رنځورتن
نــــه قتليږم نـــــه رغېږم داڅــــــه ژونــــددې لوېه خداېه
تل ژړېږمه زورېږم داڅـــــــه ژوند دې لـــــوېــــه خــــداېه
سپېن صــبادې تېارووړې ېم هــــجران ذنـــــدانې کــــړی
پــــرســــره اوربـــاندې کړېږم داڅه ژوند دی لوېه خداېه
ده دوستېه دښـــمنېه دهــــــردوســــــــت دښـــــــمن وتلی
زه دشم په څېروېلېږم داڅـــه ژوند دې لـــــــوېه خــــداېه
خداېه ستاڅمره قدرت دې نوردې روغ زه دی رنځورکړم
هرسعت لکه قتلېږم داڅــــــه ژونــــــد دې لـــــوېه خداېه
چه دربارسی دېارپاته داڅـــــه ژونـــــد دې څـــــــه سعته
چه د مېنې دې وېرېږم داڅــــــه ژونـــــد دي لــوېه خداېه
ربـــــــــــه لاس مې دی تــــــړلې پـــــــه زنځېر داتشانـــــو
پــــه پښو هم لــــکه شلېږم داڅـــــه ژوند دې لوېه خداېه
صوفی ذاده کوه صبرچی په هرڅــــــه کې پـــــه کـــــاردې
لاترڅوبه ترتېرېږم داڅــــــه ژونـــــــد دې لـــــــوېه خداېه
احمدصوفی ذاده
چمن ښار
