چې مې د زړه كور ته راننوتې
د پښتانه كور ته راننوتې
ستا د محل خوندونه نشته پكې
زما زاړه كور ته راننوتې
چې تل به تا ورته په سپكه كاته
نن همغه كورته راننوتې
درپسې زه وتم سرتوره اشنا
ښه شوه چې ته كور ته راننوتې
په سره جوړه كې يو ناڅاپه داسې
لكه لمبه كورته راننوتې
محتاجه! ما خو وې په مړو شمېرلى
په ژوندانه كور ته راننوتې
06.02.2009
- سردارولي څرک
تش په كتو مې تنده نه ماتېږيپه ګوټ اوبو مې تنده نه ماتېږي
ريباره بس كا څه فايده يې نشته په تسلومې تنده نه ماتېږي دشونډوسرونيمې نيمې خبرېپه جام ليدو مې تنده نه ماتېږي چې يې انجام راته معلوم دې ياره!پدې وعدو مې تنده نه ماتېږيساقي ناروغ نه يمه تږى يمهپه څو سيپو مې تنده نه ماتېږيتږى پټى يمه باران غواړمهپه څو قطرو مې تنده نه ماتېږيبرقه! په زړه كې مې ده تږې صحراپه منګوټو مې تنده نه ماتېږي
تصوير دې تانه ښه د...
06.02.2009
- سردارولي څرک
په سترغلو كې مې پاړسوب راشينمر چې را وخېژي نو خوب راشي
ستا تصور هم غزونې وكړيكله چې شپه په زلميتوب راشي
په ځان كې دغسې راټول ګرځمهلكه په جونو پېغلتوب
چې عقيدت د لېونتوبه ووځېمينه كې هله سړيتوب راشي
غربت مې داسې ارمانونه وژنيلكه په ګلو چې وچوب راشي
چې پسرلى په ملاكنډ راواوړيپه اباسين كې لېونتوب راشي
چاوې چې مين شومه نو ښاد شومهزه خو ستا په مينه كې برباد شومه
وګوره زه څومره خوش نصيبه يم...
