غزل
چې رایادې د دنیا دا ناکردې شی
نو له سترګو نه مې اوښکې را خورې شي
په وجود مې را روانې مړې خولې شي
او په ژبه مې راټولي څو ښېرې شي
خپله هره قرباني زما ارمان شي
چی محتاجه شم د ټولو بهانې شي
کار خو نه کړې مړې مړې سترګې راته نیسې
مطلبی اشنا په تا مې وسوسې شي
دا قسمت دی زه په ټولو کې (آماج) شم
د غمونو تیره غیشي را پسې شي
شکیلا آماج
17.08.2010
- اسدافغان
نړيوال ځواك پښتونولۍ ته په ګونډو شو
ليکنه : محتاج كبير
له رسنو يو مو وارېدل چې د ۱۳۸۹ كال د چنګاښ په څرويشتمه نېټه په سويل ختيځ زون كې د بهرنيو ځواك...
17.08.2010
- اسدافغان
د۲۰۱۰ کال داګست شپږمه،اوومه او اتمه نيټه دخیبر پښتونخوا په پلازمینه پيښور کې وم، دشپې ناوخته پیښور ښار ته ورسيدم . غوښتل مې لکه دتل په څير دافغان کډوالو یو ه پنډغالې ته ولاړشم . په پاکستان کې دافغان کډوالو پنډ غالي ډیر دي مګر دغه پنډ غالی چې زه به هروخت ورتلم زما دژوند له څو پړاوونو سره ډیرژورې اړیکې لري .دغه پنډ غالی داضاخيل پایان (کوزو اضاخيلو) په نامه یاديږي په دغه پنډ غالي کې...