نړيوال ښکيلاک او د لرو بر افغان دازادۍ غورځنګ
ملا برادر از زندان پاکستان آزاد شد
اور- بل
18.10.2010
دوه نۍ د ١٣٨٩ لمريز کال د تلې ٢٦tolafghan.com
.
ملاعبدالغنی (برادر) اززندان پاکستان ازاد شد
[u:49d1b2ce51]سلام خان :[/u:49d1b2ce51]
15.10.2010 19:51
بر اساس ګذارش( ایشا ټایمزانلاین) ملا عبدالغنی مشهور به ملا برادر معاون ملا محمد عمر که از مدت تقریبا یکسال به اینطرف به اتهام تماس ومزاکره با دولت افغانستان ازطرف سازمان استخبارات نظامی پاکستان زندانی ګردیده بود به تازه ګی از بند ازاد شده است.
این اقدام پاکستان درحالی صورت میګرد که رضا گیلانی، صدراعظم پاکستان در یک نشست خبری، نقش کشورش را در گفتگوهای صلح در افغانستان بسیار اثرگذار دانسته و می گوید که بدون همکاری اسلام آباد، گفتگوهای صلح میان حکومت افغانستان و طالبان، نتیجه ای نخواهد داشت.
پاکستان یک هم پیمان کلیدی امریکا در کار مبارزه با هراس افکنی است، اما از این که مبارزۀ صادقانه ای را دنبال نمی کند، مورد انتقاد قرار گرفته است و آگاهان بر این باور هستند که پاکستان از هراس افگنان به عنوان یک نیرو در هر معاملۀ صلح افغانستان استفاده خواهد کرد،صدراعظم پاکستان همچنان به خبر نګاران ګفته است که هیچ چیزی نمی تواند بدون موافقه پاکستان حاصل شود
در همین حال رايان كروكر، سفير سابق امريكا در پاكستان در مقالهاي در روزنامه وال استريت ژورنال خاطرنشان كرد كه مذاكرات ميان امريكا و افغانستان با طالبان بايد براي پاكستانيها شفاف باشد.
اگر پاكستان بخشي از اين روند نباشد، مشكلاتي به وجود ميآيد. در مسير رو به جلو زمانبندي و ماهيت و نوع مذاكرات با طالبان، بايد از سوي افغانها، پاكستانيها و امريكاييها با همكاري يكديگر تعيين شود.
گزارش می افزاید که پاکستان ملا عبدالغنی برادر را بخاطر حسن نیت و مذاکرات صلح آزاد نموده است، اگرچه مبصرین سیاسی آزادی وی را مایهء تعجب میدانند. تاکنون مقامات افغان و پاکستانی در زمینه ابراز نظر نکرده اند.
یک منبع طالبان به ایشیا تایمز آنلاین گفته است که ملا عبدالغنی برادر آزاد شده و اکنون با رهبر این گروه ملا عمر بسر میبرد
ایشیا تایمز آنلاین) می افزاید که پاکستان رهبر ارشد طالبان را بخاطر آزاد نموده است تا در مذاکرات صلح با واشنگتن نقش اساسی را بازی کند.
گزارش می افزاید که ملا برادر قبل از دستگیرش آماده گی خود را برای مذاکرات با دولت کابل اظهار داشته بود .
http://www.tolafghan.com/posts/20088
_____________________________________________________________________________
[u:49d1b2ce51]فريد ثمين :[/u:49d1b2ce51]
16.10.2010 13:51
دیروز آیشیا تایمز آنلاین گزارش داد که پاکستان بخاطر حسن نیت و آغاز مذاکرات با طالبان، ملا عبد الغنی مشهور به ملا برادر معاون ملا عمر را رها کرده است. گزارش می افراید که موصوف به قرار گاه طالبان رسیده و اکنون با ملا عمر رهبر فراری این گروه بسر میبرد. اگرچه تاکنون نه دولت افغانستان و نه هم دولت پاکستان صحت این خبر را تایید کرده است، مگر اظهارات نرم مقامات قصر سفید و دادن چراغ های سبز آخیر به طالبان، این خبر را تایید می کند. کما آنکه دیروز دیوید پتریوس قوماندان عمومی نیروهای ایتلافی در افغانستان اظهار داشت که مقامات ارشد طالبان می توانند برای اجرای مذاکرات وارد کابل شوند.
مگر سوال اساسی در اینجاست که چرا پاکستان شخصی را که چندی قبل گزارش های محاکمه وی در ستره محکمهء پاکستان بنشر می رسید، به این آسانی رها می کند؟؟ مبصرین سیاسی را عقیده بر آن است که پاکستان ملا برادر را در زمانی رها می کند که آغاز مذاکرات دولت کابل با طالبان سرخط اخبار جهانی را تشکیل میدهد و این کشور می خواهد با اینگونه اعمال خود چنان وانمود کند که کلید مذاکرات با طالبان در اسلام آباد است، نه در دست طالبان. در حقیقت امر پاکستان می خواهد در مذاکرات صلح با طالبان نقش اساسی را بازی کند و یکبار دیگر مهره های خود را در کابل نصب کند تا از منافع این کشور در برابر نفوذ روز افزون هندوستان دفاع کند. چند روز قبل یوسف رضا گیلانی صدر اعظم پاکستان اظهار داشت که تلاش صلح با طالبان بدون حضور پاکستان نتیجه نخواهد داد و هکذا روز گذشته شاه محمود قریشی وزیر خارجهء پاکستان اظهار داشت که این کشور در فراهم آوری زمینهء گفتگو های مصالحه بین حکومت افغانستان و طالبان به خاطر تامین ثبات در افغانستان علاقه دارد و این مذاکرات را به نفع اسلام آباد می داند. موصوف افزود رهبری گفتگوی صلح و آشتی به ابتکار افغان ها صورت گرفته است و پاکستان متمایل است که در این تلاش ها کشور همسایه اش افغانستان را تقویت کند.
اگرچه طالبان آغاز هرگونه مذاکرات را رد کرده اند و می گویند تا زمانی که نیروهای خارجی در افغانستان حضور داشته باشند، با دولت کابل مذاکره نخواهند کرد مگر رهایی ملا عبد الغنی برادر به این ادعا های طالب صاحبان خط بطلان می کشد.
گزارش ها حاکی از آن است که ملا عبدالغنی خود، بدون اجازه و مشورهء پاکستان با دولت کابل تماس گرفته بود که این موضوع باعث ناراحتی اسلام آباد گردیده بود و همان بود که موصوف توسط نیروهای امنیتی پاکستان در شهر کراچی دستگیر گردید. پاکستان با دستگیری ملا عبدالغنی مذاکرات کابل و طالبان را در نطفه خنثی کرد و هکذا به آن عدهء از طالبان که خواستار و مشتاق مذاکرات صلح بودند چنان وانمود کرد که اگر مذاکرات صلح بدون مشورهء اسلام آباد صورت گیرد، مذاکره کننده گان به فرجام ملا عبد الغنی مواجه خواهند شد.
بر اساس گزارش آیشیا تایمز آنلاین، دستگیری ملا عبد الغنی برادر کدام کار حتمی نبود بلکه یک اشتباه بود زیرا این کار توسط افراد پایین رتبهء امنیتی صورت گرفته بود، در حالیکه رییس سازمان استخباراتی آی ایس آی و لوی درستیز پاکستان در روز های دستگیری ملا عبد الغنی برادر در بروکسل پایتخت بلجیم مصروف مذاکرات با مقامات کشور های اروپایی بودند و آنها از این کار هیچ خبر نبودند. آیشیا تایمز آنلاین می گوید مقامات پاکستان از بسیار وقت، در مورد موجودیت و فعالیت های ملا عبدالغنی و همکارانش در شهر کراچی خبر بودند مگر آنها هرگز قصد دستگیری وی را نداشتند.
بهرصورت، اگر پاکستان دستگیری ملا عبدالغنی برادر را می خواست و یا نمی خواست ، مگر دستگیری وی سرخط اخبار جهانی را تشکیل داد و پاکستان آن را به مثابهء حسن نیت در مقابله علیه تروریزم به جامعه جهانی اهدا کرد، جامعه جهانی نیز این کارنامهء پاکستان را ستوده و آن را پیروزی بزرگ علیه تروریزم اعلام کرد. پاکستان به بسیار فراست و هوشیاری دستگیری و رهایی ملا عبدالغنی را به نفع خود استعمال کرد. در دستگیری وی تعهد و وفا داری خود در مورد مقابله با تروریزم را به اثبات رساند و در این راستا کریدت گرفت و در رهایی وی نیز بالا دستی خود در مذاکرات صلح با طالبان را به جامعه جهانی ابراز کرد اکنون که ملا عبدالغنی برادر آزاد شده و آرام در جوار ملا عمر بسر می برد، نمی دانیم که جامعه جهانی آزادی وی را پیروزی علیه تروریزم قلمداد خواهد کرد و یا شکست علیه تروریزم و یا آن را به مثل پاکستان علامهء حسن نیت اعلام خواهد کرد، مگر وقت و زمان خود به این سوال پاسخ خواهد داد
_____________________________________________________________________________________
[u:49d1b2ce51]میړنی :[/u:49d1b2ce51]
16.10.2010 09:03
ګرانو لوستونکو! اوسمهال په رسنیو کې د رښتیا وو څخه درواغ زیات دي. کله وایي چې ملا محمد عمر استعفاء وکړه. کله وايي سولې ته يې غاړه کېښودله. کله وايې سراج الدین حقاني سره د سولې خبرې روانې دي او د پاکستاني پلاوي سره کابل ته لاړ او کرزي سره یې وکتل؟! کله یو څه او کله بل څه وايي. خو یوه ورځ تیره نه وې چې بیا په ثبوت ورسېږي چې خبر دروغ دی.
نو همدا لامل دی چې د ملا عبد الغني برادر په خوشېدکېدلو هم باور نه شو کولی، ځکه کیدای شي دا هم د ذکر شوو خبرونو په څېر دروغین خبر وي.
بیا هم الله دې وکړي که رښتیا خوشې شوی وي نو په دې که به ډېرې ښې لاسته راوړنه وي، او ډېرې ګټې به په کې وي، ډیر د خوشالۍ زیری به وي. او دا مانا به ورکړي چې امریکا او لاسپوڅي یې نور د طالبانو سره روغې جوړې ته تیار دي، ځکه د سولې خبرې یواځې په هاغه وخت کې کیدای شې چې د قندهار د عملیاتو په څیر ټول عملیات ودرېږي، د طالب مشرانو په شمول د هیواد ټول سیاسي بندیان راخوشې شي چې په دې سره خوشباوري راتلی شي، او کیدای شي بیا طالبان هم باور وکړي چې مقابل لوري په خبرو کې رښتینې دي.
الله دې د هیواد ټول باتور مشران او ټول مجاهدین بندیان راخوشې کړي. آمین.
_____________________________________________________________________________________
[u:49d1b2ce51]سرور :[/u:49d1b2ce51]
15.10.2010 22:46
سلام خان عزیزبا ابراز تشکر از این خبرخوش شما: ازادی ملا برادر اخند از زندان پاکستان باعث خوشی ما ګردید ما در هرصورت به این اقدام استخبارات پاکستان بازهم لبیک میګویم وخداکند که ملا برادر اخند به همان اتهام که بندی بود بعد از ازادی درجهت عملی شدن پروسه صلح در افغانستان اقدام نماید.
واینکه یوسف رضا گیلانی، صدراعظم پاکستان را که گفته است صلح در افغانستان بدون پاکستان ممکن نیست، نظر شخصی وی بوده، اما ما افغانها می خواهیم تا کشورهای همسایه در یک فضای صلح بسر برده و افغانستان تخته خیزی برای کشورهای منطقه و همسایه نباشد
پاکستان به حیث همسایه ما، کشوری است که در طول تاریخ همواره سعی نموده تا به خاطر منافع و حفظ موقعیت خویش در منطقه و به خصوص در افغانستان، مداخلات مستقیم و غیرمستقیم در امور کشور را داشته باشد
این کشور همواره سعی نموده تا با حمایت از گروهها چه طالبان و یا غیرطالب منافع خویش را در کشور به دست آورد و برای حفظ منافع خود از هرگونه تلاشی دستبردار نبوده است، اگرچه این عملکردها و کوششها باعث تباهی همسایهاش، افغانستان، هم شده باشد
تاکنون موارد بیشماری حکایت از مداخلات مستقیم و غیرمستقیم پاکستان در امور کشور داشته و بارها اسنادی واضح این را بیان داشته است که پاکستان به صورت گسترده مخالفین دولت افغانستان را حمایت نموده تا علاوه بر این که به منافع مشخص خود برسد، جلوی امنیت و پیشرفت افغانستان را هم بگیرد.
پاکستان هر بار با اقداماتی چندگانه و مبهم از یک سو داد از همکاری به خاطر رشد و انکشاف افغانستان زده و از سوی دیگر به حمایت مستقیم از گروههای تروریستی فعال در کشور میپردازد و حمایت این کشور از مخالفین دولت افغانستان، از گذشته وجود داشته و تاکنون طالبان به صورت گسترده از برخی نهادهای کشور پاکستان حمایت میشوند
بازی دوگانه پاکستان همراه افغانستان تاکنون ادامه داشته و این کشور علاوه بر این که سعی نموده تا با حمایت از مخالفین دولت افغانستان از یک سو جلوی پیشرفت، انکشاف و تامین امنیت را در کشور بگیرد و از سوی دیگر نفوذ خویش را در منطقه حفظ نموده و همچنان با اقداماتی نمادین علیه این گروههای تروریستی که پروردهی دست خودشان است، امتیازات مشخص را از امریکا به دست آورد
پاکستان هر بار کوشش نموده تا جلوی نزدیک شدن دولت افغانستان با طالبان را برای مذاکرات صلح بگیرد و هر بار در این راه سنگاندازی نموده که دستگیری ملابرادر توسط سازمان استخبارات نظامی پاکستان، هنگامی که وی میخواست با دولت افغانستان به میز مذاکره بنشیند، یکی از چندین موارد سنگاندازی این کشور برای موفقیت مذاکرات صلح بوده است
حال که تلاشهای دولت افغانستان برای مذاکره و گفتوگو با مخالفین مسلح به ویژه طالبان بیشتر و جدیتر گردیده است و ایجاد شورای عالی صلح در این روزها امید دیگری را برای تحقق پروسه صلح و ادغام مجدد برای مردم و دولتمردان کشور به وجود آورده است، پاکستان باز هم میخواهد در این روند سهیم گردد
معلوم نیست که علاقهمندی پاکستان برای داشتن سهم در مذاکره دولت افغانستان با طالبان به چه دلیلی است. آیا این کشور میخواهد با این کار نفوذ خویش را بالای طالبان به رخ جهانیان بکشد و یا پاکستان مانند همیشه میخواهد در مذاکرات صلح نیز جایگاهی داشته باشد و یا هم این کشور بیم این را دارد که با موفقیت مذاکرات صلح در کشور منافع پاکستان در افغانستان قطع گردد؟
به هر صورت اگر مذاکرات صلح با مخالفین کشور به موفقیت برسد، در این شکی نیست که پاکستان منافع زیادی را از دست خواهد داد و همچنان برای همیشه دست این کشور از افغانستان و مداخلاتش کوتاه خواهد گردید
پاکستانیها از هر راهی استفاده میکنند تا در روند صلح و مذاکرات کشور با طالبان جای و جایگاهی داشته باشند و هر یک از دولتمردان این کشور به گونهای این موضوع را بیان نموده و به تازهگی نخستوزیر پاکستان، یوسفرضا گیلانی، در این مورد گفته است که مذاکرات صلح دولت افغانستان با طالبان بدون کمک پاکستان موفق نخواهد گردید
وی در سخنانش این را نیز ابراز داشته که پاکستان در روند مذاکرات صلح دولت افغانستان با طالبان، میخواهد بخشی از راه حل باشد و نه یک معضل برای این روند
هنوز معلوم نیست که پاکستان با اصرار در شریک شدن در پروسه صلح دولت افغانستان با مخالفین مسلح، چه خیالی بر سر دارد، اما حقایق گذشته این را برای ما واضح ساخته که هیچ گاهی پاکستان خیالی در خیر افغانستان بر سر نخواهد داشت
کارشناسان مسایل سیاسی، در مورد اظهارات اخیر صدراعظم پاکستان می ګوید : البته مشکل افغانستانی مشکلی است که کاملاً مربوط افغانستان نیست و این مشکلی است که تا حدی با کشورهای منطقه نیز رابطه دارد و همچنان در سطح بینالمللی نیز عواملی است که مشکلات افغانستان را دامن میزند
نقش پاکستان و همه کشورهای منطقه برای ایجاد صلح و ثبات در افغانستان مهم است اما یک نکته را باید در نظر گرفت که اگر منظورصدراعظم پاکستان، یوسفرضا گیلانی، این باشد که چون طالبان در دست ما است، به این خاطر امکانات صلح در دست ما میباشد، من فکر میکنم که این یک مبالغه است
اینکه همه چیز در دست پاکستان است، به این شکل نیست و طالبان یک سلسله مجبوریتهایی دارد و به خاطر همین مجبوریتهایش مجبور است تا نصیحت و حرفهای پاکستان را بشنود و در گذشته نیز آن قدر که پاکستان به طالبان ایجاد مشکل کردند و آنها را کشتند، من فکر میکنم که امریکاییها این کار را نکردند
فرض کنیم که اگر یک بار این طلسم بشکند و صلحی در افغانستان ایجاد شود و یا حرکتی به سوی صلح به وجود آید و طالبان این امید را پیدا کنند که تنها پاکستان نیست که باید به او اتکا بکنند، به نظر من پاکستان به بسیار سرعت تمام امکانات را از دست خواهد داد
در شرایط فعلی که همه علیه طالبان هستند و طالبان این طور فکر میکنند که چاره دیگری جز حرفشنوی از پاکستان ندارند، در این صورت این طور به نظر میرسد که پاکستان نقشی در مذاکرات دارد
اما در مجموع فکر میکنم که پاکستانیها در این مورد مبالغه میکنند و آنها فقط میخواهند که امتیاز بگیرند و تاکنون هم از این موضوع امتیاز گرفتهاند
آن قدر که مقامات افغانستان و مطبوعات گفته است، پاکستان آن قدر در این رابطه نفوذی ندارد که بگوید فقط ما هستیم که مشکل را حل کرده میتوانیم و بس
حالتی که فعلاً است یک حالت نامعلوم به نظر میرسد و وقتی ما با بعضی از طالبان و کسانی که در این جا است، مینشینیم در رابطه با جریانات صحبت میکنیم، آشکار میشود که واقعاً یک راه دشوار در پیش است
اگر ما به گذشته نظر کنیم، طالبان یک خصلت خاص خود را داشته و هیچ گاهی شما نمیبینید که این گروه با کدام گروهی کنار آمده باشد و با آنها کنار آمده و قدرت را با آنها تقسیم نموده باشد و از سال 1995 که این گروه به وجود آمده است، از همان آغاز اینها خواستار تسلیم شدن گروهها بودند و با هر گروهی که اینها صحبت کردند، خواستار تسلیم شدنشان شدند
، از سال 2001 که حکومت طالبان از بین رفت، در یک مورد حکمتیار خواست تا به طالبان نزدیک شود و هر دو در کنار هم حملاتشان را بر ضد حکومت و خارجیها انجام دهند اما در این مورد نیز طالبان از حکمتیار خواست تا باید حزب اسلامی و حکمتیار در زیر بیرق آنها بیایند و اجازه فعالیت مستقل را ندارند و این خصلت و عادت سابق طالبان هنوز هم وجود دارد
امروز آنها از امریکاییها هم میخواهند که تسلیم شوند، از حکومت افغانستان نیز همین را میخواهند که باید شما سلاح بر زمین بگذارید و تسلیم شوید چیزی که حکومت افغانستان نیز همین را از طالبان میخواهد.که امکان ندارد