غزل :
شاعره : رحیمه پشتونجار
څه په سرو نارو شوم چې بې تا شومـه
ځان ته په سلګو شوم چې بې تا شومه
پرخې مې بڼــو کې سرې لمبې شـولې
سر په شوګیرو شوم چې بې تا شـومه
ورک مې کړلو ځـــــان د غم هنداره کې
شمیر په لیونو شــوم چې بې تا شومه
سوزی دې ارمـــــــان ګوره د زړه به کور
پټه په لمبو شـــــــوم چې بې تا شومه
ښخــــــه کړم مرګي د بیلتون غیږه کې
مخ په ورکیــــدو شوم چې بې تا شومه
03.04.2012
- اريوب
غزل درده ته دوا شه درمان مه غواړه مینې ته رسوا شه ارمان مه غواړه شعره د الهام په توپانونو کې جوړ شه یو غزل خو جانان مه غواړه عشقه د جنون په سرحدونو کې ورک شه له خپل ځانه ایمان مه غواړه وسیزه د زړه غوښې مې وسیزه اوره دې لمبو ته جلان مه غواړه نن چې رحیمه شمیري د اوښکو پل نورې د وصاله هجران مه غواړه
...
09.04.2012
- اريوب
غزل
څوک د اوږده عمر دوعا څوک رانه ژوند اخليد چم ګاونډ خلک ددې کيسې نه خوند اخليچرته چې سوله ده په مينه خلک نه مړيږيدلته هر څوک ډک له ګوليو قمربند اخليښکاري زما او ستا ترمنځ چا غمازي کړيدهخوب مې ليده چې څوک بنګړي ستا له مړوند اخليلکه دانه د غنم داسې په زړه چاود يمه زهخدايه چې دا پرهر به بيا کله پيوند اخليستا په قلم او ستا په ګوتو برکت شه نورهګوهره ستا له شاعرى نه خلک پند اخلينورالذين ګوهر خوست...
