نعت
سليم بنګښ
منم احد دى خو په څنګ کې يې احمد هم دى
دواړه په عرش دي خو د دواړو مېنځ کې حد هم دى
زما نامې سره تړلى دى ستا نوم مبارک
زما ايمان دپاره بس دغه سند هم دى
زه خو بې شکه چې رحمان رحيم الله منمه
خو رحمت اللعالمين مې محمد هم دى
هغه درود ورباندې وايي او سلام پرې کوي
څوک چې خالق، متکبر څوک چې صمد هم دى
د انبياو امامت او اقامت د جبريل
د مذاهبو که تصديق وي نو يې رد هم دى
په ما د نعت دغه سپېڅلى خيال لۀ بره راغى
وي به اورد پکې منمه خو امد هم دى
02.09.2006
- hairan
غزل
حېران مومند
چې د غربت خېټه مړه ساتمهبيا د اظهار ژبه وړه ساتمه
ستا بې رُخۍ سره بلها لويه شىګيله په زړۀ کښې که وړه ساتمه
کوؤم چې غېرو سره جنګ د تهذيبزۀ به پښتون وجود تکړه ساتمه
دا خو بس ته يې ياران نوى نيسېزه زړۀ کښې ستا مينه زړَه ساتمه
د خلکو زړونه رغوؤم مومندهکۀ...
24.09.2006
- hairan
درنو لوستونکو!دا ځل مو د ځلمي شاعر محمد اسماعيل "عندليب" دا غزل د دې لپاره خوښ کړى چې تاسې يې کره کتنه وکړئ. محمد اسماعيل "عندليب" د حاجي محمد ادريس ځوي د ننګرهار ولايت اوسېدونکى او د اسلام اباد د نړيوال پوهنتون زده کوونکى دى. د کره کتنې دې پاڼې ته يې خپل شعر په دې هيله راکړى دى چې د نظر خاوندان دې يې په خلاص مټ کره کتنه وکړي. په مينه او درناوي مو دې غزل ته رابولو:
تور د سپينې خولې دې څنګ له ځانه واړوماوس سترګې له دنيا...