وايي ،د زړه درد د مړينې لامل کيږي خو په رښتيا وايم تاپسې مې زړګى خوږيږي او پدې خيالونو مې د زړه پټه دنيا د رنگينيو ډکه وي.
د زړه دنيا په رازونو او رمزنو مې څوک نه پوهېږي .
زه پوهېږم ،چې دلته يوه جلا دنياگۍ ده ، يوه غنمرنگه پرې حکومت چلوي
او يوه دنگه يې کله ړنگه او کله ودانه کړي.
د محبت په شغلو سوځلي پتنگان
نه خدايه سوي ،بوراګان
هو رښتيا دواړه بوراګان او پتنگان
د سوځونکې مينې له انجام څخه ښه خبر وي
خو بيا هم د مينې په سنگر کې ځان د سپينې خولې شهيد کړي.
زاهد مې په روز گار اعتراض کوي .
حکايت يي تاثير نلري ځکه ،چې د زړه په دنيا مې د يوې دنگې د شنو بنگړيو کړنگاه خپره وي او د فکري نړۍ چوپو تارونو ته مې ترنگ او شرنگ ورکوي .
ناصح ملامت ندى ،د بنگړو له شرنگا څخه رنځ وړي ځکه ،چې د گلو مخو ،او پۍ مخو په محفلونو کې يي د زړه او سترگو جواري نده کړي.
آه خدايه نور يي دپټ ساتلو وس نلرم ډنډورې غږوم
چې ښکلى دى جانان ،څومره ښکلى دى جانان.
دلبرې بيامې د زړه په ويرانه دنياگۍ داسې راوريږې لکه د اوړي پشکال بارانونه
وايي ،د زړه درد د مړينې لامل کيږي خو په رښتيا وايم تاپسې مې زړګى خوږيږي او پدې خيالونو مې د زړه پټه دنيا د رنگينيو ډکه وي.
د زړه دنيا په رازونو او رمزنو مې څوک نه پوهېږي .
زه پوهېږم ،چې دلته يوه جلا دنياگۍ ده ، يوه غنمرنگه پرې حکومت چلوي
او يوه دنگه يې کله ړنگه او کله ودانه کړي.
د محبت په شغلو سوځلي پتنگان
نه خدايه سوي ،بوراګان
هو رښتيا دواړه بوراګان او پتنگان
د سوځونکې مينې له انجام څخه ښه خبر وي
خو بيا هم د مينې په سنگر کې ځان د سپينې خولې شهيد کړي.
زاهد مې په روز گار اعتراض کوي .
حکايت يي تاثير نلري ځکه ،چې د زړه په دنيا مې د يوې دنگې د شنو بنگړيو کړنگاه خپره وي او د فکري نړۍ چوپو تارونو ته مې ترنگ او شرنگ ورکوي .
ناصح ملامت ندى ،د بنگړو له شرنگا څخه رنځ وړي ځکه ،چې د گلو مخو ،او پۍ مخو په محفلونو کې يي د زړه او سترگو جواري نده کړي.
آه خدايه نور يي دپټ ساتلو وس نلرم ډنډورې غږوم
چې ښکلى دى جانان ،څومره ښکلى دى جانان.
07.03.2012
- ذبیح الله رحیمزی
رازه رازه غیږه دی واکه
ماته دی مخ رقیب ته شاکه
د خیال په خوب کی می پاچاکه
خدای دی په تنګه کوڅه راکه
چی غونډه منډه دی په غیږ کی ونیسمه
د محبت عجیبه زور دی دی
خیال دی زما په ذهن خور دی
آه که صحرا ده او که کور دی
راته تبی ده راته اور دی
زه به ددی دوزخ نه کومی لورته زمه
د زړه په کور می میلمنه شه
په مات مړوند می راخوره شه
زما د مات زړګی حصه شه
ښکلی ځوان...
24.04.2012
- ذبیح الله رحیمزی
ټوله شپه واوري واريدلي وي ، دښار واټونه په واورو پټ وو،نرۍ سلۍ چليدله ،
د ارتل د پله ترڅنګ يو ه چټه پېغله کوچۍ چې د خپل اوښ مهارپه لا س کې نيو لي ؤ ولاړه وه او کډو انتظا ريې کا وه ، داوښ خو له کې له ډېر مستۍ څخه سپين ځګونه نه ځئيدل او دخو لې دواړ و کونجونو څخه يې دواورو دڅپر کو په شا ن را تو ئيدل خو چې ځمکې ته به ورسيدل بيا به يې د کنګل دپا سه د کنګل شکل غو ره کړي و.
خو د کوچۍ سپينو اننګيو يې له ډېري يخنۍ څخه د کا بل&n...