اسلام، اسلامي شرعه او د اسلام تاریخ

د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم لمانځل !!!

وزیري
07.02.2011

بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی خلک میلاد النبی صلی الله علیه وسلم نه لمانځی. دوی دا اعتراض لری چی د رسول الله صلی الله علیه وسلم میلاد لمانځل ضروری نه دی بلکه د رسول الله صلی الله علیه وسلم اتباع ضرور ده. ځکه چی د رسول الله صلی الله علیه وسلم راتګ دی دنیا ته ددی لپاره وه چی ګمراه خلک د اسلام مبین دین ته راوبلی او اسلامی شریعت په نړی کی خپور کړی. نو زمونږه کار صرف د رسول الله صلی الله علیه وسلم د راوړو احکاماتو اتباع ده. معترضین وایی چی د رسول الله صلی الله علیه وسلم د میلاد لپاره انعقاد د وخت او سرمایه ضیاع ده.

داسی کسانو ته زمونږه ځواب داسی ده چی:
مونږه له هغه کسانو چی د رسول الله صلی الله علیه وسلم د بعثت مقصد یی په پورتنی طریقی سره بیان کړی کوم اختلاف نه لرو. د رسول الله صلی الله علیه وسلم د ارشاداتو له چتر لاندی زندګی کول پر مونږه باندی لازمه ده.
تمسک بالدین او د رسول الله صلی الله علیه وسلم په سیرت طیبه باندی عمل کولو کی د هیچا هم یو له بل سره اختلاف نشته. لیکن یو اهم طرف بل هم شته، هغه دا چی که په دین کی عملی طرف شته نو دوهم قلبی، حبی او عشقی طرفونه هم شته. الله جل جلاله په ټول اسلامی امت باندی دا یو لوی فضل او کرم کړیده چی داسی لویه سرمایه یی مونږه ته را په نصیب کړیده. په زرګونو کاله پخوانیو واقعاتو کی زمونږه لپاره یو پیغام او مقصد مضمر ده. د حج مناسکو ته په کتلو سره دا په ډاګه واضح کیږی چی د پخوانیو نیک اعمال زمونږه لپاره د بیا بیا په ځای کولو نظریه راکوی. د حج ټول مناسک د پخوانیو صالحینو واقعات دی چی زمونږه لپاره الله جل جلاله د ددین برخه ګرځولی او پر مونږه باندی یی په معینه وخت کی لمانځل سنت، واجب او فرض کړیدی.

که د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم په باره کی غیرمستقیم وغږیږو نو زما په یقین په ۱۰۰۰ صفحو کی به هم ځای نشی او لوستونکو ته به یی لوستل هم یوڅه مشکل تمام شی. بهتره به دا وی چی په دی باره کی مستقیما وغږیږو او له اسلامی کتابونو نه په دی باره کی معلومات په لاندی ډول سره په لیکه کړو.

د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم شپه:
ائمه او محدثین کرامو د شپو د فضیلت په باره کی بیلا بیل بحثونه کړیدی لکه د نصف شعبان شپه، د لیلة القدر شپه، د عیدالفطر او عید الاضحی شپی، د یوم العرفه شپه او داسی نور. په دی شپو کی د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم د شپی ذکر هم شویدی. اکثره ائمه، محدیثین او اهل علم د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم شپه په ټولو شپو کی افضله شپه بللی ده.

امام قسطلانی، شیخ عبدالحق محدث دهلوی، امام زرقانی او امام نبهانی رحمه الله په ډیر صراحت سره ویلی دی چی ټولی شپی فضیلت والا دی خو د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم شپه په ټولو کی افضله ده.

امام قسطلانی رحمه الله لیکی:
اذا قلنا بانه علیه الصلاة والسلام ولد لیلا، فایما افضل: لیلة القدر او لیلة مولده؟ اجیب: بان لیلة مولده علیه الصلاة والسلام افضل من لیلة القدر من وجوه ثلاثة:

احدها: ان لیلة المولد ظهوره صلی الله علیه وسلم، ولیلة القدر معطاة له، وما شرف بظهور ذات المشرف من اجله اشرف مما شرف بسبب ما اعطیه، ولا نزاع فی ذلک، فکانت لیلة المولد – بهذا الاعتبار- افضل.

الثانی: ان لیلة القدر شرفت بنزول الملائکة فیها، ولیلة المولد شرفت بظهوره صلی الله علیه وسلم فیها. و ممن شرفت به لیلة المولد افضل ممن شرفت به لیلة القدر، علی الاصح المرتضی (ای عند جمهور اهل السنة) فتکون لیلة المولد افضل.

الثالث: لیلة القدر وقع التفضل فیها علی امة محمد صلی الله علیه وسلم ولیلة المولد الشریف وقع التفضل فیها علی سائر الموجودات، فهو الذی بعثه الله تعالی رحمة للعلمین، فعمت به النعمة علی جمیع الخلائق، فکانت لیلة المولد اعم نفعا، فکانت افضل من لیلة القدر بهذا الاعتبار.
قسطلانی، المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیة، ۱: ۱۴۵
عبدالحق، ما ثبت من السنة فی ایام السنة: ۵۹
زرقانی، شرح المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیة، ۱: ۲۵۵، ۲۵۶
نبهانی، جواهر البحار فی فضائل المختار صلی الله علیه وسلم، ۳: ۴۲۴

د عربی متن خلاصه:
کله چی مونږه وایو چی رسول الله صلی الله علیه وسلم د شپی له طرفه پیدا شویدی نو سوال دا پیدا کیږی چی د رسول الله صلی الله علیه وسلم د پیدایښت شپه به بهتره وی او که د لیلة القدر شپه به بهتره وی؟
نو ددی په جواب کی زه (امام قسطلانی) وایم چی میلاد النبی صلی الله علیه وسلم شپه په دری دلیلو سره بهتره ده په شپی د لیلة القدر باندی.

اول: لیلة القدر شپه رسول الله صلی الله علیه وسلم ته ورکړل شویده، او د میلاد په شپه رسول الله صلی الله علیه وسلم ظهور کړیده نو په هغه شپه چی رسول الله صلی الله علیه وسلم ظهور کړیده بهتره ده له هغی شپی نه چی رسول الله صلی الله علیه وسلم ته ورکول شویده. په دی کی کومه نزاع نشته، لهذا په دی اعتبار سره د میلاد شپه له لیلة القدر نه بهتره ده.

دوهم: که د لیلة القدر عظمت ددی پر بناء وی چی په دی شپه کی ملائیکی نازلیږی نو د میلاد شپی ته دا شرف حاصل ده چی په دی کی د الله جل جلاله محبوب حضرت محمد صلی الله علیه وسلم په کائناتو کی جلو فرما شویده. جمهور اهل السنة په دی خبره سره موافق دی چی د میلاد شپی ته چی کومی هستی یعنی رسول الله صلی الله علیه وسلم شرف وربښلی دی له هغی هستیانو نه یعنی فرشتیو نه ډیر بلند رتبه ده چی لیلة القدر ته یی شرف بښلی ده نو په دی بناء سره د میلاد شپه په لیلة القدر بهتره ده.

دریم: د لیلة القدر په ورکولو امت محمدی صلی الله علیه وسلم ته فضیلت ورکول شوی او د میلاد د شپی په ذریعه جمیع موجوداتو ته فضیلت ورکول شوی. څنګه چی رسول الله صلی الله علیه وسلم رحمة للعلمین لیږل شویده نو په دی بناء هم د میلاد شپه په لیلة القدر شپی باندی بهتره ده.

امام طحطاوی رحمه الله د بعضی شوافعو نه نقل کړیدی چی:
ان افضل اللیالی لیلة مولده ثم لیلة القدر، ثم لیلة الاسراء والمعراج، ثم لیلة عرفة، ثم لیلة الجمعة، ثم لیلة النصف من شعبان، ثم لیلة العید.
ابن عابدین، رد المختار علی درالمختار علی تنویر الابصار، ۲: ۵۱۱
شروانی، حاشیة علی تحفة المحتاج بشرح المنحاج، ۲: ۴۰۵
نبهانی، جوهر البحار فی فضائل النبی المختار صلی الله علیه وسلم، ۳: ۴۲۶

ترجمه: په شپو کی بهتره شپه د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم ده بیا لیلة القدر ده بیا د معراج شپه ده بیا د عرفی شپه ده بیا د جمعی شپه ده بیا د نصف شعبان شپه ده او بیا د اختر شپه ده.

امام نبهانی په خپل مشهور تصنیف (الانوار المحمدیة من المواهب اللدنیة، صفحه ۲۸ کی لیکی)
ولیلة مولده صلی الله علیه وسلم افضل من لیلة القدر.

د رسول الله صلی الله علیه وسلم میلاد لمانځلو په باره کی الهی حکم:

نور بیا...

وزیري
07.02.2011

په تیر پسی...
د رسول الله صلی الله علیه وسلم میلاد لمانځلو په باره کی الهی حکم:

د الله جل جلاله د فضل او نعمتونو شکر په ځای کولو یو عامه طریقه د خوشحالی اظهار کول دی. نو د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم نه غټ نعمت نور څه شی کیدای شی! دا هغه عظمی نعمت ده چی الله جل جلاله یی په خپله د خوشحالیو حکم کړیدی. الله جل جلاله په عظیم کتاب قرآن کریم کی فرمایی:

قل بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون (سورة یونس، آیه ۵۸)

اوس به په دی آیت کریمه باندی تر هغی پوری اسلامی بحث وکړو چی ترڅو دا ترینه ثابته کړو چی په دی آیت کی میلاد النبی صلی الله علیه وسلم ته صریحه اشاره شته.

(۱) د قل لفظ:
الله جل جلاله په قرآن کریم کی بعضی ځایونو کی مستقیما خلکو ته مخاطب شویده لکه ( یایهاالناس) او (یایها الذین امنو) وغیره، او د بعضی حقایقو او احکاماتو د صادرولو لپاره بیا د (قل) کلیمه استعمالوی په کوم کی چی یی د رسول الله صلی الله علیه وسلم په واسطه د اعلانولو مقصود وی. قل د امر صیغه ده چی معنی یی ده: ووایه!
اصول داسی دی چی کله هم په قرآن مجید کی په (قل) باندی یو امر شویده نو هغه به ددین اهم ترین او بنیادی حقایقو سره متعلق وی. مثلا کله چی الله جل جلاله د خپل ربوبیت او وحدانیت اعلان کوی نو فرمایی:
قل هو الله احد.

همدارنګه کله چی الله جل جلاله د محبت الهی د حصول طریقه ښایی نو وایی چی: قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله.

په بل ځای کی د عبادت، مرګ او ژوند په باره کی وایی:
قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العلمین.

د قرآن کریم په دی طرز سره بیان کی دا حکمتونه زمونږ ذهن ته راځی چی:
- له ایمان بالله نه مخکی ایمان بالرسالت مهم ده.
- په لفظ د قل سره د حکم اهمیت او فضیلت لوړیږی.

د (قل) له بحث نه دا په ډاګه شوه چی دا آیت کریمه په داسی یو حکم کی را نازل شویده چی ډیر اهمیت او فضیلت لرونکی ده.

اوس به په دی باندی بحث وکړو او دا به ثابته کړو چی رسول الله صلی الله علیه وسلم د الله جل جلاله فضل او رحمت ده.

په دی آیت مبارکه کی د الله جل جلاله په فضل او رحمت باندی د خوشحالی کولو حکم ورکول شویده. سوال دلته ده چی ولی فضل او رحمت بیل بیل ذکر شویدی او مطلب یی څه شی ده؟

جواب: په ایت کریمه کی په دوه شیانو د خوشحالی کولو حکم شویده.
د الله فضل
د الله رحمت

لطیفه علمی نکته په دی ځای کی دا ده چی د عامو اصولو په مطابق لکه څنګه چی په دی آیت کریمه کی فضل او رحمت جدا جدا ذکر شویدی نو د دواړو لپاره حرف اشاره هم باید تثنیه ذکر شوی وای یعنی د ذلک پر ځای باید ذانک یا اولئک ذکر شوی وای خو په دی ځای کی دا قاعده په نظر کی ونه نیول شوه او د دواړو لپاره ذلک استعمال شو کوم چی د اشاره واحد کلیمه ده.
نو له دینه په واضحه توګه سره دا معلومه شوه چی د الله جل جلاله مطلب او مقصد په دی ځای کی د فضل او رحمت نه یواځی او یواځی حضرت محمد صلی الله علیه وسلم دی.

ددی نظریی د لا قوی کولو لپاره په مذکوره آیت کریمه کی د فضل او رحمت کلیمه به اوس د تفسیر القرآن بالقرآن په ترازو وتلو.

الله جل جلاله په سورة الانبیاء کی رسول الله صلی الله علیه وسلم ته د رحمت خطاب کړیده.
وما ارسلنک الا رحمة للعلمین (الانبیاء آیه ۱۰۷)

په بل ځای کی الله جل جلاله رسول الله صلی الله علیه وسلم فضل او رحمت بولی:
فلولا فضل الله علیکم ورحمته لکنتم من الخاسرین (البقره، ایه ۶۴)

په بل ځای کی بیا هم الله جل جلاله رسول الله صلی الله علیه وسلم ته فضل او رحمت وایی:
ولولا فضل الله علیکم ورحمته لاتبعتم الشیطن الا قلیلا. (النساء، ایه ۸۳)

په بل ځای کی الله جل جلاله وایی:
ذلک فضل الله یوتیه من یشآء والله ذوالفضل العظیم. (الجمعه، ایه ۴)
په دی آیت کریمه کی د ذلک فضل الله او الفضل العظیم نه مراد رسول الله صلی الله علیه وسلم ده. دلیل به یی دا وی:

حضرت عبد الله بن عباس رضی الله عنهما د الفضل العظیم تفسیر داسی کوی:
(والله ذو الفضل) المن (العظیم) بالاسلام والنبوة علی محمد صلی الله علیه وسلم، ویقال: بالاسلام علی المؤمنین، ویقال: بالرسول والکتاب علی خلقه. (فیروز آبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس: ۴۷۱)

علامه زمخشری رحمه الله لیکی:
(ذلک) الفضل الذی اعطاه محمدا وهو ان یکون نبی ابناء عصره، ونبی ابناء العصور الغوابر، هو (فضل الله یؤتیه من یشآء). (زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل، ۴: ۵۳۰)

علامه طبرسی رحمه الله وایی:
(والله ذوالفضل العظیم) ذو المن العظیم علی خلقه ببعث محمد صلی الله علیه وسلم. (طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۰: ۴۲۹)

علامه ابن جوزی رحمه الله لیکی:
(والله ذوالفضل العظیم) بارسال محمد صلی الله علیه وسلم. (ابن جوزی، زاد المسیر فی علم التفسیر، ۸: ۲۶۰)

امام نسفی رحمه الله لیکی:
(ذلک) الفضل الذی اعطاه محمد ....... وهو ان یکون نبی ابناء عصره و نبی ابناء العصور الغوابر. (نسفی، مدارک التنزیل و حقائق التأویل، ۵: ۱۹۸)

امام خازن د الفضل العظیم په باره کی لیکی:
ای علی خلقه حیث ارسل فیهم رسوله محمدا (خازن، لباب التأویل فی معانی التنزیل، ۴: ۲۶۵)

د تفسیر امامانو په نیزد د فضل او رحمت مفهوم:

نور بیا....

عنوان

chaparharay
07.02.2011

السلام علیکم!
الوزیری صاحب الله دی وکړی چی روغ وجوړ یی.
تاسی د مولود النبی موضوع را اخستی نو که لږ ډیر اختلاف واتفاق په کومه موضوع کی ولیکل شی نو د موضوع لوستونکی هم ډیریږی اوموضوع هم ښه روښانه کیږی نو دا ونه انګیری چی ولی درسره اختلاف وشو.
اوس خو وخت هم راسره نشته چیری روان یم او دومره علم هم نه لرم خو چی څومره پوهیږو نو باید ووایو اوچی نه پوهیږو نو ددین په مسلو کی له ځانه خبری کول ښه نه دی ځکه دجمهورو اهل العلم په نزد دین کی اصل شی اتباع الرسول وی نوکه له ځانه څه ولیکو نوداتباع په ځای به ابتداع وشی چی مذمومه ده.
اوس که دومره راته ووای چی دا مولود النبی له کومه وخته راشروع شوی که درسول الله صلی الله علیه وسلم له وخته نه وو نو د خلفاءراشدینو دور کی وو که تابعینو که تبع تابعینو یا ډیر روسته په ۶۰۰هجری کی دسلطان اربل دسلطنت به دور کی کوم صوفی لخوا شروع شو ؟
لږه رڼا پری واچوی چی موضوع لږه روښانه شی نو بیا به نور ملګری هم ورباندی تبصیری وکړی اوکه دچا کوم اشکال وی نو سوالونه اوځوابونه به وویل شی اوس لږ ددی کار په تاریخ رڼا واچوی .
جزاکم الله وفق اعمالکم.

وزیري
07.02.2011

ګرانه او محترم چپرهاری وروره!
ستا ټولی پوښتنی به ان شاء الله زما په راتلونکی لیکنو کی حل شی. که ماته لږ وخت راکړی چی زه په خپل پلان سره لیکنی ستاسی مخی ته کیږدم نو دا به ستاسی مهربانی وی.

وزیري
07.02.2011

د تفسیر امامانو په نیزد د فضل او رحمت مفهوم:

علامه ابن جوزی رحمه الله د سورة یونس آیت نمبر ۵۸ په تفسیر کی د حضرت عبد الله بن عباس رضی الله عنهما دا قول رانقل کړیدی:
ان فضل الله: العلم، ورحمته: محمد صلی الله علیه وسلم. رواه الضحاک عن ابن عباس (ابن جوزی، زاد المسیر فی علم التفسیر، ۴: ۴۰)

ابوحیان اندلسی هم همداسی لیکلی:
وقال ابن عباس فیما روی الضحاک عنه: الفضل: العلم، والرحمة: محمد صلی الله علیه وسلم (ابوحیان، تفسیر البحر المحیط، ۵: ۱۷۱)

امام سیوطی رحمه الله له بیا داسی لیکی:
واخرج ابو الشیخ عن ابن عباس رضی الله عنهما فی الآیة، قال: فضل الله: العلم، ورحمته: محمد صلی الله علیه وسلم. قال الله تعلی : ومآ ارسلنک الا رحمة للعلمین. (سیوطی، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، ۴: ۳۳۰)

له پورتنی تفاسیرو نه دا په ثبوت ورسیده چی سیدنا عبدالله بن عباس رضی الله عنهما له فضل نه مراد العلم اخیستی دی او له العلم نه مراد قرآن حکیم ده. ددی خبری تائید دا آیت کریمه ده.
وعلمک ما لم تکن تعلم وکان فضل الله علیک عظیما (النساء، آیه ۱۱۳)

نو خلاصه به داسی ولیکو:
علامه طبرسی ددی آیت کریمه په باره کی داسی لیکی:
ومعنی الایة قل لهؤلاء الفرحین بالدنیا المعتدین بها الجامعین لها اذا فرحتم بشیء فافرحوا بفضل الله علیکم ورحمته لک بانزال هذا القرآن و ارسال محمد الیکم فانکم تحصلون بهما نعیما دائما مقیما هو خیرلکم من هذه الدنیا الفانیة. ..... عن قتادة و مجاهد وغیرهما قال ابو جعفر الباقر علیه السلام: (فضل الله) رسول الله صلی الله علیه وسلم. (طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۵: ۱۷۷ او ۱۷۸)

نور بیا....

Re: د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم لمانځل !!!

و.افغان
07.02.2011

د فوروم درنو لوستونکو او ليکونکو.
السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته.

راځم د ښاغلي وزيري ليکنې ته.

[quote:33292ce6fd]بعضی خلک میلاد النبی صلی الله علیه وسلم نه لمانځی. [/quote:33292ce6fd]

د (بعضې خلکو) اصطلاح ډېر کله د مخالف قول د ضعيف ښکاره کولو لپاره
په کار وړل کيږي، خو دلته حقيقت دا دی چې:

مولد نه نبي کريم صلی الله عليه وسلم خپله لمانځلی دی، نه صحابه کرامو لمانځلی
دی، نه تابعينو امامانو لمانځلی، نه أتباع التابعينو، او تبع الأتباعو فقهاوو او
محدثينو لمانځلی دی، کوم چې ټول په خير القرون کې تېر شوي دي.

پيغمبر هغه هستي ده
چې دين پرې نازل شوی دی، او د دين په ټولو حقائقو او مقاصدو په قطعي طور
سره له هر چا زيات پوه دی، بلکه د ده احاديث د قرآن کريم څخه وروسته د تشريع
دويم مصدر ګڼل کيږي.

پيغمبر صلی الله عليه وسلم په يو حديث کې فرمايي: هر پيغمبر ټول هغه څه چې
د هغه امت لپاره خير وي؛ ورښوولي دي، او ټول هغه څه چې د امت لپاره يې په کې
ضرر وي؛ هغوی ته يې له دغو شرورو څخه د ځانساتنې ارشاد فرمايلی دی.

صحابه کرام هغه خلک دي، چې د وحي مشاهده يې کړې، قرآن او اسلامي شرعه يې
د پيغمبر صلی الله عليه وسلم په اقوالو او اعمالو او تقريراتو کې په خپلو سترګو
ليدلې.
تابعين هغه خلک دي، چې د پيغمبر صلی الله عليه وسلم صحابه يې ليدلي، ژوند
يې ورسره تېر کړی، د هغوی اعمال او اقوال يې ليدلي، د هغوی له فقهاوو او
قضاتو څخه يې زده کړه حاصله کړې،
همدارنګه أتباع التابعين او تبع الأتباع درواخلئ، د امت تر ټولو بهترين خلک دي،
تر ټولو پوه خلک دي، تر ټولو تقوا دار خلک دي، تر ټولو زيات په کتاب الله او
سنت رسول الله صلی الله عليه وسلم ښه پوهيږي، چې هغوی مولد نه دی کړی، نو
آیا دا وروستي مبتدعه في الدين له هغوی ډېر ښه پوهيږي؟ له هغوی ډېرعلم لري؟
له هغوی ډېره تقوا لري؟
په دې سربېره حفلة المولد داسې يو نوی متجدد کار نه دی، چې اقتصادي، اجتماعي، عسکري، سياسي ټيکنالوجي او نور دنيوي متجددو امورو پورې اړه
ولري، چې وخت په وخت په کې د شرعي نصوصو څخه متجدده استفاده وشي، په
دې چې دا شرعه د هر زمان او مکان لپاره صالحه ده.

نبي کريم صلی الله عليه وسلم فرمايي:
من أحدث في امرنا هذا ما ليس منه فهو رد.

هر هغه څوک چې زمونږ په دې دين کې داسې څه ايجاد کړي، چې له دين څخه نه وي؛
نو هغه مردود دی.

نور بيا
په درنښت

وزیري
08.02.2011

د محترم ساپی صاحب په جواب کی:

محترم ساپی صاحب ستړی مشی. ډیره زیاته مننه ستاسی له انتقاد نه.
یوشی چی ما ستا په لیکنه کی ولیده هغه دا وه چی تاسی مهربانی کړی وه چی دا میلاد محدثینو نه ده لمانځلی. زه نه پوهیږم چی ته محدثین چا ته وایی. زه به درته لاندی د محدثینو، علماء، اولیاؤ، فقهاؤ نظریات کیږدمه بیا ته ووایه چی دا ټول غلط دی او یا صحیح دی. حتی چی د غیر مقلدینو مشر محمد بن وهاب الدین نجدی هم میلاد مانه. چون حوالی به ډیری زیاتی وی نو د عربی متن ترجمه نه شمه درته کولای او الحمد الله تاسی خو په عربی له پښتو نه ښه پوهیږی نو ضرورت یی هم نشته.

علامہ ابن جوزی رحمه الله د میلاد النبی په باره کی وایی:
لا زال أهل الحرمين الشريفين والمصر واليمن والشام وسائر بلاد العرب من المشرق والمغرب يحتفلون بمجلس مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، ويفرحون بقدوم هلال شهر ربيع الأول ويهتمون اهتمامًا بليغًا علي السماع والقراة لمولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، وينالون بذالک أجرًا جزيلاً وفوزًا عظيمًا.
ابن جوزي، بيان الميلاد النبوي صلي الله عليه وآله وسلم : 58

د شارحِ صحیح مسلم اِمام نووی (631۔ 677ھ / 1233۔ 1278ء) شیخ امام ابو شامہ عبد الرحمان بن اسماعیل (1202۔ 1267ء) په خپل کتاب الباعث علی انکار البدع والحوادث کی لیکی :
ومن أحسن ما ابتدع في زماننا من هذا القبيل ما کان يفعل بمدينة إربل، جبرها اﷲ تعالي، کل عام في اليوم الموافق ليوم مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم من الصدقات والمعروف وإظهار الزينة والسرور، فإن ذالک مع ما فيه من الإحسان إلي الفقراء مُشعِر بمحبة النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، وتعظيمه وجلالته في قلب فاعله وشکر اﷲ تعالي علي ما مَنّ به من إيجاد رسوله الذي أرسله رحمةً للعالمين صلي الله عليه وآله وسلم وعلي جميع الأنبياء والمرسلين.
ابوشامه، الباعث علي إنکار البدع والحوادث : 23، 24
صالحي، سبل الهديٰ والرشاد في سيرة خير العباد صلي الله عليه وآله وسلم ، 1 : 365
حلبي، إنسان العيون في سيرة الأمين المامون، 1 : 84
احمد بن زيني دحلان، السيرة النبوية، 1 : 53
نبهاني، حجة اﷲ علي العالمين في معجزات سيد المرسلين صلي الله عليه وآله وسلم : 233
د مصر قاضی صدر الدین موہوب بن عمر بن موہوب الجزری الشافعی وایی:
هذه بدعة لا بأس بها، ولا تُکره البِدع إلا إذا راغمت السُّنة، وأما إذا لم تراغمها فلا تُکره، ويُثاب الإنسان بحسب قصده في إظهار السرور والفرح بمولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم .
وقال في موضع آخر : هذا بدعة، ولکنها بدعة لا بأس بها، ولکن لا يجوز له أن يسأل الناس بل إن کان يَعلمْ أو يغلب علي ظنه أن نفس المسؤول تَطِيب بما يعطيه فالسؤال لذلک مباح أرجو أن لا ينتهي إلي الکراهة.
صالحي، سبل الهديٰ والرشاد في سيرة خير العباد صلي الله عليه وآله وسلم ، 1 : 365، 366

امام جلال الدین عبد الرحمٰن بن ابی بکر سیوطی وایی:
إن أصل عمل المولد الذي هو اجتماع الناس، وقراء ة ما تيسر من القرآن، ورواية الأخبار الواردة في مبدأ (أمر) النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، وما وقع في مولده من الآيات، ثم يُمدّ لهم سماطاً يأکلونه، وينصرفون من غير زيادة علي ذلک من البدع (الحسنة) التي يثاب عليها صاحبها؛ لما فيه من تعظيم قدر النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، وإظهار الفرح والاستبشار بمولده (صلي الله عليه وآله وسلم) الشريف.
1. سيوطي، حسن المقصدفي عمل المولد: 41
2. سيوطي، الحاوي للفتاوي : 199
3. صالحي، سبل الهدي والرشاد في سيرة خير العباد صلي الله عليه وآله وسلم ، 1 : 367
4. نبهاني، حجة اﷲ علي العالمين في معجزات سيد المرسلين صلي الله عليه وآله وسلم : 236
بل ځای کی وایی:
إن ولادته صلي الله عليه وآله وسلم أعظم النعم علينا، ووفاته أعظم المصائب لنا، والشريعة حثّت علي إظهار شکر النعم والصبر والسکون والکتم عند المصائب، وقد أمر الشرع بالعقيقة عند الولادة وهي إظهار شکر وفرح بالمولود، ولم يأمر عند الموت بذبح ولا بغيره. بل نهي عن النياحة وإظهار الجزع، فدلّت قواعد الشريعة علي أنه يحسن في هذا الشهر إظهار الفرح بولادته صلي الله عليه وآله وسلم دون إظهار الحزن فيه بوفاته.
1. سيوطي، حسن المقصد في عمل المولد : 54، 55
2. سيوطي، الحاوي للفتاوي 203
بیا بل ځای کی وایی:
وظهر لي تخريجه علي أصلٍ آخر، وهو ما أخرجه البيهقي، عن أنس رضي الله عنه أن النبي صلي الله عليه وآله وسلم عقّ عن نفسه بعد النبوة. مع أنه قد ورد أن جده عبد المطلب عقّ عنه في سابع ولادته، والعقيقة لا تعاد مرة ثانية، فيحمل ذلک علي أن الذي فعله النبي صلي الله عليه وآله وسلم إظهارًا للشکر علي إيجاد اﷲ تعالي إياه، رحمة للعالمين وتشريفًا لأمته، کما کان يصلي علي نفسه، لذلک فيستحب لنا أيضًا إظهار الشکر بمولده باجتماع الإخوان، وإطعام الطعام، ونحو ذلک من وجوه القربات، وإظهار المسرات.
1. سيوطي، حسن المقصد في عمل المولد: 64، 65
2. سيوطي، الحاوي للفتاوي : 206
3. صالحي، سبل الهدي والرشاد في سيرة خير العباد صلي الله عليه وآله وسلم ، 1 : 367
4. زرقاني، شرح المواهب اللدنية بالمنح المحمدية، 1 : 263، 264
5. نبهاني، حجة اﷲ علي العٰلمين في معجزات سيد المرسلين صلي الله عليه وآله وسلم :

علامہ قطب الدین حنفی په خپل کتاب ’’کتاب الاعلام باعلام بیت اﷲ الحرام فی تاریخ مکۃ المشرفۃ کی د اهل مکه د خلکو جشن د میلاد النبی ص داسی بیانوی:
يزار مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم المکاني في الليلة الثانية عشر من شهر ربيع الأول في کل عام، فيجتمع الفقهاء والأعيان علي نظام المسجد الحرام والقضاة الأربعة بمکة المشرفة بعد صلاة المغرب بالشموع الکثيرة والمفرغات والفوانيس والمشاغل وجميع المشائخ مع طوائفهم بالأعلام الکثيرة ويخرجون من المسجد إلي سوق الليل ويمشون فيه إلي محل المولد الشريف بازدحام ويخطب فيه شخص ويدعو للسلطنة الشريفة، ثم يعودون إلي المسجد الحرام ويجلسون صفوفًا في وسط المسجد من جهة الباب الشريف خلف مقام الشافعية ويقف رئيس زمزم بين يدي ناظر الحرم الشريف والقضاة ويدعو للسلطان ويلبسه الناظر خلعة ويلبس شيخ الفراشين خلعة. ثم يؤذن للعشاء ويصلي الناس علي عادتهم، ثم يمشي الفقهاء مع ناظر الحرم إلي الباب الذي يخرج منه من المسجد، ثم يتفرقون. وهذه من أعظم مواکب ناظر الحرم الشريف بمکة المشرفة ويأتي الناس من البدو والحضر وأهل جدة، وسکان الأودية في تلک الليلة ويفرحون بها.
قطب الدين، کتاب الإعلام بأعلام بيت اﷲ الحرام في تاريخ مکة المشرفة : 355، 356

نوم لرونکی حنفی محدّث او فقیہ، د ’’شرح الشفا‘‘ او ’’مرقاۃ المفاتیح شرح مشکاۃ المصابیح‘‘مصنف ملا علی بن سلطان ہروی قاری هم په میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ باندی یو د قدر وړ کتاب ’’المورد الروي فی مولد النبي صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم ونسبہ الطاھر‘‘ مرتب کړی ده. دی په دی کی د میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم جواز او د عالم عرب او عجم کی ددی انعقاد تاریخ داسی بیانوی:
وفي قوله تعالي : لَقَدْ جَآئَ کُمْ رَسُوْلٌ(1) إشعار بذلک وإيماء إلي تعظيم وقت مجيئه إلي هنالک. قال : وعلي هذا فينبغي أن يقتصر فيه علي ما يفهم الشکر ﷲ تعالي من نحو ما ذکر، وأما ما يتبعه من السماع واللهو وغيرهما فينبغي أن يقال ما کان من ذلک مباحًا بحيث يعين علي السرور بذلک اليوم فلا بأس بإلحاقه، وما کان حرامًا أو مکروها فيمنع. وکذا ما کان فيه خلاف، بل نحسن في أيام الشهر کلها و لياليه يعني کما جاء عن ابن جماعة تمنيه فقد اتصل بنا أن الزاهد القدوة المعمر أبا إسحاق إبراهيم بن عبد الرحيم بن إبراهيم بن جماعة لما کان بالمدينة النبوية علي ساکنها أفضل الصلاة وأکمل التحيّة کان يعمل طعامًا في المولد النبوي ويطعم الناس ويقول : لو تمکنت عملت بطول الشهر کل يوم مولدًا.
قلت : وأنا لما عجزت عن الضيافة الصورية کتبت هذه الأوراق لتصير ضيافة معنوية نورية مستمرة علي صفحات الدهر غير مختصة بالسنة والشهر وسميته : بالمورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم.
ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 17
بل ځای کی بیا لیکی:
وقد رؤي أبولهب بعد موته في النوم، فقيل له : ما حالک؟ فقال : في النار، إلا أنه خُفّف عنّي کل ليلة اثنتين، فأمصّ من بين أصبعي هاتين ماء. وأشار إلي رأس أصابعه. وإن ذلک بإعتاقي لثويبة عند ما بشرتني بولادة النبي صلي الله عليه وآله وسلم وبإرضاعها له.
قال ابن الجوزي : فإذا کان هذا أبولهب الکافر الذي نزل القران بذمّه جُوزيَ في النار بفرحه ليلة مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، فما حال المسلم الموحد من أمته يُسر بمولده، ويبذل ما تَصل إليه قدرته في محبته صلي الله عليه وآله وسلم ؟ لعمري! إنما يکون جزاؤه من اﷲ الکريم أن يدخله بفضله العميم جنات النعيم.
ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 42، 43
عارِف باﷲ قدوۃ المحدثین شیخ عبد الحق محدث دہلوی رحمۃ اللہ علیہ په خپل کتاب ما ثَبَت مِن السُّنّۃ فی ايّام السَّنَۃ کی لیکی :
وقد رؤي أبولهب بعد موته في النوم، فقيل له : ما حالک؟ قال : في النار، إلا أنه خُفّف کل ليلة اثنتين، وأمص من بين أصبعي هاتين ماء. وأشار إلي رأس إصبعيه. وإن ذلک بإعتاقي لثويبة عند ما بشرتني بولادة النبي صلي الله عليه وآله وسلم وبإرضاعها له.
قال ابن الجوزي : فإذا کان أبولهب الکافر الذي نزل القران بذمّه جُوزيَ في النار بفرحه ليلة مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ، فما حال المسلم من أمته يسر بمولده، ويبذل ما تَصل إليه قدرته في محبته صلي الله عليه وآله وسلم ؟ لعمري! إنما کان جزاؤه من اﷲ الکريم أن يدخله بفضله جنات النعيم.
ولا يزال أهل الاسلام يحتفلون بشهر مولده صلي الله عليه وآله وسلم ويعملون الولايم ويتصدقون في لياليه بأنواع الصدقات ويظهرون السرور ويزيدون في المبرّات ويعتنون بقراءة مولده الکريم ويظهر عليهم من مکانه کل فضل عميم.
ومما جرّب من خواصه أنه أمان في ذلک العام وبشري عاجل بنيل البغية والمرام، فرحم اﷲ امرأ اتخذ ليالي شهر مولده المبارک أعياداً ليکون أشد غلبة علي من في قلبه مرض وعناد.
عبد الحق، ما ثَبَت مِن السُّنّة في أيّام السَّنَة : 60

اِمام ابو عبد اللہ محمد بن عبد الباقی بن یوسف المالکی الزرقانی د سیرت طیبه په معروف کتاب المواہب اللدنیۃ بالمنح المحمدیۃ په شرح کی داسی لیکی :
استمرّ أهل الإسلام بعد القرون الثلاثة التي شهد المصطفي صلي الله عليه وآله وسلم بخيريتها، فهو بدعة. وفي أنها حسنة، قال السيوطي : وهو مقتضي کلام ابن الحاج في مدخله فإنه إنما ذم ما احتوي عليه من المحرمات مع تصريحه قبل بأنه ينبغي تخصيص هذا الشهر بزيادة فعل البرّ وکثرة الصدقات والخيرات وغير ذلک من وجوه القربات. وهذا هو عمل المولد مستحسن والحافظ أبي الخطاب بن دحية ألف في ذالک ’’التنوير في مولد البشير النذير‘‘ فأجازه الملک المظفر صاحب إربل بألف دينار، واختاره أبو الطيب السبتي نزيل قوص وهؤلاء من أجلّة المالکية أو مذمومة وعليه التاج الفاکهاني وتکفل السيوطي، لردّ ما استند إليه حرفاً حرفاً والأول أظهر، لما اشتمل عليه من الخير الکثير.
يحتفلون : يهتمون بشهر مولده عليه الصلوة والسلام ويعملون الولائم ويتصدقون في لياليه بأنواع الصدقات ويظهرون السرور به، ويزيدون في المبرات ويعتنون بقراء ة قصة مولده الکريم ويظهر عليهم من برکاته کل فضل عميم.
زرقاني، شرح المواهب اللدنية بالمنح المحمدية، 1 : 261، 262
د غیر مقلدینو مشر شیخ محمد بن عبد الوہاب نجدی په خپل کتاب ’’مختصر سیرۃ الرسول صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم په شرح کی لیکی :
وأرضعته صلي الله عليه وآله وسلم ثويبة عتيقة أبي لهب، أعتقها حين بشّرته بولادته صلي الله عليه وآله وسلم. وقد رؤي أبولهب بعد موته في النوم، فقيل له : ما حالک؟ فقال : في النار، إلا أنه خُفّف عنّي کل اثنين، وأمصّ من بين أصبعي هاتين ماء. وأشار برأس أصبعه. وإن ذلک بإعتاقي لثويبة عندما بشّرتني بولادة النبي صلي الله عليه وآله وسلم وبإرضاعها له.
قال ابن الجوزي : فإذا کان هذا أبولهب الکافر الذي نزل القران بذمّه جُوزيَ بفرحه ليلة مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم به، فما حال المسلم الموحد من أمته يُسر بمولده.
عبدﷲ، مختصر سيرة الرسول صلي الله عليه وآله وسلم : 13

مولانا احمد علی محدّث سہارن پوری دیوبندی د میلاد شریف په باره کی د یو سوال په جواب کی وایی:
إن ذکر الولادة الشريفة لسيدنا رسول اﷲ صلي الله عليه وآله وسلم بروايات صحيحة في أوقات خالية عن وظائف العبادات الواجبات وبکيفيات لم تکن مخالفة عن طريقة الصحابة وأهل القرون الثلاثة المشهود لها بالخير، وبالاعتقادات التي موهمة بالشرک والبدعة وبالآداب التي لم تکن مخالفة عن سيرة الصحابة التي هي مصداق قوله عليه السلام : ما أنا عليه وأصحابي وفي مجالس خالية عن المنکرات الشرعية موجب للخير والبرکة بشرط أن يکون مقرونًا بصدق النية والإخلاص واعتقاد کونه داخلاً في جملة الأذکار الحسنة المندوبة غير مقيد بوقت من الأوقات. فإذا کان کذلک لانعلم أحد من المسلمين أن يحکم عليه يکونه غير مشروع أو بدعة.
سهارن پوري، المهند علي المفند : 61، 62

وزیري
08.02.2011

میلادونه په اسلامی نړی کی:

دا څه ننی خبره نه ده چی یو تعداد مسلمانان میلاد النبی صلی الله علیه وسلم لمانځی بلکی له پیړیو پیړو را په دی خوا دا میلاد الشریف لمانځل کیږی او مونږه په سلګونو کتابونه په دی کی لرو چی په سلګونو محدیثینو، علماء کبارو، اولیاء عظامو او فقهاؤ دا کار مستحسن بللی دی. ولی بدبختانه له یوڅو کلونو را پدیخوا بعضی فرقی د خلکو سترګو ته خاوری ورشیندی او دا ټولی لیکنی چی د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم په باره کی یی کړیدی له خلکو پټوی. دا نه یواځي د خلکو نه د حق پټول دی بلکی په دا دومره علماؤ او محدثینو باندی د بدعتیانو فتوی ورکول هم دی. وګوری د میلاد لمانځل په اسلامی نړی کی د تاریخ په پاڼو کی:

اِمام سخاوی د مکی معظمی د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم په باره کی وایی :

وأما أهل مکة معدن الخير والبرکة فيتوجهون إلي المکان المتواتر بين الناس أنه محل مولده، وهو في ’’سوق الليل‘‘ رجاء بلوغ کل منهم بذالک المقصد، ويزيد اهتمامهم به علي يوم العيد حتي قلَّ أن يتخلف عنه أحد من صالح وطالح، ومقل وسعيد سيما ’’الشريف صاحب الحجاز‘‘ بدون توارٍ وحجاز. وجود قاضيها وعالمها البرهاني الشافعي إطعام غالب الواردين وکثير من القاطنين المشاهدين فاخر الأطعمة والحلوي، ويمد للجمهور في منزله صبيحتها سماطاً جامعاً رجاء لکشف البلوي، وتبعه ولده الجمالي في ذالک للقاطن والسالک.
حواله:ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 15

ملا علی قاری رحمه الله بیا په دی پاسنی قول باندی داسی تبصره کوی:
قلت : أما الآن فما بقي من تلک الأطعمة إلا الدخان، ولا يظهر مما ذکر إلا بريح الريحان، فالحال کما قال :
أما الخيام فإنها کخيامهم
وأري نساء الحي غير نسائهم
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 15

محمد جار اﷲ بن ظہیرہ حنفی هم په خپل کتاب کی د اهل مکه وو د میلاد په باره کی وایی:
وجرت العادة بمکة ليلة الثاني عشر من ربيع الأول في کل عام أن قاضي مکة الشافعي يتهيّأ لزيارة هذا المحل الشريف بعد صلاة المغرب في جمع عظيم، منهم الثلاثة القضاة وأکثر الأعيان من الفقهاء والفضلاء، وذوي البيوت بفوانيس کثيرة وشموع عظيمة وزحام عظيم. ويدعي فيه للسلطان ولأمير مکة، وللقاضي الشافعي بعد تقدم خطبة مناسبة للمقام، ثم يعود منه إلي المسجد الحرام قبيل العشاء، ويجلس خلف مقام الخليل عليه السلام بإزاء قبة الفراشين، ويدعو الداعي لمن ذکر آنفًا بحضور القضاة وأکثر الفقهاء. ثم يصلون العشاء وينصرفون، ولم أقف علي أول من سن ذالک، سألت مؤرخي العصر فلم أجد عندهم علما بذالک.
حواله: ابن ظهيره، الجامع اللطيف في فضل مکة وأهلها وبناء البيت الشريف : 201، 202

علامہ قطب الدین حنفی په خپل کتاب ’’کتاب الاعلام باعلام بیت اﷲ الحرام فی تاریخ مکۃ المشرفۃ‘‘ کی د مکی د خلکو د جشن میلاد لمانځلو په باره کی تاریخی خبره لیکی او دا ښایی چی مکی والا له سل ګونو کلونو نه میلاد لمانځی.
يزار مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم المکاني في الليلة الثانية عشر من شهر ربيع الأول في کل عام، فيجتمع الفقهاء والأعيان علي نظام المسجد الحرام والقضاة الأربعة بمکة المشرفة بعد صلاة المغرب بالشموع الکثيرة والمفرغات والفوانيس والمشاغل وجميع المشائخ مع طوائفهم بالأعلام الکثيرة ويخرجون من المسجد إلي سوق الليل ويمشون فيه إلي محل المولد الشريف بازدحام ويخطب فيه شخص ويدعو للسلطنة الشريفة، ثم يعودون إلي المسجد الحرام ويجلسون صفوفا في وسط المسجد من جهة الباب الشريف خلف مقام الشافعية ويقف رئيس زمزم بين يدي ناظر الحرم الشريف والقضاة ويدعو للسلطان ويلبسه الناظر خلعة ويلبس شيخ الفراشين خلعة. ثم يؤذن للعشاء ويصلي الناس علي عادتهم، ثم يمشي الفقهاء مع ناظر الحرم إلي الباب الذي يخرج منه من المسجد، ثم يتفرقون. وهذه من أعظم مواکب ناظر الحرم الشريف بمکة المشرفة ويأتي الناس من البدو والحضر وأهل جدة، وسکان الأودية في تلک الليلة ويفرحون بها.
حواله: قطب الدين، کتاب الإعلام بأعلام بيت اﷲ الحرام في تاريخ مکة المشرفة : 355، 356

شاہ ولی اللہ محدث دہلوی په مکه کی د خپلو سترګو لیدلی حال داسی بیانوی:
وکنت قبل ذلک بمکة المعظمة في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم في يوم ولادته، والناس يصلون علي النبي صلي الله عليه وآله وسلم ويذکرون إرهاصاته التي ظهرت في ولادته ومشاهدة قبل بعثته، فرأيت أنواراً سطعت دفعة وحدة لا أقول إني أدرکتها ببصر الجسد، ولا أقول أدرکتها ببصر الروح فقط، واﷲ أعلم کيف کان الأمر بين هذا وذلک، فتأملت تلک الأنوار فوجدتها من قبل الملائکة المؤکلين بأمثال هذا المشاهد وبأمثال هذه المجالس، ورأيت يخالطه أنوار الملائکة أنوار الرحمة.
حواله: شاه ولي اﷲ، فيوض الحرمين : 80، 81

مدینہ منورہ کی د محفلِ میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم انعقاد.
ولأهل المدينة. کثرهم اﷲ تعالي. به احتفال وعلي فعله إقبال وکان للملک المظفر صاحب ’’أريک‘‘ بذالک فيها أتم العناية واهتمامًا بشأنه جاوز الغاية، فأثني عليه به العلامة أبو شامة أحد شيوخ النووي السابق في الاستقامة في کتابة الباعث علي البدع والحوادث. وقال مثل هذا الحسن : يندب اليه ويشکر فاعله ويثني عليه. زاد ابن الجزري : ولو لم يکن في ذالک إلا إرغام الشيطان وسرور أهل الإيمان.
قال يعني الجزري : وإذا کان أهل الصليب اتخذوا ليلة مولد نبيهم عيداً أکبر فأهل الإسلام أولي بالتکريم وأجدر.
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 15، 16

فقد اتصل بنا أن الزاهد القدوة المعمر أبا إسحاق إبراهيم بن عبد الرحيم بن إبراهيم جماعة لما کان بالمدينة النبوية علي ساکنها أفضل الصلاة وأکمل التحية کان يعمل طعاماً في المولد النبوي، ويطعم الناس، ويقول : لو تمکنت عملت بطول الشهر کل يوم مولدا.
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 17

په مصر او شام کی د محفلِ میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم اِنعقاد
فأکثرهم بذلک عناية أهل مصر والشام، ولسلطان مصر في تلک الليلة من العام أعظم مقام، قال : ولقد حضرت في سنة خمس وثمانين وسبعمائة ليلة المولد عند الملک الظاهر برقوق بقلعه الجبل العلية. فرأيت ما هالني وسرني وما ساء ني، وحررت ما أنفق في تلک الليلة علي القراء والحاضرين من الوعاظ والمنشدين وغيرهم من الأتباع والغلمان والخدام المترددين بنحو عشرة آلاف مثقال من الذهب ما بين خلع ومطعوم ومشروب ومشموم وشموع وغيرها ما يستقيم به الضلوع. وعددت في ذلک خمساً وعشرين من القراء الصيتين المرجو کونهم مثبتين، ولا نزل واحد منهم إلا بنحو عشرين خلعة من السلطان ومن الأمراء الأعيان.
قال السخاوي : قلت : ولم يزل ملوک مصر خدام الحرمين الشريفين ممن وفّقهم اﷲ لهدم کثير من المناکير والشين، ونظروا في أمر الرعية کالوالد لولده، و شهروا أنفسهم بالعدل، فأسعفهم اﷲ بجنده ومدده.
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 13

حجۃ الدین اِمام ابو عبد اﷲ محمد بن عبد اﷲ بن ظفر مکی په الدر المنتظم کی لیکی:
وقد عمل المحبون للنبي صلي الله عليه وآله وسلم فرحاً بمولده الولائم، فمن ذلک ما عمله بالقاهرة المعزّية من الولائم الکبار الشيخ أبو الحسن المعروف بابن قُفل قدس اﷲ تعالي سره، شيخ شيخنا أبي عبد اﷲ محمد بن النعمان، وعمل ذلک قبلُ جمال الدين العجمي الهمداني. وممن عمل ذلک علي قدر وسعه يوسف الحجّار بمصر، وقد رأي النبي صلي الله عليه وآله وسلم وهو يحرّض يوسف المذکور علي عمل ذلک.
حواله: صالحي، سبل الهدي والرشاد في سيرة خير العباد صلي الله عليه وآله وسلم ، 1 : 363

په اندلس او روم کی د محفلِ میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم اِنعقاد
و أما ملوک الأندلس والغرب فلهم فيه ليلة تسير بها الرکبان يجتمع فيها أئمة العلماء الأعلام، فمن يليهم من کل مکان وعلوا بين أهل الکفر کلمة الإيمان، وأظن أهل الروم لا يتخلفون عن ذلک، اقتفاء بغيرهم من الملوک فيما هنالک.
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 14

په بلادِ ہند کی جشنِ میلادالنبی صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم
وبلاد الهند تزيد علي غيرها بکثير کما أعلمنيه بعض أولي النقد والتحرير. وأما العجم فمن حيث دخل هذا الشهر المعظم والزمان المکرم لأهلها مجالس فِخام من أنواع الطعام للقراء الکرام وللفقراء من الخاص والعام، وقراء ات الختمات والتلاوات المتواليات والإنشادات المتعاليات، وأنواع السرور وأصناف الحبور حتي بعض العجائز. من غزلهن ونسجهن. يجمعن ما يقمن بجمعه الأکابر والأعيان وبضيافتهن ما يقدرون عليه في ذلک الزمان. ومن تعظيم مشايخهم وعلمائهم هذا المولد المعظم والمجلس المکرم أنه لا يأباه أحد في حضوره، رجاء إدارک نوره وسروره.
وقد وقع لشيخ مشايخنا مولانا زين الدين محمود الهمداني النقشبندي. قدس اﷲ سره العلي. أنه أراد سلطان الزمان وخاقان الدوران همايون بادشاه تغمده اﷲ وأحسن مثواه أن يجتمع به ويحصل له المدد والمدد بسبه فأباه الشيخ، وامتنع أيضًا أن يأتيه السلطان استغناء بفضل الرحمن فألح السلطان علي وزيره بيرم خان بأنه لا بد من تدبير للاجتماع في المکان، ولو في قليل من الزمان. فسمع الوزير أن الشيخ لا يحضر في دعوة من هناء وعزاء إلا في مولد النبي عليه السلام تعظيمًا لذلک المقام. فأنهي إلي السلطان، فأمره بتهيئة أسبابه الملوکانية في أنواع الأطعمة والأشربة ومما يتمم به ويبخر في المجالس العلمية. ونادي الأکابر والأهالي.
وحضر الشيخ مع بعض الموالي فأخذ السلطان الإبريق بيد الأدب ومعاونة التوفيق، والوزير أخذ الطشت من تحت أمره رجاء لطفه ونظره وغسلا يدا الشيخ المکرم، وحصل لهما ببرکة تواضعها ﷲ ولرسوله صلي الله عليه وآله وسلم المقام المعظم والجاه المفخم.
حواله: ملا علي قاري، المورد الروي في مولد النبي صلي الله عليه وآله وسلم ونسبه الطاهر : 14، 15

نو د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم مخالفینو! که اوس هم میلاد النبی صلی الله علیه وسلم نه منی او بدعت یی بولی نو دا به په دی معنی وی چی دا پورتنی ټول خاص او عام به نعوذبالله بدعتیان وه او بدعت ته به یی لمن وهله.

نور بیا.....

[b:0d6ee9e45d][/b:0d6ee9e45d]

وزیري
08.02.2011

امام جلال الدین سیوطی رحمه الله د حافظ عسقلانی رحمه الله استدلال رانقلوی چی له ده نه په کی د میلاد النبی لمانځلو پوښتنه شوی وه، وایی:
وقد سئل شیخ الاسلام حافظ العصر ابوالفضل ابن حجر عن عمل المولد، فاجاب بما نصه: قال:
وقد ظهر لی تخریجها علی اصل ثابت، وهو ما ثبت فی الصحیحین من: ان النبی صلی الله علیه وسلم قدم المدینة، فوجد الیهود یصومون یوم عاشوراء، فسالهم، فقالوا: هو یوم أغرق الله فیه فرعون، ونجی موسی، فنحن نصومه شکرا لله تعالی.
فیستفاد منه فعل الشکر لله تعالی علی ما من به فی یوم معین من اسداء نعمة، او دفع نقمة، ویعاد ذلک فی نظیر ذلک الیوم من کل سنة ......
سیوطی، حسن المقصد فی عمل المولد: ۶۳
سیوطی، الحاوی للفتاوی: ۲۰۵
زرقانی، شرح المواهب اللدنیه بالمنح المحمدیة، ۱: ۲۶۳

حافظ شمس الدین محمد بن عبدالله جزری په خپل تصنیف عرف التعریف بالمولد الشریف کی لیکی:
فاذا کان ابولهب الکافر الذی نزل القران بذمه جوزی فی النار بفرحه لیلة مولد النبی صلی الله علیه وسلم به، فما حال المسلم الموحد من امة النبی صلی الله علیه وسلم یسر بمولده، وبذل ما تصل الیه قدرته فی محبته صلی الله علیه وسلم؟ لعمری انما یکون جزاؤه من الله الکریم ان یدخله بفضله جنات النعیم
زرقانی، شرح المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة، ۱: ۲۶۰

حافظ شمس الدین محمد بن ناصر الدین دمشقی په مورد الصادی فی مولد الهادی کی فرمایی:
قد صح ان ابالهب یخفف عنه عذاب النار فی مثل یوم الاثنین لاعتاقه ثوبیة سرورا بمیلاد النبی صلی الله علیه وسلم.
له دینه بعد ناصرالدین دمشقی رحمه الله دا اشعار وایی:
اذا کان هذا کافر جاء ذمه
وتبت یداه فی الجحیم مخلدا
اتی انه فی یوم الاثنین دائما
یخفف عنه للسرور بأحمدا.

همدا د ابولهب خبره عبدالحق په مدارج النبوة دوهم جلد ۱۹ صفحه کی تائیدوی.

همدارنګه امام بیهقی په شعب الایمان کی لیکی:
وهذا ایضا لان الاحسان کان مرجعه الی صاحب النبوة، فلم یضع. (بیهقی، شعب الایمان، ۱: ۲۶۱)

امام بغوی صاحب هم وایی: هذا خاص به اکراما له صلی الله علیه وسلم. بغوی شرح السنة، ۹: ۷۶

رئیس المفسرین امام قرطبی رحمه الله هم لیکی:
هذا التخفیف خاص بهذا و بمن ورد النص فیه (عینی، عمدة القاری شرح صحیح البخاری، ۲۰: ۹۵)

شارح صحیح بخاری امام کرمانی رحمه الله هم لیکی:
یحتمل ان یکون العمل الصالح والخیر الذی یتعلق بالرسول صلی الله علیه وسلم مخصوصا من ذالک. (کرمانی، الکواکب الدراری فی شرح صحیح البخاری، ۱۹: ۷۹)

د یو شک ازاله:
که داسی وویل شی چی دا واقعه خو فقط د حضرت عباس رضی الله عنه خوب لیدل وه او په هغه وخت کی دی مسلمان هم نه وه نو څنګه اوس اسلامی دلیل کیدای شی؟

جواب به یی داسی وی چی دا قیصه حضرت ابن عباس رضی الله عنه وروسته له اسلام راوړلو نه کړیده او یو صحابی نعوذ باالله دروغ نه وایی.
دوهم ددی حدیث ثقاهت او قبولیت لپاره نور غټ دلیل څنګه وی چی امام بخاری رحمه الله یی په الصحیح کی راوړی او اعتبار پری کوی. حضرت امام بخاری رحمه الله ته چی حدیث صحت ونه لری نو په خپل الصحیح کی یی ځای هم نه ورکاوه.
ددی ترڅنګ د امام بخاری رحمه الله استاد امام عبدالرازق بن همام صنعانی په خپل کتاب المصنف کی، امام مروزی په السنة، امام بیهقی په السنن الکبری او شعب الایمان، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعة کی او امام ابن کثیر په البدایة والنهایة، ابن سعد په الطبقات الکبری کی، امام بغوی په شرح السنة کی ابن جوزی په صفوة الصفوة کی، سهیلی په الروض الانف فی تفسیر السیرة النبویة لابن هشام کی، ابن عساکر په تاریخ دمشق الکبیر کی دا حدیث ذکر کړیدی.
که دا حدیث قابل د اعتماد نه وای نو آیا دومره علماء کرامو به په خپلو کتابونو کی لیکلای وای؟

نو محترمو وروڼو!
زه خو دی جرئت ته حیران یمه چی باوجود ددی دومره دلایلو څنګه د نن سبا خلک د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم لمانځل یو بدعت سیئه بولی.

تمت بالخیر
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.
:o :o :o :o :o :o

منلی
08.02.2011

اسلام علیکم ورحمت الله وبرکاته
یارانو نن سبا چی دا تلویزونو نه او نورۍ میډیګانۍ ګورو دمبارک (ص) هغه حدیث چی زما امت به ۷۰ فرقی شی بلکول همداسی شوی یو عام مسلمان لکه زما په شان هیران ده چې دچا ومنی او چا ته لاړ شی ولی چی ددوی اختلافات تر دیی حده رسیدلی چې یو بل باندی دکفر فتواګانی ورکوی
کله کله چې د دوی خبری او کارونه سړی ګوری سړی ته ددی خبری شک پیدا کیږی چې دا خلک خو مسلمانان نه شی کیدی ولی چې ددوی په نورو مسلمانانو دوخت دظالم څه ظلمونه کوی او دوی ددی په ځای چې ددغه مسلی حل پیدا کړی بلکی نور هم خپل وروڼه په دغه کارونو سره کمزوی کوی
د دوی مجلسونه او محفلونه ما لیدلی دوی قرانکریم او احادیثو ته دیو قصی په شان رنګ ورکوی او له خپله ځانه او دخپل پیر یا استاد له خوا چی څه رنګه رنګ ورکول شوی وی همغه په یو داسی انداز سره درته وایی چی ناست خلک فکر کوی چی قرانکریم او احادیث وایی او دیی هم همدا فکر کوی چی قرانکریم او احایث تشریح کوی او دده ددی خبرو په خلاف چی دده خپلی خبری او داستاد خبری وی هیڅ خبره نشی برداشت کولی او سم دلاسه درباندی دکفر او فاسق فتوا لګوی .
زما خو قسم دی زړه می ډیر درد کوی چی د دوی دا کارونه ګورم او هیڅ حل لاره یی هم نه وینم ولی چې دوی دا خپل موریدان او خپل شاګردان داسی فکری غلامان کړی چې هیڅ دبرداشت او دمقابل لور قبلول نه منی
په درناوی

وزیري
08.02.2011

ګرانه منلی وروره:
دی کی نو د پیر او مرید خبره په کوم ځای کی ذکر شوی چی تا بیا دا جنجالی بحث ته لمنه وهلی.

دوهم، تا نه چی په دومره دلایلو کی چی ما وړاندی کړی، بیا هم لاره ورکیږی نو دا داسی مه وایه چی مانه لاره ورکه شوه. داسی ووایه چی زه په زوره له ځان نه لاره ورکومه.
ته خو یوځل زما پورتنۍ لیکنی په غور سره وګوره او بیا ووایه چی میلاد سره څوک تضاد لری او څوک یی نه لری.
نن سبا زما او ستا په کتاب کی ټول د همدی علماؤ اقوال او نظریات دی. خو کله چی بیا حق وایی نو بیا یی په پیرۍ او مریدۍ ور وتپی او په کراره ترینه سترګی پټی کړی.

والسلام

عنوان

chaparharay
08.02.2011

السلام علیکم!
الوزیری صاحب د پیری باره کی مو ښه خبره کړی چی کله دپیری بحث وی نو باید چی تردید اوتاید یی هلته وشی خو چی یادیی نه وی شوی نوباید دذکر شوی موضوع خبره یاده شی خو که فکرته مو درپام وی نو ډیره ورنه لیری هم نده ځکه چی دا رقم محدثات پیران اومریدان کوی او چی کله یی نورټول دلایل ورځواب شی نو بیا الهام خو چا وړی ندی وای ماته الهام شوی اوس نو هرڅوک پدی څه پوهیږی چی دا قسم الهامونه شریعت نشی بدلولای که رښتیا هم شی .
ښه بله خبره تاسی د میلاد باره کی دنصوصو کړی نو الوزیری صاحب دا د ابن جوزی په نوم کتاب خو ماچیرت ندی لیدلی البتة علامة ابن قیوم جوزی یو تکړه داعی او مجاهد تیر شوی خو داحواله مو روښانه نده.
بل که چیری یی په زورو زورو یو څه څرګنده هم کړی نو ددی لیکنی نه دا هڅ نه معلومیږی چی ابن جوزی رحمه الله دا بدعت ښه ګڼلی بلکه یو حکایت یی کړی خو چی کله یی ورباندی رد کړی نو دا ځای مو ورنه قطع کړی !
یاره الوزیری صاحب ډیر ماهر راته ښکاری یو خو ماهر وی خو ته بالکل حاذق یی شاید ځینی خلک دی پدی تیراستی وی چی ګنی ریښتیا هم دا دابن جوزی عقیده وه نه کلاوحاشا ابن جوزی صاحب رحمه الله ډیر دښی عقیدی خاوند او ورته داعی هم وه . نو مهربانی وکړی ددی نه روسته عبارت هم ذکر کړی او منځ کی یی عبارت مه حذفوی بیا به معلومه شی چی څه یی مقصد وو.
خو که هرڅوک وی که ابن قیوم جوزی رحمه الله اوکه کوم بل عالم ویلی وی اوتاسی یی قول راوړی نه یی درسره منو ترڅو ورباندی درسول الله صلی الله علیه وسلم قول فعل یا تقریر (چی په مخ کی یی چا کوم کار کړی وی او هغه یی نه وی منع کړی) نه وی پیش کړی یا لږ ترلږه دکوم صحابی قول نه وی .
تاسی مونږ ته ابن قیوم جوزی څنګه پیش کوی هغه صاحب خو یو اوچت عالم او داعی وو خو مونږ خو یی څه مقلدین نه یو چی د ځینو خلکو غوندی د کوم چا په پټو سترګو خبره ومنو د هچا غړوندی په غاړه نه لرو مونږ درسول الله صلی الله علیه وسلم امتیان یو او د هغه په راښودلی ین به عمل کوو اوبسسسسسس.
پاتی شوه دبل چا خبره که دهرچا خبره وی امام بخاری وی امام مسلم وی (ته خو یی دکتاب شارح امام نووی ښای)که دامام ابن قیوم جوزی وی اوکه دهرچا وی خو چی منصوص نه وی قول یی مردود دی.
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایلی چی من احدث فی امرنا هذا مالیس علیه امرنا فهو رد(ای مردود)
اوبل ځای کی یی فرمایل چی کل محدثة بدعة وکل بدعة ضلالة وکل ضلالة فی النار.ترجمه :په دین کی هرنوی شی چی رسول الله صلی الله علیه وسلم نه یی روایت نه وی بدعت دی او هربدعت ګمراهی ده او هره ګمراهی به په اور کی وی .
نوربی

وزیري
09.02.2011

چپرهاری وروره، د علامه ابن جوزی رحمه الله خبره دی کړیده.
زهی یی یوځل بیا دلته درته لیکمه چی نور په فورم کی حاضر علماء یی وګوری.
د علامه ابن جوزی رحمه الله وینا ما په پوره توګه را نقل کړیده. نه می مخکی ترینه کټ کړی
او نه می وروسته نور څه پریښی دی. که یی نه منی نو ته یی پوره را انتقال کړه.
دا ګز او دا میدان چی ټول یی ووینی. یو پیرته جمله هم پوره ولوله
خبره په نیمایی کی نه ده پاتی. داده ویی ګوره.

په خپله رنګ کی ګوټ کیږی، هلته ادعا لری چی علامه جوزی رحمه الله ښه عالم ده او زه نه پوهیږم
بیا د علماؤ پیروی نه که وی او په خپله ډاریک غږیږی.
سلیم عقل هم دا نه منی چی نه دی په خپله پوهیږم او نه دی د چا خبری ته غوږ نیسم.
د کل بدعة ضلالة خبره د بدعت په برخه کی وګوره چی درته روښانه شی.

والسلام

Re: د میلاد النبی صلی الله علیه وسلم لمانځل !!!

و.افغان
10.02.2011

الوزيريه صاحبه:
تاسې زما دې لاندينۍ خبرې ته ځواب رانکړ.
ستاسې د ليکنو لړۍ لا اوږده ده، ورو ورو پرې راځم، البته ستاسې د يوې کرښې په اړه
چې ما کومه تبصره کړېده، د هغې له ځواب نه دې ځان تېر کړ.
زما موخه چې په صراحت سره مې پرې تصريح کړېده، د قرون مفضله وو سلف صالح
محدثين او فقهاء مفسرين او امامان دي. يعنې صحابه، تابعين، أتباع التابعين، تبع الأتباع، او د دوی ټولو مقتدا او پېشوا محمد صلی الله عليه وسلم دا کار نه دی کړی؟
آيا ته کوم دليل لرې، چې هغوی د ميلاد النبي د ورځې چشن نيولی وي؟
که يې نه لرې؛ نو آیا ته له هغوی څخه په دين ښه پوهېږې؟
يا له هغوی نه زيات له دين سره زياته مينه لرې؟
يا له هغوی نه زيات له دين سره ډېر مخلص يې؟
دلته داسې مسائلو کې زه يواځې د قرآن او سنت او اجماع دليل منم، د علماوو نظرونه
هيڅ نه منم، چې کله د کتاب الله او صريح صحيح سنت رسول الله صلی الله عليه وسلم
سره په ټکر کې وي، د سلف صالحو او د قرون مفضله وو د فقهاوو او محدثينو د کردار
او قول سره په ټکر کې وي.
پاتې لا د مبتدعينو خبرې؛ چې ته اوس کوښښ کوې چې د يوه دليل په توګه يې په مونږ
ومنې.
د دغو ټولو مبتدعينو د خبرو د رد لپاره په ترتيب حسب الوسع والوقت يوه يوه تبصره
کوم ان شاء الله تعالی.

پاتې دې نه وي؛ چې اهل باطل والبدع درجات دي، څوک د بدعاتو په ګنګۍ کې لږ او
څوک ډېر ورداخل شوي وي، خو ځينې اهل البدع د چالاکۍ او د چوتارۍ له مخې
کوښښ کوي، چې له دغو مختلفو اهل البدعو څخه د خپل اچار عقيدې د تفصيلاتو
لپاره قولونه رانقل کړي، تر څو پرې مخالف ساکت کړي، خو په مجمله توګه د دغه يوه عقيده هم کاملا نه مني.
دېته وايي د هوا، نفس، خواهشاتو، او شيطان عبادت.
ځکه چې دغه انسان حق پسې نه ګرځي، بلکه د خپل اچار ګندې عقيدې لپاره د مختلفو
نظرياتو والا خلکو کې تالاش کوي، تر د هغوی د اقوالو په تفصيلاتو کې داسې څه پيدا
کړي، چې خپله اچار عقيده پرې تأييد يا تقويه کړي.

په درنښت

[quote:f33b1ed42f="وهاج ساپی"]د فوروم درنو لوستونکو او ليکونکو.
السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته.

راځم د ښاغلي وزيري ليکنې ته.

[quote:f33b1ed42f]بعضی خلک میلاد النبی صلی الله علیه وسلم نه لمانځی. [/quote:f33b1ed42f]

د (بعضې خلکو) اصطلاح ډېر کله د مخالف قول د ضعيف ښکاره کولو لپاره
په کار وړل کيږي، خو دلته حقيقت دا دی چې:

نبي کريم صلی الله عليه وسلم فرمايي:
من أحدث في امرنا هذا ما ليس منه فهو رد.

هر هغه څوک چې زمونږ په دې دين کې داسې څه ايجاد کړي، چې له دين څخه نه وي؛
نو هغه مردود دی.

نور بيا
په درنښت[/quote:f33b1ed42f]

وزیري
10.02.2011

ساپی صاحب محترم په خیر راغلی،
تاسو مهربانی کړیده او لیکلی مو دی چی:
(دلته داسې مسائلو کې زه يواځې د قرآن او سنت او اجماع دليل منم، د علماوو نظرونه هيڅ نه منم.)

زه په دی نه پوهیږم چی اجماع ته چاته وایی. دا علماء چی دی کار ته یی ښه بدعت ویلی دی هسی ټیټ او جیګ خلک نه دی بلکی مونږه ته د همدوی خبره سند ده او دیته مونږه اجماع وایی. ستاسی په شان خلک که په دی کی له مونږه سره همفکره وی او که نه وی بیا هم مونږه همدی ته اجماع وایو.

ته دا راته ووایه چی بدعت حسنه منی او که نه؟
که یی منی نو دا بدعت حسنه به د رسول الله صلی الله علیه وسلم په وخت کی موجود وه او که له هغه نه به بعد تر قیامته پوری قابل د اعتبار وی. معنی یی کومه یوه ده؟

والسلام

و.افغان
10.02.2011

[quote:70859b85d3="Alwazirya"]
زه په دی نه پوهیږم چی اجماع ته چاته وایی. دا علماء چی دی کار ته یی ښه بدعت ویلی دی هسی ټیټ او جیګ خلک نه دی بلکی مونږه ته د همدوی خبره سند ده او دیته مونږه اجماع وایی. ستاسی په شان خلک که په دی کی له مونږه سره همفکره وی او که نه وی بیا هم مونږه همدی ته اجماع وایو.
[/quote:70859b85d3]

محترم الوزيريه صاحبه:
دا علمي اصطلاحات خو د چا د پلار ژرنده نه ده، چې په کوم اړخ يې زړه وي؛ نو تاووي
به يې، د اجماع لپاره علماء خپل محدد تعريف لري، د اصول فقهې کتابونه يې
رانقلوي، تاسو ادعا کړېده، چې په جشن ميلاد النبي صلی الله عليه وسلم باندې اجماع ده، زه وايم چې لومړۍ د اجماع تعريف وکړئ، بيا دا په اثبات ورسوئ، چې د دغه تعريف له مخې په دغه جشن نيونې د علماوو اجماع ده.

که نه نو خبره به مو بې ثبوته، بې دليله بلکه تشه درواغجنه ادعا وي، او که د حق جرأت
ولرئ، نو رجوع به هم ترې اعلان کړئ.

رښتيا تاسې بيا هم زما پورته اقتباس شوې ليکنه نه ده ځواب کړې، لکه څنګه چې
زه ستاسې د ليکنې په يوې يوې کرښې راځم، تاسو هم بايد زما د ليکنې د تفصيلاتو
سره کم نه کم د هو يا نه ځواب ووايئ.

په درنښت

[quote:70859b85d3="Alwazirya"]
ته دا راته ووایه چی بدعت حسنه منی او که نه؟
که یی منی نو دا بدعت حسنه به د رسول الله صلی الله علیه وسلم په وخت کی موجود وه او که له هغه نه به بعد تر قیامته پوری قابل د اعتبار وی. معنی یی کومه یوه ده؟
والسلام[/quote:70859b85d3]

يوه يوه خبره به څېړو، دېته به وروسته راشو.

په درنښت

و.افغان
10.02.2011

هغه پوښتنې چې نږدې يوه پوښتنه ترې جوړيږي، د لومړی تبصرې په شمول مې څو ځله
مطرح کړې، دلته يې يو ځل بيا کاپي کوم.

تاسې زما دې لاندينۍ خبرې ته ځواب رانکړ.
ستاسې د ليکنو لړۍ لا اوږده ده، ورو ورو پرې راځم، البته ستاسې د يوې کرښې په اړه
چې ما کومه تبصره کړېده، د هغې له ځواب نه دې ځان تېر کړ.
زما موخه چې په صراحت سره مې پرې تصريح کړېده، د قرون مفضله وو سلف صالح
محدثين فقهاء او مفسرين امامان دي. يعنې صحابه وو، تابعينو، أتباع التابعينو، تبع الأتباعو، او د دوی ټولو مقتدا او پېشوا محمد صلی الله عليه وسلم دا کار نه دی کړی.
آيا ته کوم دليل لرې، چې هغوی د ميلاد النبي د ورځې چشن نيولی وي؟
که يې نه لرې؛ نو آیا ته له هغوی څخه په دين ښه پوهېږې؟
يا له هغوی نه زيات له دين سره زياته مينه لرې؟
يا له هغوی نه زيات له دين سره ډېر مخلص يې؟
يا په هغه څه تاته علم حاصل شوی دی، چې هغوی ته نه وو حاصل؟
په دې سربيره بيا د اجماع ادعا هم کوې؟ چې په جشن ميلاد باندې د علماوو اجماع ده.

ألا لعنت الله علی الکاذبين.

په درنښت

وزیري
10.02.2011

ساپی صاحب که هغه کسانو چی په اولو قرنونو کی وه جشن نه دی لمانځلی نو منع یی هم نه ده ترینه کړی. زه یی چی لمانځم نو یو بدعت حسنة یی بولم ځکه یی لمانځم او هماغو د اول قرن علماؤ دا بدعت حسنه راباسل ښه بللی دی. او د بدعت حسنه راباسل وخت نه لری د قیامت نه یوه ورځ مخکی یی چی راوباسی هم بدعت حسنه ورته ویل کیږی او ثواب لری.

خلاصه: د اول قرن علماؤ بدعت حسنه ښه کار بللی دی.
میلاد لمانځل اوس یو بدعت حسنة کار دی چی په دی وروستیو کی راوتی دی، مشکل په کی نشته. ځکه چی د کوم سنت کار مخالفت په کی نه راځي.
پاتی شوه په میلاد باندی اجماع د امت نو دا می هغه خپله اجماع درته ویلی ده یعنی ددی علماؤ په وینا زمونږه قناعت حاصل شویده. د ټول اسلام هغه عمومی اجماع نه ده پری شوی.
او تا لیکلی چی زه ستا لیکنی په کراره کراره ګورمه او بیا تبصره پری کوم.
مهربانی وکړه یو پیرته ټول سرترپایه وګوره کیدای شی په دا منځ منځ کی دی د سوالونو جوابونه هم پیدا شی.

یو ځل بیا هم په دی پرفشاری کوم چی ته بدعت حسنه منی او که نه. که یی منی نو همدیته مونږه بدعت حسنه وایو او روا ده. او که نه یی منی نو تاسره بحث به یو نه سرته رسیدونکی بحث وی.

والسلام

و.افغان
12.02.2011

لومړی خو ډېره مننه چې حق ته دې رجوع وکړه، او د اجماع له کاذبې ادعا لاس په سر
شوې.
او په دې هم اقرار وکړ، چې جشن ميلاد النبي صلی الله عليه وسلم، نه خو خپله پيغمبر
صلی الله عليه وسلم نيولی دی، نه صحابه کرامو، نه تابعينو امامانو، نه أتباع التابعينو
او نه تبعو الأتباعو، او نه په خير القرون کې چا نيولی دی.

راځم د بدعت تقسيم ته، نو ته وايي چې بدعت حسنه او سيئه لري؛ خو نبي کريم
صلی الله عليه وسلم وايي: کل بدعة ضلالة.
ژباړه: هر بدعت ګمراهي ده.
نو اوس مونږ ستا ومنو، او که د نبي کریم صلی الله عليه وسلم ؟؟؟؟
د کل په معنی خو به ضرور پوهېږې، چې په اصول فقهې کې د مطلق عموم افاده کوي.

هو، په اسلام کې سنة حسنة شته، سنة سيئه هم شته،
نبي کريم صلی الله عليه وسلم فرمايي: من سن في الاسلام سنة حسنة، فله اجرها واجر
من عمل بها الی قيام الساعة، ومن سن في الاسلام سنة سيئة فعليه وزرها ووزر من
عمل بها الی قيام الساعة
ژباړه: هر څوک چې په اسلام کې يوه ښايسته تګلاره کېږدي؛ نو د هغه لپاره يې اجر دی،
او اجر د هغه چا ورته رسيږي چې په دغې تګلارې درومي، د قيامت تر ورځې پورې،
او که څوک بده تګلاره په اسلام کې کيږي دي نو په هغه باندې يې ګناه ده، او د ګناه د هغه
چا هم ورباريږي، چې په دغې بدې لارې ځي، د قيامت تر ورځې پورې.
ښه تګلاره، او بده تګلاره څنګه پېژندلی شو.
ښه تګلاره هغه تګلاره وي، چې د اسلامي مشروع شوو اقوالو اعمالو، اصولو او مقاصدو د تقويت لپاره
په کار وړل کيږي، او دغه تګلارې په هره زمانه کې د تجدد صفت خپلوي، او بده تګلاره
هغه تګلاره ده چې د اسلامي مشروع شوو اقوالو او اعمالو د تضعيف سبب ګرځي، لکه
بدعتونه، د هر بدعت د ولادت سره يو سنت له منځه ځي.

د ښې تګلارې يو مثال: تعاون علی البر والتقوی يو اسلامي مشروع مطلوب مقصد
دی، که چېرې د کلي يو مشر راپاڅيږي، او ووايي، چې راځئ وروڼو د مړي ژوندي
د ښه پاللو لپاره به هره مياشت سل سل روپۍ راغونډوو؛ نو دا بدعت نه دی، بلکه
سنة حسنة يې بللی شو، سره له دې چې په شرعي نصوصو کې دا نه دي راغلي چې بايد
د کلي خلک سره پيسې واچوي، مګر عموما الله جل جلاله فرمايلي دي:
وتعاونوا علی البر والتقوی ولا تعاونوا علی الاثم والعدوان.
وهلم جرا.
وقس علی هذا.

خو که چېرې لکه څنګه چې الوزيري صاحب يې وايي، چې بدعت حسنه راويستل جايز
دي، نو محترما:
حسن او قبح په شرعي امورو کې په شرعه پورې متعلق دي، هر هغه شی چې شرعې ورته
حسن ويلی دی، هغه حسن دی، او چې شرعې ورته قبيح ويلی دی؛ نو هغه قبيح دی،
لکه بدعت ته يې چې قبيح ويلی دی.
هو په دنيوي امورو کې بيا مونږ پوره آزادي ده، تر څو چې داسې يو کار نه وي چې
شرعې د هغې په قبح باندې تنصيص کړی وي.
په اصول فقه کې معروفه او نږدې متفق عليه قاعده ده چې الأصل في الأشياء الاباحة
قانون او قاعده په دنيوي امورو کې اباحت دی.
خو په ديني امورو کې بيا وايي، چې الأصل في العبادات التحريم.
قانون او قاعده په عباداتو کې تحريم دی، يا حراموالی دی، تر څو چې د هغه قول يا
فعل په مشروعيت باندې قرآن، سنت، او اجماع دلالت نه وي کړی.
هو داسې خلک هم شته، چې وايي الأصل في الأشياء التحريم.
خو داسې هيچا تر اوسه نه دي ويلي، چې الأصل في العبادات الاباحة.

راځم يو عقلي ځواب ته:
الوزيريه صاحبه:
اسلام يو ډېر آسان دين دی، قرآن ډېر يو آسان کتاب دی، ولقد يسرنا القرآن للذکر فهل
من مدکر.
د اسلام دين زده کړه کې هيڅ سختي او ګراني نشته، اصولي مسائل يې واضح دي،
شرعي مقاصد يې لکه د لمر غوندې ځليږي.
خو که چېرې مونږ د بدعت حسنه په نوم په اسلام کې د خپل عقل د تحسين مطابق نور
عبادات يا د عباداتو نوي ډولونه داخل کړو، نو د دې معنا دا ده چې د اسلامي اصلي
پاکه، واضحه څیره مسخه کوو، او پر ځای يې د ناقص عقل بدعتونه ورټومبو.
د مثال په ډول که په اسلامي نړۍ کې 2000 ښاره وي، او په دې 2000 ښارونو کې
20000 علماء وي، او هر يو په کال کې يو ځل يو نوی عبادت يا طريقت په اسلام
کې داخلوي، او دليل نيسي چې زما عقل يې حسن بولي؛ نو داسې به په يوه کال کې
20000 بدعتونه منځ ته راځي، او هيڅ يو به حق نه لري؛ چې بل ته ووايي چې خانه:
ستا بدعت حسنه صحي نه دی، او زما بدعت حسنه صحي دی، ځکه داسې فيصله
هم نسبي ده، چې د يوه عقل دې د بل له عقل څخه ښه شي.

نو محترما، الله جل جلاله ته مخه کړه، او د دې بدعتونو له ګندګيو ځان پاک کړه، په
قرآن کې دومره شرعي اوامر دي، او په سنت نبوي کې دومره صحي ثابت سنتونه دي،
که چېرې دې هغه عملي کړل؛ نو هيڅکله به دې بدعتونو او نوو ګمراه طريقو ته حاجت
پېښ نه شي.

تاسې د مولد په اړه هغې بلې ليکنې کې د شيخ الدکتور يوسف القرضاوي خبرې رانقل
کړې وې، او داسې مو ښکاره کړې وه، چې هغه جشن مولد جايز بولي؛
محترما: شيخ يوسف القرضاوي جشن مولد جايز نه بولي، بلکه بدعت يې بولي، مونږ
د اشخاصو عبادت نه کوو، که چېرې هغه يې هم جايز وبولي؛ نه يې منو ورسره.
مګر د شيخ موخه چې تصريح يې پرې هم کړېده، هغه دا ده چې د داسې ورځو له مناسبت
څخه استفاده کول نه بدعت دی، او نه حرام دی.

نور مسلمانان په خپل ژوند کې يواځې دوه اختره يا دوه جشنه لري؛ چې هغه عيد الفطر
دی ، او عيد الأضحی دی.

د مناسباتو څخه څنګه استفاده کېدای شي:
مثلا کله چې ربيع الأول داخليږي، چې د پيغمبر صلی الله عليه وسلم د ولادت سره
مناسبت لري؛ نو مناسبه خبره ده، چې په مسجدونو کې د سيرت درسونه شروع شي،
کانفرنسونه وشي، د پيغمبري سيرت په اړه تقريرونه وشي.

کله چې د روژې مياشت رارسيږي، نو بايد د روژې د مياشتې فضايل بيان شي، او داسې نور.

کله چې 17 د روژې رارسيږي، په کومې ورځې کې چې بدر غزا شوې ده، بايد د بدر
د غزا په اړه تقريرونه وشي.

کله چې د محرم شپې رارسيږي، د موسی عليه السلام د سيرت قيصې وشي؛ او د
عاشوراء د ورځې د روژې متعلق امور دې بيان شي، او خلکو ته دې وويل چې دا يوه
د خوښۍ ورځ ده.

همدرانګه، مثلا هغه تاريخي ورځې چې زمونږ وطن پورې اړه لري، د هرې ورځې سره
مناسب هماغسې پروګرامونه ونيول شي.
لکه د انګرېزانو څخه د ازادۍ ورځ.
د روسانو دراتګ ورځ.
د روسانو د وتلو ورځ.
او داسې نور.
دې ورځو کې متعلق پروګرام نيول، نو خو عيد دی، او نه اختر دی؛ بلکه د خلکو په
زړونو کې د دغه رنګ مهمو تاريخي پېښو ژوندي ساتل دي، چې خلک ترې د مستقبل
لپاره استفاده وکړي.
او بس.

[quote:41a6bbb9ff="Alwazirya"]ساپی صاحب که هغه کسانو چی په اولو قرنونو کی وه جشن نه دی لمانځلی نو منع یی هم نه ده ترینه کړی. زه یی چی لمانځم نو یو بدعت حسنة یی بولم ځکه یی لمانځم او هماغو د اول قرن علماؤ دا بدعت حسنه راباسل ښه بللی دی. او د بدعت حسنه راباسل وخت نه لری د قیامت نه یوه ورځ مخکی یی چی راوباسی هم بدعت حسنه ورته ویل کیږی او ثواب لری.

والسلام[/quote:41a6bbb9ff]

وزیري
13.02.2011

ساپي صاحب یو فاړسیوان او پښتون خدای په خیرات کی سره په کاسه یو ځای کړی وه. کاسه هم له شوروا نه ډکه وه، فاړسیوان ورته ویلی چی میده میکونیم، پښتون ورته ویلی چی نه ماتوو یی. دواړه د یوبل په خبره سره نه پوهیدل او غالمغال یی سره اچولی وه.

نو محترمه، تاسی په خپله پاسنۍ لیکنه کی ویلی دی چی:
د مناسباتو څخه څنګه استفاده کېدای شي:
مثلا کله چې ربيع الأول داخليږي، چې د پيغمبر صلی الله عليه وسلم د ولادت سره
مناسبت لري؛ نو مناسبه خبره ده، چې په مسجدونو کې د سيرت درسونه شروع شي، کانفرنسونه وشي، د پيغمبري سيرت په اړه تقريرونه وشي.

وروره خو مونږه خو همدغه کوه کنه نور خو ګډیږو نه کنه. کانفرانسونه جوړوو د رسول الله صلی الله علیه وسلم سیرت بیانوو او بس.

ژوندی اوسی چی دومره خو مو منلی ده.

والسلام

و.افغان
13.02.2011

[quote:031028ff61="Alwazirya"]ساپي صاحب یو فاړسیوان او پښتون خدای په خیرات کی سره په کاسه یو ځای کړی وه. کاسه هم له شوروا نه ډکه وه، فاړسیوان ورته ویلی چی میده میکونیم، پښتون ورته ویلی چی نه ماتوو یی. دواړه د یوبل په خبره سره نه پوهیدل او غالمغال یی سره اچولی وه.
نو محترمه، تاسی په خپله پاسنۍ لیکنه کی ویلی دی چی:
د مناسباتو څخه څنګه استفاده کېدای شي:
مثلا کله چې ربيع الأول داخليږي، چې د پيغمبر صلی الله عليه وسلم د ولادت سره
مناسبت لري؛ نو مناسبه خبره ده، چې په مسجدونو کې د سيرت درسونه شروع شي، کانفرنسونه وشي، د پيغمبري سيرت په اړه تقريرونه وشي.
وروره خو مونږه خو همدغه کوه کنه نور خو ګډیږو نه کنه. کانفرانسونه جوړوو د رسول الله صلی الله علیه وسلم سیرت بیانوو او بس.
ژوندی اوسی چی دومره خو مو منلی ده.
والسلام[/quote:031028ff61]

الوزيري صاحب وايي چې: ګډيږو خو نه.
ګرانه! دغه د جشن مولدونه د رنګارنګ منکرانو او بدعتونو او شرکياتو څخه ډک
وي، ډمګري هم په کې وي، ګډاګانې هم په کې وي، متخصص ډمان هم ورته راولي، ډولونه په کې
وهي، جشنونه په کې نيسي، او نوم يې هم جشن ږدي، او د خوښۍ او خوشالۍ سندرې هم په کې وايي، حتا ښځې او نر په کې اختلاطونه هم کوي.
دا هر څه د عبادت په نيت کوي.

درواخله:

http://www.youtube.com/watch?v=X0fS30DWDdY
http://www.youtube.com/watch?v=pfwH9_tTxOo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=sSJT001M-H8&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=7m53HZsLUc4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Zi5r3lbsbPU
http://www.youtube.com/watch?v=Yp4EniJhQ4s

پاتې دې نه وي، چې د پيغمبر صلی الله عليه وسلم د ميلاد په ورځ کې اختلاف دی،
چې په کومه ورځ وو، خو په وفات کې يې اختلاف نشته، چې په 12 د ربيع الأول وو،
او دا ساده خلک د هغه د وفات په ورځ کې د هغه د ميلاد جشن نيسي.

د الله جل جلاله څخه وويرېږئ، کله دا منکرات او بدع د اسلام کومه برخه جوړه شوې؟؟؟!!!

په درنښت
[color=white:031028ff61]
يوه تصحيح:
د مناسباتو څخه مې موخه مناسبت او تعلق دی، نه دا چې داسې ورځې ته د
جشنونو ورځې ووايو، يا دا چې د دين په نوم دې خامخا په کې دا او
هغه وشي، بلکه مقصد دا دی ، که چېرې د دغو ورځو سره مناسب اسلامي ارشادات
خلکو ته وړاندې شي؛ نو باک په کې نشته، مګر دغه توقيت د دين برخه نه ده. البته
دغه ارشادات وړاندې کول عبادت دی.
او متيقن يم، چې د شيخ دوکتور يوسف القرضاوي مقصود همدا دی، که چېرې يې
ليکنه تاسې له پيله تر پايه په ځير ولولئ.
[/color:031028ff61]

bette
15.02.2011

وهاج صیب مننه

رښتا دا منکرات باید منعه سی اونر دمیلاد موضوع بیخی ډیره
شاربل سوی ده ډیرۍ افغانایی دپنجاب له ګمراه بریلیت نه په الهام لمانځی
او نه یی پریږدی الله دی موږ ټولوته هدایت وکړی

میوند ننګیال
15.02.2011

سلامونه وروڼو !
زما پّ نظر دا دخبره د بحث وړ نده ځکه :

کله چی یو کس پیدا کیږی نو خلک ورته خو شحال وی خو چی ووفات شی نو خلک د هغه خو شحالی نه چی پیدا شوی وی دده دوفات کیدو وخت کی ډير خفه وی نو خبره داده چی رسول الله علیه افضل الصلاة والسلام خو پدی ورځ وفات شوی هم دی نو بیا ولی ژاړی نه .
نه می غوښتل چی دغه بحث ته راشم خو دا وایم چی یو ی طبقی چی پّ زرهاوو علماء جوماتونه قران کریمونو ته پّ درنده نوی کتلی نو مولود لما نځل یی خو یی لا ډيره لری خبره ده ږ

عمر بن عبدالعزيز د يو كس جنازې سره

خالدمنصورهډا�
16.02.2011

عمر بن عبدالعزيز د يو كس جنازې سره

عزتمندو ! حضرت عمر بن عبدالعزيز يوه ورځ د خپلوانو جنازې سره روان وه كله چې قبرستان ته ورسېده ، هلته ځان ته كېناسته ، او ډېر زيات سوچ او فكر كې وه ، چا ورته عرض وكه چې اې اميرالمؤمنينه ! ته خو دې مړې ولي يي ته ولې ځانته ناست يي ، عمر بن عبدالعزيز وويل ماته قبر آواز راكه ، اې عمر بن عبدالعزيز ته ولې مانه پوښتنه نه كوى ، چې زه دې راتلونكى سره څه كوم ؟

ما ورته وويل ضرور راته ووايه قبر وويل كله چې دا ماته دننه راشي

زه به دده كفن وشكوم

زه به دده بدن تكړى ــ تكړى كړم

غوښه به يې زرې ـــ زرې كړم

سر به يې د تن كټ كړم

هډوكى به يې يو بل نه جدا كړم

لاس به يې د اوږو نه كټ كړم

پنجى به يې پنډيو نه جدا كړم

پنډى به يې زنګنونه جدا كړم

زنګنونه به يې اورنونه جدا كړم

ټول به ذرې ــ ذرې كړم

دې كس وويل : عمر بن عبدالعزيز وويل كه دا دلته زما عزيز ده ، خو آخرت كې ذليل ده ، كه دا دلته دولت والا ده ، خو آخرت كې فقير ده ، لږ سوچ وكى مسلمانانو !!!

لږ غور وكى ، لږ فكر وكى ، هسې نه چې وخت تېر وي بيا آرمان كوو او څه په لاس نه راځي .

عزتمندو ! مسلمانانو د قبر تاريكو ته رڼا پيداكول پكار ده چې د تيارو نه د وتولو لار پيدا كړو .

انتباه اوخبردارې

د چاپ ټول حقوق محفوظ دي خالدمنصورهداوال سره

http://hadawa2.net.ms/