مولوي ابوالفضل صاحب ته يوه یادونه
راليږونکی : مومن مهاجر ټليفونشميره: برېښناليکپته: muhajir222@yahoo.com سرليک: مولوي ابوالفضل صاحب ته يوه یادونه نېټه: 16.05.2010 05:43 بسمالله الرحمن الرحيممحترم مولوي محمدمعين الدين ابوالفضل صاحب !
داروښاد غرقاب دوه غزلې
دې شوخ نظر مې ستا د حسن تاثير وتښتوو خوب مې پښتون نه وو نو ځکه شبګير وتښتوو دې غيرتي ولس کې تاب شته دې طاقت دې پکې روس او فرنګ يې په نارو د تکبير وتښتوو د پاکې مينې مين تل په زولنو کې ګوره پښتون زلمي مې زولنې او ځنځير وتښتوو ما ويلې جوړ به شې سمسور به شې اې ګران وطنه رقيب ظالم مې د خوب دغه تعبير وتښتوو ×××××××××××
غزل
تا په نکريزو پر ورغوي زما ، نوم ليکلی ما د خپل جسم په رګ رګ کې دا ستا ، نوم ليکلی مونږه مجبوره ، مونږ ته بله لاره نه وه پاتې مونږ سر ښندنې ته په خپله رضا ، نوم ليکلی په ښاريه کې يوه نوې اندېښنه خوره ده چا د قاتل پر دروازه د پاچا ، نوم ليکلی پر هره لاره چې پل واخلمه ، واپس راشمه پر هره لاره د بېلتون د بلا ، نوم ليکلی جلاله ! ته رښتيا ساده يې ؟او که ځان زوروې ؟ لا ، چې پر زړه
غزل ـ نقيب احمد اتل
د کاروان صيب د يوې غزلې نه په الهام سندره شه راواچوه ټيکۍ په ترنم کېای خير دی لږ مې ياد کړه ليونۍ په ترنم کې غزل ټپې سروکي له چمبې سره ښه واييد ټولو جونو ميره دا جينۍ په ترنم کې که ته يې چرته نوم په ترنم کې زمزمه کړېجانان به دې هم ستايي د شپيلۍ په ترنم کې خوږې خوږې خبرې وي، نرۍ نرۍ ژړاشييو څوک وهي په&
ټبه يزې_اتل
ما ويلې ته به مې جانان شې ماته به خوږ لکه ايمان شې زما به زړه زما به ځان شې زما دزړه بازاره وران شې په تاکې بله سودا نشته بې له غمه +++ستا پېغلتوب سره به څه کړم خوشالي ته کړه غم به زه کړم بس په غمونو به زړه ښه کړمچې خپل قسمت ته فکر وکړم وړوکی مړ وای چې مې نه ليدل غمونه +++درپسې هر وخت په ژړا يم جانانه هر چاته دې ستايم زه که مين يمه په تا يم اول مې نه ويل اوس يې وايم دزړه خبرې مې په خوله راغلې دينه +++موږ غريبان
محمد قسيم مين نوی غزل
راليږونکی :Mayan M.Qasimد راليږونکي پته :mayan_qasim@yahoo.comنيټه : 02-04-2009 محترم وياړ دی بريالۍ وي٠د سلام سره يو ځاې يو شعر در ليږم که دې خوښ شو ،خوښ به شم او که نه نو ٠ ٠٠٠ د سپين غرۀ لمنې دې شنې ويم٠ق٠مين غزل زور شو بې زوره، ناتوان پاتې شوعقل په کور ،عشق په ميدان شو په تش ګوګل لکه رباب، ترې راغلمزړۀ مي کوڅه کښې د جانان پاتې شو د کبر ډک سلام ئې کله اخستزړۀ مې افغان وو او افغان پاتې شو ليلا خپل حسن په بازار ک
دهلال - دوه شعرونه
راليږونکی :angaarد راليږونکي پته :angaar3@hotmail.comنيټه : 03-04-2009 وروره سلامونهالله دې ښه لره،ډېره موده وشوه چې پر ليکه مې نه يې موندلی،په دې هيله چې ښه به وې،دغه دوه غزلې درلېږم،شاعر يې زموږ ملګری دی په پېښور کې د آريانا پوهنتون محصل دی که دې په ويبلوګ کې خپرې کړې منندوی به دې يممجيب الرحمان انګار غزلمحدوديت دی،که خوښي ده او که وير دیمحبت چې دی د دوو زړونو جاګير دیدا وګړي هسې تش په نوم ازاد ديدلته هر څوک د خورو زلفو اسير دیزما دزړه په
نظم -زرلښت حفيظ
راليږونکی :زرلښته حفيظد راليږونکي پته :zarlasht_4@hotmail.comنيټه : 28-03-2009 زرلښته حفيظراشه ننګرهارتهراشه ننګرهارته چې ګلان درته ډالۍکړمهباغ دنارنج ګل نه ارغون درته ډالۍکړمه داخو دژوندی طاقت ژوندي اولسوکوردیسوله يو ارمان د باچا خان درته ډالې کړمه دلته ملنګ جان دوطن عشق ملنګي کړیمينه دوطن ننګ دافغان درته ډالۍ کړمه دلته د حمزه دمينې ښکلې کتاب ولولهراشه دالفت دشعر ديوان درته ډالۍ کړمه دلته دميرويس اوابدالي دننګ بچي اوسي
غزل- ډاکټر حسن
راليږونکی :dr hassanد راليږونکي پته :hassandoctor2000@yahoo.comنيټه : 28-03-2009 غزل لکه لمرنظر مې یوسي په حجاب د پلوشو کېعجیبه پرده پوشي ده دوصال په تماشو کې زړه مې مات نه کړې جانانه ، محبت به مې سیواشيلکه خورچې دچاعکس شي دهندارې په ټوټوکې چې دتادزلمي حسن ،حق ادا شي پکې یارهبیا دې زما ځواني شي خاورې دحسرت په هدیرو کې په فطرت کې وي سپیڅلی ،چا پیریال سړی خیرن کړيد چینې رڼې اوبه شي خړي پړي په ویالو کې پیغلې څړیکې مې دخوږ زړ
غزل - جلال امرخیل
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 24-03-2009 غزل دا چې درګرده ، زه په زړه باندې لاسونه ږدمه د زړه له درده ، زه په زړه باندې لاسونه ږدمه د عشق هندارې خړوي ، د هوس باد را الوتی له دغې ګرده ، زه په زړه باندې لاسونه ږدمه هغه غله سترګې بيا راغلې ده ، لږ پام په کار دی هغه بهر ده ، زه په زړه باندې لاسونه ږدمه قاتلې ! کوم ساده د لمر په وړانګو پرخه سپاري ؟ ته يې نامرده ، زه په زړه باندې لاسونه ږدمه
غزل ګلستان شينواری، هندوستان٠
راليږونکی :Gulistan Shinwariد راليږونکي پته :Gulistan_Shinwari@yahoo.comنيټه : 23-03-2009 په ریاضت ،په شوګیرو،په تکلیفو کې رسيد سبائي رڼا ته خلک تورو شپو کې رسي له بې همتو ورکړل شوي بیرته واخیستل شيهاغه چې کار کوي تقدیر ئي په لاسو کې رسي منم چې مینه او نفرت په هر انسان کې شته دیخو د اوج ټکي ته دا دواړه پښتنو کې رسي خوښي په شتو باندې هم نه ده محلو کې نه ويچې ورکوي ئي خدای غریبو ته خیمو کې رسي څوک چې خوبونه د اسمان
څلوريزې - امانالله نصرت
راليږونکی :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_kabul@yahoo.comنيټه : 20-03-2009 څلوريزې د تيارو زړونه مو وچول سهار شود خزان لښکرې ماتې شوې بهار شود رڼا قافلې راغلې ګران وطن تههره خوا نغمه نغمه شوه د ژوند وار شو پسرلی شو خنداګانې يو په دوه شوېد وختونو ښکلاګانې يو په دوه شوېد نړئ ناوې سينګار شوه په ګلونوهرې خوا ته ځلاګانې يو په دوه شوې بيا وختونه د سپرلو راغلل وطن تهکاروانونه د وږمو راغلل وطن تهګل غوټيو ورکړې غاړې يو او بل
غزل- جلال امرخیل
غزل پروت په مـــــــــورچل کـــــې د جهاد ، په عنبرينو څڼو خـــــــاونده ! ته يې لرې ښاد ، په عـــــنبرينو څـــــــــــڼو خدايزده شهيده ! تورو خاورو کې به څنګه پروت يې ؟ بېګا هـــــــــمزولو کـــــــــړلې ياد ، په عنبرينو څـــــــــڼو غونچې غـونچې پر مخ راغورځي ، څه چاره يې وکړه کــــــــــړې به تباه جــــــــــلال اباد ، په عنبرينو څـــــــــڼو
نصواري
نسواري
گواښونه- امان الله نصرت
راليږونکې :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_kabul@yahoo.comنيټه : 17-03-2009 گواښونهد یار کوڅه کې رقیبان راته گواښونه کوي تورې په لاس بیا غمازان راته گواښونه کوي زما د یار د مخ رڼا یې په زړه او ربل کړیځکه نن ستوري د اسمان راته گواښونه کوي ما ویل د گل پر پستو شونډ و به مې شونډې ږد مهد زمانې سپیره خزان راته گواسونه کوي له ما نه غواړي په سرووینو گټل شوی جاناند خوږې مې نی د ښمنان راته گواښونه کوي گناه مې
ميسج
هره شپه به مې همداسې وه او هره شپه به انديښنو پسې اخيستی وم ،په تصور کې به مې ستا انځورونه جوړول او ورانول. ګرانې! هره شپه به چې شپه پخه شوه او خلک به ،د خوب په نيله سپاره شول ، او تورې شپې به خپله لمن وغوړوله ،زه به بيا د خيال په سمندر کې ډوب شوم او د تصور په ټال به وزنګيدم ستا هرې ادا به زما د زړه په خونه کې انګازې وکړې او په تصور کې به مې بيا ستا انځورونه جوړ او ړنګ کړل. ګرانې!ټول خلک به په خواږه خوب ويده شول خو مابه ستا يادونه لوبول د شپې توره لمن به خواره وه او ډو
غزل ګلستان شينواری ،هندوستان
راليږونکی :Gulistan Shinwariد راليږونکي پته :Gulistan_shinwari@yahoo.comنيټه : 06-09-2008 وي لکه ژمي کې له اوره لېرېچې شي سړی له خپله کوره لېرې راځه د غرو ډډو ته لاړ شو اشنا له دغه ښار له دغه شوره لېرې زه دې همداسې تهمتي ګرځمه تا دې خدای وساتي له توره لېرېپه مخه ښه کې راترغاړې وځه چې را نه ځې د سترګو توره لېرېای ګلستانه اشنا بېرته راشه درپسې مړه به شمه نوره لېرې
غزل- ګلستان شینواری هندوستان
څومره ښايسته دي څومره ښکلي ستوري اشنا زمونږه ددې کلي ستوري ستاسې په ښار خو سپوږمۍ هم نشته هلته برېښنا درته وژلي ستوريکه د هېواد په ننګ شهيد شوې یاره درباندې جوړ به کړمه څلي ستوري اوښکې يې څاڅي د باران په بڼه زموږ په حال باندې ژړلي ستوري چې مو ښوونځی سوزيده ټولو ژړل په رڼا ورځ مې دي لېدلي ستوري ای ګلستانه جانانه بېرته راځي راته په غوږ کې وايي غلي ستوري
دمينې محکمه - ژباړه فرشته بارکزۍ
د مينې د محکمې غونډه وه! عقل، چې ددې غونډې قاضي و، مينه يې محکومه کړه! او د ماغزو تر ټولو لرې واټن یعنې هېرولو ته یې واستوله زړه مينې ته د بښنې غوښتنه درلوده، خو د ټول بدن غړي ورسره مخالف و، زړه د مينې په پلوي پيل وکړ: ای سترګو: مګر تاسې نه وﺉ چې هر ورځ مو دهغه د لېدلو غوښتنه کوله؟ ای غوږونو ! مګر تاسې نه وﺉ، چې هر ورځ مو د هغه د غږ اورېدو غوښتنه کوله؟تاسې ای پښو! مګر تاسې نه وﺉ، چې تل به د هغې په خوا تلو ته تیارې وﺉ؟ اوس ولې په دې ډول ورسره مخالف ياست؟ ټولو غړو
