غزل
فرید الله خسن زی خوست
ځينې جينۍ پوره سړي تښـــــــــــــــــتوي
ځينې هوښيارې وې زړګي تښـــــــــــتوي
چې په ځان لاس ووهي وکړي سيــــنګار
داسې جينۍ شته چې سپرلي تښــــــتوي
ستا په کړس کړس خندا يې واوريدلــــــه
زرکې په غرونو کې بچي تښـــــــــــــــتوي
فريد اوس هم د ما شومتوب عدت کړي
د پيغلو جونو نه ټيکري تښـــــــــــــــــتوي
فريده زور به يې منې پيغــــــــــــــــــــــله ده
ګوره يې څنګه دوه منګي تښـــــــــــــــتوي
08.01.2011
- فضل الربي رستم
ښه وم ، خوشحاله وم ، چې راغللې خفه دې کړمهپه پښو دې ودرولم ، لاړلې چپه دې کړمه
تا به وې پام کوه شرابو ته چې لاسی یو نسېبیا دې په شونډو باندې ښکل کړمه نشه دې کړمه
زه د عمرونو ستړی ،ستړی تا په نیمه شپه کېغیږ کې راونیولم ،زور دې کړم دمه دې کړمه
اوس چې ته نه یې ،زه تنها یم هی...
14.01.2011
- فضل الربي رستم
غزل
څنګ ته د درتلای نه شمه خود به مې خپل زړه سوځيستا زړه خو د کاڼي دی زما په حال چې نه ســـــــــوځيخدايه د ايمان سره مرګ راکړې نور څه نه غـــواړوچرته چې جګړه ده پکې واړه پښتانه سوځــــــــــــــيزه هم د رقيب په سر له يار...