غزل
لـه مـا خــو سمــه بـاشــاهـي لاړلـه
اخـه لـی ولـــويدم ځـــوانــي لاړلــه

چا به ښيرې راته ضرور کړي وي
لـه زړه مـې هغـه خـوشـالي لاړلـه

ســتا دوصـال وريـځ راغلـې وه خـو
بـاران ونـه شـو بـس خـالـي لاړلــه

د زړه په ويـنو مې را خپل نه کړلې
هسـې عـبس مـې دا خـواري لاړلـه

سـيلابـه بـيا دربـانـدې کـلـه راځـي
هــغــه ابــــاده زنــده ګـــي لاړلــه
           سیلاب خوستی