمه د يو چا په لټوند پاکى مينى د وفا په لټونبى زار له دغو هر جايى بربنډوپلو نيولى شاليلا په لټوندروغ فريب و څو رنگى نه ستړىيم راوتلۍ د ريښتيا په لټونچى درد نه ډک زړونه مرحم کړمه پرىځمه د هغه نى نوا په لټونځمه کيږدى مى غوړوم دښته کىدخپل وطن پاکى هوا په لټونما لباسى دنيا ته اور پورى کړعز
د اباسین غورځنګونه .... جلال امرخیل
د اباسین غورځنګونه که زما د شخصیت حدونه ګورې زما فن زما د فکر ترجمان دی که اباسین یوسفزی د خپل شخصیت لپاره د خپل فن حواله ورکوي نو ورسره دا خبره هم انتقالوي چې فن او شخصیت دوه سره تړلي توکي دي چې په پښتنه ټولنه کې یې یو له بله نه شو جدا کولی.پاسنی شعر که څه هم چې د شاعرانه ښکلا او په خپل ځان کې له پټ خو رسونکي پیغام له مخې پر زړونو ښه او خوږ لګي ، خو دعیني واقیعتونو په نظر کې نیولو سره دا خبره د تاید تر پوره بری
تلپاتې درد / جلال امرخېل ، کره کتنه
تلپاتې درد که څه هم چې نن سبا هر څوک په پښتو ژبه ښه نثر ولیکي نو کره کتونکي به تر ټولو په سر کې ورته دا لیکي چې په نثرونو کې یی د الفت صیب رنګونه ښکاري ، دا به شاید الفت صیب ته د ډیر عقیدت په حساب وي یا به په دې وجه وي چې په پښتو ژبه کې د هنري نثرونو لومړنی تر ټولو ښه لیکوال مرحوم الفت صیب ګڼل شوی دی ، خو زه نن د ښاغلي ګل رحمان رحماني د تلپاتې درد په هنري نثرونو دا خبره نه لیکم ، ځکه ښاغلی ګل
یوه هنداره په ګوتو جوړه / جلال امرخېل
یوه هنداره په ګوتو جوړه زمونږ ټولنه د نورو ټولنو په څېر نه ده چی یوازې د یو چا په شعر او هنر باندې قضاوت کیږي ، دلته له هنر سره سره د هنر پنځونکي انفرادیت او شخصیت هم تر ډیره په نظر کې نیول کیږي ، که یو څوک تر ټولو ښه شعر هم ولیکي ، په تخلیق یا تحقیق کې په خوله کې اور هم وګرځوي خو چې شخصی کرکټر یی یو څه مذبذب وي نو په ټولنه کې د مطرح کیدو لپاره یی چانسونه ډیر کم دي.
يو شهکار غزل /
نوی نقشونه سازوی ما په بل رنګ جوړوی دا ځل تصویر مې مصور څومره بد رنګ جوړوی
ســــتر خـــادم دافــغــانســـتان و
ســــتر خـــادم دافــغــانســـتان و دپښــــــتوپه سپين جبين ځلانده ســــتوری داسمان و دافغان دشينكي باغ بلــــبل له هر چا خـوش الــهـان و دســـروددمـــلك بادشــــــاه و ډېر كېمين اوقــدردان و هســـي پټ و په ايـــرو كې لـكه لال دبدخــــــشان و درېغه درېغه مرګي وېوړ زموږ روح وزموږځان و
زموږ د کلي
زموږ د کلي دهېواد شیرزاد ښکلی غزل چې قاتل ته ښيي لار زموږ د کليورپسې دې شي ازار زموږ د کلي د خپل کور پته پخپله ورته واييدا ساده ، ساده هوښيار زموږ د کلي دا په سپینه جامه سپين خلګ چې گورېپه همدوی کې دی غدار زموږ د کلي
غزل-- ملالۍ بشیر
هله د یو چا خو لاس بندی نه وي؟ کله د مړوند چې مې بنګړی نه ويمل دې وو پرسد ټول ،لیونیه زړه ته چې د دي لارې لاروی نه ويدا خو چې جانان مې ستا سلام واخیست ته کني رقیبه دومره شی نه وي ځانه اینه کې مې نن ولیدينه چې وي مین وچ لکه نی نه وي
غزل-- انعام الله ګوهر
څنګه چي بلبل وي په يو ګل مين هسي زه او ته يو په يو بل مين اوس خو مي په حال باندي خندا کړې ته خدای خو دي پخپله کړه ي
غزل-- انعام الله ګوهر
زړه دي رانه واخيست په خندا خو مه راګوردومره په مينه او ادا خو مه راګوره ولي مي زړه ته مصيبت جوړوې های ځوانيمرګې! نو په شا خو مه راګوره
تاته به ياد وي کنه !
تاته به ياد وي کنه خو ماته اوس هم ياد دي اوس هم چي شپه شي انسانان ويده شي په خپلو ځالو کي مارغان ويده شي د مور په غيږ کي ماشومان ويده شي خو زه لکه خزان وهلې څانګه
غزل-- انعام الله ګوهر
نه مي شي ګذران ليونی کيږم ياره په ايمان ليونی کيږم ډير راته ياد شوی نن راولۍ جانان ليونی کيږم زړه مي په لمبو سوزي
غزل - ملالۍ بشير
چت کې پانوس د الماس، فرش یې د اطلس کړی دی جوړ یې مرغيوو ته د سرو زرو قفس کړی دی نن د رقیب له سترګو څه رنګه مې بد نه راځي؟
يادونه ---- عبدالرحمن ارمان
زړګۍ نادان می اوس دهغه بی وفا مينه کړی چه یي په نيمه لار کی پريښود اوس هغه يادوي کله به صبر شی او کله به تری حير شی هغه ؤبی وفا خودا زړګۍ يي وفادار يادوي جانان به هير کړم دنا دان زړګی بهر به يي کړم خو ديار کلی او ګودر يي راته بيا يادوي مينه به وکړی په دنيا کی يو داستا به پريږدی داسی څوک نشته چه هغه کړه دی په ښو يادوي ارمان ،پښتون دي فيصله به لوی الله ته پريږدی رقيب
غزل-- انعام الله ګوهر
دومره په مينه او ادا خو مه راګوره زړه دي رانه واخيست په خندا خو مه راګوره ولي مي زړه ته مصيبت جوړوېهای ځوانيمرګې! نو په شا خو مه راګوره دلته په مينه او الفت باندي څوک نه پوهيږيخلک به پوی شي په بيا بيا خو مه راګوره زړه مي نری ده په ژړا به مي کړېاوښکي کړه پاکي په ژړا
غزل - ملالۍ بشير
باراني ورځ ده ستا خيال مې خپور پر زړه دی لکه خپور چې د اسمان پر مخ اوره دی مينه دومره به وي ګرانه پوهيدم نه چې يې بيه سا او ځان شي زړه لا څه دی زما سترګو کې اوسيږي جانان داسې تر بڼو لا را نيږدی لکه رانجه دی څه عجب لرم اشنا دا قلم خلکو ! هر يو توری زما د زړه دده پر خوله دی نور دې ګرانه انتظار زه ليونۍ کړم نور د صبر لاس زما په لاس کې نه دی لوبې مه پرې کوه زړه به مې را مات کړي لا نازک دی
غزل-- انعام الله ګوهر
دا ترکومه به کړيږو زه او تهيو په بل پسي ژړيږو زه او ته د هجران په سرو لمبو کي به ترکومهد پتنګ غوندي سوزيږو زه او ته بيلتون هسي داغ راکړی ده په زړونوپه درمان يي نه پوهيږو زه او ته هسي بند يو د رواج په زولنو کييو د بل نه،نه خ
غزل-- انعام الله ګوهر
مينه او جفا دواړه نه کيږي يو اوکړه اشنا،دواړه نه کيږي قیصې کړې د جنت او ناست په پارلمان کي نه کيړي ملا،دواړه نه کيږي . يابه ازادي غواړې،يابه يې غلام داسي
ګلاب تنها شو --- نوریه وهاب
په جرګه را غلو رویبا را ن می بیرته وتښتید و ډیرپوره شوی وه ا رمان می بیرته وتښتید و ترخی ا ود رنی یی د ولورخبری واوریدل
