د yaseeen shafaq لخوا خپرې شوې لیکنې
دخوست ځوانانو انځوریز بنډارونه
زمونږ حجره په ملګرو ښکلی دخوست مازدیګرې دخوست ځوانانو یوالې
((کله کله چې ژړا درپسې وکړم)) : لیکوال : بختیارځدراڼ
په شعر اونثر کې خپلې ټولنې اونړېوالو ته دیو شاعر اولیکوال په صفت ځان ورپېژندل اسان کار نه دی ،خوهغه څه چې خپلې ټولنې او نړېوالې جامعې ته شاعر اولیکوال ورپېژني دشاعر په لیکنواوشعرونو کې باید یو ډول داسې ځانګړنې نوي مفاهیم او انځورونه وي چې لوستوال له یوې نوي مشاهدې اولیدلوري سره مخامخ کړي اوپه ضمن کې همداځانګړنې لیکوال اوشاعر ته یوځانګړی مقام ، هویت او لقب ور په برخه کوي چې نه یواځې دشاعراولیکوال د شهرت اوځانګړي سبک سبب کیږي بلکې دهغه
که غواړئ چې د شاعر د زړه رباب وترنګوئ /لیکوال ولایت خان ځدراڼ
که غواړئ چې د شاعر د زړه رباب وترنګوئ نو پستې خبرې ورسره وکړئاونۍ مخ کې به وه ، په یوه افغاني لیک خونه (چټ روم) کې مې د نورو ګڼو افغانانو سره چې د دونیا د هر کنج څخه د انټرنټ په مټ په لیکه شوي وو چټ کوه د ټوکو ټکالو تر څنګ به مو یو نیم شعر او یا ټپه هم پکې وویشته یو څوک په (خپل مستعار ) نوم سره نوی زمونږ بنډار ته راغی د سلام او جوړ په خیر
سبیل روښان ښکلی غزل
غزل &nbs
* مورې * ولي محمد نظري
مــــــــــــــورې
زمونږ فکرونه دیوبله سره : یاسین شفق
بیا مې په سترگو کې ونه غړیګېبیا مې د خیال مرغه راوا نه نیسېزمونږ فکرونه د یو بله سرهلکه اسمان او ځمکه فرق لريته مې دخیال په ټال کښی تل زانګېزما تصویر دې له خپل خیاله ایستید پروسږن مړي په شان دې زه هېر کړی یمهګرانی ته پوه یې چې ته څه کړي دي؟زما تصویر چې ته له خیاله ا
دسبیل روښان ښکلی غزل
غزل زړه می سپــــــــــــک شي کله کلـــــــــــــــه چې ژړا درپسې وکړملپـ
بې وسي : یاسین شفق
داستا د خولې پستې پستې خبرې زما د زړه رباب ته ترنګ ورکويغمونه ټول رانه په واک کې واخلي دژوند ښکلا ته نوی رنګ ورکوي»»»نن مې ده څومره بې وسي ګلابه څومره پریشانه زنده ګي تېره ومڅنګه به خوند له ژوندانه واخلمه چی بې له تا نه زنده ګي تېره وم»»»ګرانې چې ته کله په خیال کې راشې د بې وسۍ دېوال ته غلی کینمځان ت
غزل یاسین شفق
غم دې د سکـــــــــــون مــــاڼۍ راړنګه کړههـــــــجر د سمـــــــــون ماڼۍ راړنګه کړهته د خوشخـــــــــــــالۍ محل کې اوسه تلخير که نن بيلتــــــــــــون ماڼۍ راړنګه کړهناست یم ورته خــــاورې یې په سر شېندمچـــــــا کړی لمســــــــــون ماڼۍ راړنګه کړهما د خيـــــــال په غيږ کې رانيـــــــــــولي وهاوښکو د زن
غزل یاسین شفق
غم یې په بل غـم باندې سپـــــارلی یمعشق په وير مــاتم باندې سپارلی يم اوښکې مې ګرېـوان لاره رانیسې تلخيال دې بس په نم باندې سپارلی یم څــــــــارم د راتلــــــــــو لاره یې څـــارمهيار مې خــــالي چم باندې سپارلی يم
دخیال لاسونه
دخيــال لاســـونه ترې چاپېر کړم نور څه وس نلرمځـان می د ځانه ځينې هېر کړم نو ر څـــه وس نلرم بېرته به رانشي هيـــــــڅ کلــــــه که یې وغواړې تهروح به مې داسې مسافر کړم نور څــــــه وس نلرم دزړه نيـــالګی مې راخړوب کړه د وصــال په وبودځــــان قات
دسبیل روښان ښکلی غزل
غزل سترگې په سترګـــو نې پو
((غوټۍ)) لنډه کیسه لیکوال : یاسین شفق
غوټۍ به چې سحر له خوبه ویښه شوه اول به یې هغو ګلانوته اوبه اچولې چې ستوري د تګ په وخت کې ورته پرېښي وو۔ غوټۍ هغه ګلان دکټ ښي اړخ ته بره په کړکۍ کې په یوه خاورینه ګلداني کې ایښي وو. بیا به دغلې کوټې ته لاړه د ستوري کوترو ته به یې دانې راوخستې ،دخپلې کوټې مخې ته به یې ورته و شیندلې،د ستوري کوتروبه دغو ټۍ په سر پروازونه شروع کړل غوټۍبه دکوټې په دروازه کې لاس ترزنه ورته کیناسته دکوترو ننداره به یې کوله غوټۍ دپلارله مینې
