ماښام له کوره اوځم( عامر)
دوېرې په تعظيم په احترام له کوره اوځم
ها ستا د تور اوربل لاندې شېبې بيا يادومه
دا زه کله نا کله چې ماښام له کوره اوځم
ځواني که مې لاهو کړمه بيا هم به پوره نه شي
تکل کې د يو داسې لوى مرام له کوره اوځم
هرڅو که مې ژوندون دى تنهايۍ له ډالۍ کړى
خو سترګې راپسې دي په ناکام له کوره اوځم
زما او ستا تر مينځه بلا ډېرې مجبورۍ دي
عامره ستا لپاره زه په بام له کوره اوځم
2004 اپرېل 15
پېښور - ګلبرګ