05.03.2011
- اريوب
غزل زه ګلابونه ورکومه خو دی اور راکويدجانان دغه بې احساسه خوی ډیر زور راکويپه پرهر نږدي د ټکور دخاموشۍ لاسونههر ځل چې ورشمه په ویر لړلی شور راکويلمرمخیه!ستاد ښایست ورځې نه خو شپه هم ښه دهخوب په شوګیر مینځي یو څه خواږه خو نور راکويما خو په ټول عمر میږي باندې پښه نه ده ایښېخو دغه خلک ولې ټک لکه منګور راکوياوس خو یوه هم نه مني جلانه خو وخت به وي همدا انسان به خپل ډبره زړه کې کور راکوي۱...
09.03.2011
- اريوب
غزل
غم به درکړي خو بیا غم د خپل غم نکړي دغه خوی په خدای چې خوند د صنم نکړي د ښکلا زور به دې زر اوبه شي ګوره! په ګلپاڼو ډیر خوبونه شبنم نکړي زمانه څومره ظالمه ده زړګیه! وس یي رسي خو له قصده کرم نکړي تر هغې به ځپل کیږي وژل کیږي دا بې فکره پښتانه چې ځان سم نکړ...