مه راکوه غم سترگې راواړوه
ته او خدای صنم سترگې راواړوه
ستا ښکلا به لپې لپې وڅښمه
گوره راته سم سترگې راواړوه
تل د ستمگرې ادا ناز وړمه
نن وکړه کرم سترگې راواړوه
ټول به دې په سترگو کې راټول کړمه
ته خو په يو دم سترگې راواړوه
ما مې درته زړه په لار کې ايښی دی
کيږده پرې قدم سترگې راواړوه
٢٠٠٦/١١/٢٩ کابل
13.11.2007
- baz
د پسرلي تر ښکلا دنگ جانانهپر سينه وکره لونگ جانانه
نن به دې ښه په ديدن ځان مړومنن دې تر ډېره يم تر څنگ جانانه
دا چې ډېر ډېر درته ځير ځير يمه زهدا مې بلا ډېر څښلي بنگ جانانه
لږ خو راوگوره د خدای په خاطرلږ خو مې ومنه قلنگ جانانه
کله به ته هم په چا زړه وبايلېکله به ته هم شې ملنگ جانانه
که مولا تا زما تر خوا راوليوبه گټم بايللی جنگ جانانه٢٠٠٦/١١/٢٦کابل...
13.11.2007
- baz
زه چې اول اول مين غوندې شوماو د رنگونو په مانا لږ و ډېر وپوهيدمنو ما به داسې گڼهچې زيړ رنگونه په رښتيا د مينتوب نښه ويزما به هله دا باور پوخ شوچې د مالت جونو به خپلو ښاديو کې سندرې ويلېنو دا ټپه يې يې ضرور ويله(( زه په مين سړي پوهيږميا يې رنگ زيړ وي ، يا يې شونډې وچې وينه))کله نا کله به مېيو زيړ بنين د تور کميس له لاندې واچولواو د گريوان تڼۍ مې خلاصې ساتېاو کله کله به مې زيړ گل بند په غاړه واچولوبيا به مې ټول مازيگرآن تر خړي ماښا...
