غزل
ستا د سرې ملالې لوپټې پــــــــــــــه ژۍ
نوم زما د امن د جګړې پـــــــــــــه ژۍ
ستــــــا د مرګي خوب اوبو ته ښايمــه
هر سهار کېنمه د ويالې پـــــــــــــــه ژۍ
ستا له خوانه تېر شوم لکه سپين کاغذ
تور شومه، چې تېر شوم د لمبې په ژۍ
اوړي ستا په ياد په ما شپې داســــــــې
پروت وي لکه خلى د څپې پــــــــه ژۍ
نه راځې خو زه د انتظار کـــــــــــــــــوم
لاس وړم پټې سترګې د چاړې پـــــه ژۍ
ښايې چې ريحانه په تا ګرانه يـــــــــــم
نوم چې مې ليکې د جوبټې١پــــــــه ژۍ
يادونه:جوبټه١ په خوستۍ لهجه کې څادر ته وايي
22.04.2011
- فضل الربي رستم
دا ځلي مو یوه نوې مشاعره په نوې سټایل کې وکړه ، زه ، نذیر ، ژوندون ، جلال او احساس د هالنډ ښار امستردام څخه د حیرلین پر لور روان و چې تقربیا ۲۲۰ کیلو متره لاره وه ، نذیر او جلال د ملګرو په شعرونو دغه سفر ښه شاعرانه کړ، نووروسته مو د فې البدیهې مشاعر ې پرېکړه وکړه چې دغه ۳ ساعته مزل مو بې له ستړیا تمام کړ ، مشاعرې ته مو را بولم هیله ده چې د پام وړ به مو وګرځي.
رستم
...
27.04.2011
- فضل الربي رستم
غزل
که سرۀ زر وي که درهم وي که دينار ژوندخو بيا هم ګڼم په خپلو اوږو بار ژونــــــــــدصرف دا چې تا پښتــــون په دنيا هست کړمخوښوي راته هر څـــوک نار, او نهار ژوندد فراق ژوند دې ولچک او ذولانه شـــــــيپه وصال کې دې بيا تېر شي په تلوار ژوندجل وهلی به يم پرته ستا ديدن نــــــــــــــــــهکه هر څو مې وي د بحر په کنار ژونـــــــــــدمحبت کې دې نصيب شو راته هسـ...