څېړنوال عبدالرحيم بختانى خدمتگار .
سينگاپور ( Singapore )
کشور سينگاپور در جنوب شرق آسيا در قسمت هاى آخرى جزاير مالا در بين ماليزيا و اندونيزيا يا واقع است . اين کشور در بين 1_1.5 درجه عرض البلد شمالى 1.3_ 1.4 درجه طول البلد شرقى موقعيت دارد . مساحت آن ٥'٦٤٧ کيلو متر مربع است. طرف شمال آن تنگى جوهور ، طرف جنوب آن تنگى سنگاپور ، طرف شرق آن خليج تايليند و طرف غرب آن تنگى مالاکار واقع است.
خط استوا در قسمت هاى جنوبى سينگاپور واقع است به همين سبب هواى آن گرم ميباشد . از جانب ديگر چار اطراف سينگاپور را بحر احاطه نموده و به اين سبب هوا آن مرطوب و بارانى ميباشد . منطقه يى بنام تنگى سينگاپور با سطح بحر برابر است و نقطه بلند تر آن منطقه (( نيسون )) است که از سطح بحر به اندازه _ ١١٠٠ _ متر ارتفاع دارد .
مساحت سينگاپور ٦٤٧کيلو متر است و نفوس آن در سال ١٩٩٩ م بۀ ( ٣٥٣١٦٠٠ ) نفر ميرسيد ٤.' ٧٦ فيصد سينگاپور از نژاد زرد چينايى ٩' ١٤ فيصد مالى ، ٤ ' ٦ فيصد هندى و متباقى ٣ ' ٢ فيصد اقوام ديگر است (١)
مردم کشور سينگاپور پيروان دين اسلام دين عيسوى ، بودايى ، هندو و سيک ميباشند . زبان هاى رسمى اين کشور چينايى تاميلى و انگليسى است و زبان مالى رسمى و ملى است . .
قانون اساسى سينگاپور درماه جون ١٩٥٩ م نافذ شده .در سينگاپور رئيس جمهور براى مدت شش سال به اساس راى مردم انتخاب ميشود . در کشور سينگاپور هر حزب سياسي که در پارلمان اکثريت بدست بياورد رئيس جمهور رئيس آن حزب را بحيث صدراعظم خود معرفى ميکند . پارلمان سينگاپور ٨٣ نفر عضو دارد ، که براى مدت پنج سال به اساس راى مردم انتخاب ميشوند .
سينگاپور مردمى است که بزبان هاى متعدد صحبت ميکنند و تقريباً ٨٠ فيصد آنان چينايى است (٢)
تمام کشور سينگاپور يک واحد ادارى است و شهر هاى مهم آن عبارت است از : تانجونگ کاتونگ ، سرانگون ، نيسون ، و دلندز و غيره . بنا در مهم سينگاپور عبارت است از : بندر سينگاپور ، بندر تانجونگ کاتونگ ، بندر سرانگون و بندر و د لندز .
محصولات صنعتى اين کشور عبارت است از : سامان الات برقى ، وسايل برمه کارى نفت ، پروسس رابر و وسايل رابرى مواد خوراکه و نوشيدنى ، سگرت ، رخت ، کاغذ ، وسايل عصرى لابراتوار ها ، مونتاژ موتر وغيره . ٢ فيصد زمين سينگاپور قابل کشت ميباشد . ٥ فيصد اين کشور را جنگل پوشانده است . ٨٧ فيصد آن شهر ها و کوهاست . در اينکشور سالاه ١٠ هزار تن ماهى را شکار ميکنند . معدن هاى مهم آن معدن قلعى ، معدن بو کيسټ ، معدن منگنيز و معدن کولو مبيوم ميباشد (٣)
نام اصلى سينگاپور به زبان سانگريت ، تماسک ( مردم دريا ) بود . بعد به سنگآ _ پورا ( شهر شير ) موسوم گرديد . سينگارپور در سال ١٢٩٧ ساخته شد و صد سال بعد ويران گرديد . در ١٨١٩ بۀ دست انگليس ها افتاد و به يک پايگاه نظامى مهم انگليسى در شرق دور مبدل شد . در سال ١٨٢٤ کمپنى هند شرقى انگليس جزيره سنگاپور را از سلطان جوهور خريدارى کرد . در جنگ جهانى دوم بۀ تصرف جاپانى ها در آمد . در سال ١٩٤٦ به مستعمره پادشاهى انگلستان موسوم گرديد . در سال ١٩٥٩ به خود مختارى کامل دست يافت . در سپتامبر سال ١٩٦٣ به فدراسيون ماليزيا ملحق گرديد و در سال ١٩٤٥ استقلال خود را گرفت و به عضويت سازمان ملل متحد پذيرفته شد (٤)
منابع و ماءخذ
١. احسان الله آرين زى د نړۍ هينداره ، آسيا ، ١٣٨٢ هـ ش ، پيشاور ، ( ص ٣٦٤ ) .
٢. دايرة المعارف .
٣. احسان الله آرين زى ، د نړۍ هينداره ، آسيا ، ( ٣٦٣ ) .
٤. مهندس عباس جعفرى ، گيتا شناسى نوين کشور ها _ موسسه جغرافيايى و کارتوگرافى گيتاشناسى ، ١٣٨٤ هـ ش ، ص ٢٧١ .
