رسانه ها، مدیریت و نوسان ها

(معرفی کتاب)

مصطفی عمرزی

در دو دهه ی پسین، رشد سرسام آور رسانه ها به همان میزان، تنوع کاری و فرهنگی نیز ایجاد کرده است. جوانان زیادی از دختران و پسران افغان، عرصه ی ژورنالیسم افغانستان را آن قدر رنگین ساخته اند که اگر به لحاظ کار، نو نباشد، اما خیلی زیاد و متنوع است.
پیشینه ی رونق رسانه یی کشور(کثرت) به سلطنت اعلی حضرت شاه امان الله(رح) بر می گردد. در دهه ی دیموکراسی(اواخر سلطنت اعلی حضرت شاه محمد ظاهر رح) لطف آن چند برابر شد. با وجود کاستی ها، اما نهادینه گی، زمینه شد تا فعالان بعدی این عرصه با ذهنیت های قبلی- تاریخی آن، به راحتی جلو بروند.
عرصه ی رسانه های افغانستان- در نگرش مثبت- جایگاه دفاع مردم نیز شده است. به ویژه تبلور و تجلی خواسته ها، آرمان ها و اهداف زنان و دختران افغان در آن با تمام معنی خوانده می شود. جسارت فرحناز فروتن در دوحه- قطر در برابر مخالفان مسلح و ایدیالوژیک جمهوری اسلامی افغانستان، به معنی تبارز در عرصه ی دفاع از شان و حیثیت هم بود.
من در سال 1382 از پوهنځی ژورنالیسم پوهنتون کابل، فارغ شده ام. از همان زمان تا اوایل دهه ی نود، در عرصه ی خبرنگاری و گزارشدهی، نقل فعال داشتم. سهم آن در چند نهاد(تلویزیون، نشریه و اتحادیه) وجود دارد. پس از آن و تاکنون، این عرصه را نظارت کرده ام. با این حال، نقش کتابی تجربیات پُربهای فعالانی که در سالیان پسین، ژورنالیسم افغانی را به وسعت موضوع، تجربه و سوژه کشانده اند، قابل ملاحظه نیست.
در کتاب «رسانه ها، مدیریت و نوسان ها»، سعی کرده ام تجربیات خودم از کار و نگرش رسانه یی را تقدیم کنم. به عبارت دیگر، این کتاب، بخشی از دانشی ست که بایسته است با تجربه ی بقیه، کامل تر شود.
در عرصه ی رسانه و ژورنالیسم افغانستان، محتوای اکثر نشرات، تالیف بر اساس ماخد گذشته یا در حوزه ی زبان دری ست که نقش فرهنگیان ایرانی، چون استاد یونس «شکرخواه» هم در آن ها دیده می شود.
سخن بر سر این است که ساختار کتابی تجربیات مثبت رسانه یی ما، عرصه ی ژورنالیسم را غنا می بخشد. این درونمایه که در هیجان امید ها و دلُهره ی نومید های شکل گرفته، ابعاد دیگر هم دارد که می توانند به تنوع داده های فرهنگی بیانجامند.
لینک دانلود:
https://www.ketabton.com/book/13254