١: د ټوکې خبرې د ځان عادت مۀ جوړوه.
٢: د خلکو پۀ مخ کې خلک مۀ خجالت کوه .
٣: يوه خبره پۀ بل باندې مۀ بوج کوه .
٤: د خنديدونکو خبرو څخه ځان وساته .
٥: خپل ځان د ښځو پۀ شان مۀ جوړوه .
٦: دخپل ځان صفت او د خپل اهل صفت چا ته مۀ کوه .
٧: هر وخت د خپلو زامنو مراد مۀ پوره کوه .
٨: خپله ژبه وساته .
٩: د خبرو پۀ وخت کې خپلو لاسونو ته ټک مۀ ورکوه .
١٠: د هر کس عزت وساته .
١١: د مړي بدي مۀ بيانوه ځکه چې ګټه نۀ لري .
١٢: چې توان لرې جنګ ته غاړه مۀ ږده.
١٣: پۀ کارونو کې تلوار مۀ کوه .
١٤: چا چې وپېژندلې هغه وپېژنه .
١٥: د غوسې پۀ وخت کې د هوښيارتيا خبرې مۀ کوه .
١٦: د لمر د راختلو پۀ وخت کې سيوري ته ودرېږه .
١٧: کله چې پۀ لاره روان وې نو ښي او چپ خواته مۀ ګوره بلکې خپلې لارې يعنی خپلې مخې ته ګوره .
١٨: چې وس دې وي پۀ اوښ مۀ سورېږه.
١٩: د مېلمه پۀ مخ کې مۀ پۀ قهر کېږه .
٢٠: پۀ مېلمه کار مۀ کوه .
٢١: لۀ فارغانو او وزګارو خلکو سره د محلونو پۀ سر مۀ کېنه .
٢٢: د لېونيانو او مستانوسره خبرې مۀ کوه .
٢٣: تکبر او بداخلاقي مۀ کوه .
٢٤: د خلکو دښمني خپل ځان ته مۀ راوړه .
٢٥: پۀ هره ګټه او تاوان کې خپل عزت مۀ بايله
