۱. تا ته مې یو وخت د یوه زړګي خبره کړې وهښکاري چې هغه مې نو چټي خبره کړې وهتا را ته د خاورې غوندې تور پیغور راکړی وما درته اوبو غوندې آبي خبره کړې وهښکلیه، دا یو نن نه و، چې ښوی دې تر سر تېر کړمهمونږ ته دې بیا کله نو اصلي خبره کړې وه؟څنګه تکه سره شوې، سره مڼه شوې، سره لمبه شولېلا خو مې تر اوسه نیمایي خبره کړې وهما چې درته وېلې چې پلو له مخه لرې کړهها مې د وطن د ابادي خبره کړې وهدا خو ضرورت و، چې ښایسته ته ښایسته ووایوکله مو جانانه اضافي خبره کړې وهولې مو کیسه ترې د آدم او درخو جوړه کړهڅه و، یوې بې پامې، یوه عادي خبره کړې وه"پرېږدﺉ قرار هسې لېونی دی" تا چې وېلي و"دا دې سلامته پاچهي خبره کړې وه"۲.خفه شه، یا غوسه شه یا ګیله وکړه جانانهزړګی دې لکه زموږ دردونه مه وکړه جانانهپه شپه د پاسه شپه د تورو زلفو، تباهي دهدا ځکه درته نه وایو چې شپه وکړه جانانهدرغلي و دربار ته، بیرته غلي را ولاړ شوودا وه چې توجه دې دومره نه وکړه جانانهپه موږ خو دوره راغله، په ځان نه و پوهېدلو ښه اخوا بیا څه وشول، ته کیسه وکړه جانانهزه بیا په تنهایي انګړ کې تا ته مخامخ شومته بیا په اندامونو زلزله وکړه جانانهانکار خو دې کار نه کړي، ته مې لاس کړه په زړه تېرته نن ورسره دغه طریقه وکړه جانانه۳.څه درته ووایم، خبرې نیوی نه راکويلکه د بل کاله کوترې، نیوی نه راکويپه سې خطاوزم، پسې هڅه کوم، منډه وهمپه لغ میدان راکړي چکرې، نیوی نه راکويلکه وړانګې غوندې مې وځي له ماشومو لاسوستا اداګانې عشوه ګرې نیوی نه راکويستا تورې سترګې غلچکۍ دي، توتکۍ غوندې ديزه پسې وکړمه وزرې نیوی نه راکويزه ورته عذر په سوالونو، په لاسونو کومستا تورې زلفې مرورې نیوی نه راکويموږ د غمونو، اندېښنو، او تلوسو وباسوپه خپل ارمان پسې لښکرې نیوی نه راکوي۴.موږ چېرته او دومره حوصله چېرتهلاس ته مو راغلې ده ایله چېرتهمونږ ته خو دنیا نصیحت کړی وموږ د چا خبره اورېده چېرتهدا د خدای کارونه دي، کنه نو اوسزه چېرته، او ښکلې ×××ه چېرتهپام کوه، په ناز ګامونه مه اخلهرابه ولې، ښکلیه، زلزله چېرتهګرانه، قرار څه شو قرار چېرته دیویې ګوره، پروت به وي نشه چېرته۵.خبرو ته دې زړه کېږي خو ووایه کنهاې خیر دی نو اوس څه کېږي خو ووایه کنهزما دې الوچه غوندې اشعارو ته که ستاخولګۍ اوبه اوبه کېږي خو ووایه کنهخبره برابره ده، ته هسې یې خفهڅلور څلور اته کېږي، خو ووایه کنهباران دی د غزلو اوروم یې نن پر تا نجلکۍ که دې ساړه کېږي خو ووایه کنهدا ستا په اشاره درومو، اې عشقه تابعدار،کوم کار که په وراره کېږي خو ووایه کنه۶.وبښه، ما وبښه، ما وبښهنن مو دې د مړو په اروا وبښهوا نجلۍ، ښېرا راته ونکړې چېترسمه دې ډېر له ښېرا، وبښهڅومره چې په خوله باندې بد خولي یودومره په زړه نه یو خطا، وبښهنه در ګورو، سترګې برېښوي زموږستا د باړخه ګانو ځلا وبښهښکلیه تر بل رنګه قضاوت دې ځارته مو په ناکړې ګنا وبښه۷.دا بې ګټې وټې کار کومه بیا همپه وعده دې اعتبار کومه بیا همکه دې سل ورځې یواځې مخ ته ګورمهزه به سکوایم چې تلېوار کومه بیا همبیا ونه وایې چې موږ هم ځای ته ګوروځای یې نه دی، خو اظهار کومه بیا همبیا به ښایي، تر اوږدې مودې رانشمګرانه یو ځلې ټینګار کومه بیا همښکلي ما ته زور راښيي وایي ګورهلاس مې بند دي، او ګوزار کومه بیا همولله آفرین دې بیا هم پردا ما ويچې په زړه کې درته لار کومه بیا همڅومره ډېر ډېر تاوانونه مې لیدليزه لا دغه کاروبار کومه بیا هم
