غزل
اوس ښه نه یم، اوس خوند مې اوبو وړی دی جانانه
وجودمې هدېره او زړه مې مړی دی جانانه
ته مه پوښته چې تا نه بغېر څرنګه ژوندی یم
همدا سوال خوماهم ځان نه کړی دی جانانه
قربان دې شم ،ته مه غواړه ، زمــا د برخې حق دی
قربان دې شم دا درد زما ځانګړی دی جانانه
ته وګوره کېدای شې چې یې خپل کړې ،مروره!
زما ارمان هم ستا دهېلو غړی دی جانانه
ته چېرې له ما لرې ځې په غمشریکه یاره
ته مه ځه کنه ،مه ځه، ژوند نېمګړی دی جانانه
فضل الربي رستم
20.02.2012
- فضل الربي رستم
مرۍ--------------------------------------------------خانی له ښاره راغی د مور تر څنګ روان دی لاس کې یې غوټه د مېوو نېولې او په زړه غوټې د پوښتنو لري مرۍ! په سرو منګولو هغلته ، لرې خپل انګړ جارو کئ مور یې ، ها کوزه برنډه کې ناسته لور ته یوه یوه خبره کوي د ماشومانو غږ شو چې ببوګله ترور راورسېده مرۍ په سوچ کې ډوبه لګیا ده ،...
21.02.2012
- فضل الربي رستم
نـــــظــم د تنهایۍ له بریده لاندې یمه د زړه د درد دا طوفاني موجونه راته زما بې وسي ، مرګ ښکاري د هر ماښام رارسېدل او زما په دغه ښار بې کسي ،مرګ ښکاري د شپې تر درېو بجو خوب نه راځي د شپې تر دریو تشويشونو سره په غم اخته یم ، په لانجه سر یم په خپل وجود کې اوس یو څوک لرمه چې همیشه یې راسره جنګ وي دهغه هره ...
