مل يې شه مولا چې بريمنه لاره ووهي
(( دا ماشوم د يوې شپې ، سل کلنه لاره ووهي ))
ځوان دې شي ، جانان دې شي ، د ټولو قهرمان دې شي
مشک يې شه خولې چې تر ختنه لاره ووهي
هر څو که پښې يبلې دی پڼې يې د دعا په پښو
باغ ته د ګلونو به اغزنه لاره ووهي
ګل به د بري د خپل وطن پر جنډه وګنډي
تار د ارادې سره چې ستنه لاره ووهي
بار د پردي جنګ يې که له خپلو اوږو لرې کړ
جوړ به شي وطن ژر به تبجنه لاره ووهي
پير محمد کاروان
23.02.2010
- samim
يوې مرغۍ خدای(ج) ته وویلې: يوه وړوکې ځاله مې د ستړياوو د رفع کولو، د يوازېتوب د تېرولو، د ځان ساتنې او آرام کولو لپاره درلوده، خو ستا طوفان هغه راڅخه واخيسته! آيا زما هغې وړې ځالې ستا د سترې نړۍ کومه برخه نيولې وه؟ خدای (ج) ورته وویل: يو مار ستا د ځالې خواته در روان و، ته ويده وې، باد ته مې وويلې، چې ستا ځاله رانسکوره کړي او هغه وخت ته له خپلې ځالې والوتې او ولاړې!!! څه بلاوې مې ستا له سره لرې کړې، خوته پوه نه شوې او زما سره دې دښمني پيل کړه!...
08.03.2010
- samim
ښځه مونږ هميشه ښځې ته د خپل شهوت له دروازې کتلي مونږ هميشه ښځه د نارينه د څو شيبو د خوشالۍ لپاره
يوه اله ګڼلې مونږ هميشه ښځه په مقابل کې د ځاند بې ارزښته مات خاورين لوښې نه ټيټه ګڼواو داسې نور درواخلهخو مونږ هيڅکلهد انسانيت ددغې نيمې نړۍ معنوي اړخ ته قايل شوي نه يومونږ ښځه تلدمور خور لور او د ميرمنې په نوم ياده کړېبس له ادمه تر دې دمه پورېددې شعار...
