نړيوال ښکيلاک او د لرو بر افغان دازادۍ غورځنګ
بياهم دديورنددمنحوسی کرښی اړه
ډوکتر څپاند
08.08.2008
بياهم دديورنددمنحوسی کرښی اړه،کاپی دفارسی٠رو څخه
متن قرارداد دیورند یا معاهدۀ کابل ١٩٩٣
مابین امیر عبدالرحمان خان جی،سی، اس،ای، امیر افغانستان و حدود متعلقه آن از یکطرف، سر هنری مارتیمردیورند کی،سی، آی،ای،سی،ای فارن سکرتری دولت عالیه هند و نایب و وکیل از جانب دولت عالیه طرف دیگر،
ازآنجا که بعضی مسأله ها به نسبت سرحد افغانستان بطرف هندوستان برپا شده اند و چنانکه هم جناب امیر صاحب و هم دولت عالیه هند خواهش انفصال این مسأله بطریق اتفاق دوستانه اند و خواهش تقرر و تعیین حدود دایره تسلط و اقتدار خود شان دارند تا که در آینده هیچ اختلاف رای و خیال درامر مزبور بین این دو دولت همعهد و هم پیمان وقوع نیابد، بوسیلۀ این نوشته معاهده حسب ذیل نمهده است:
١- حد شرقی و جنوب مملکت جناب امیر صاحب از واخان تا سر حد ایران به درازی خطی که در نقشه کشیده شده و آن نقشه همراه عهدنامه ملحق است، خواهد رفت."
٢. حکومت عالیه هند درملکهای که آنطرف این خط به جانب افغانستان واقع میباشند هیچوقت مداخله و دست درازی نخواهند کرد و جناب امیر صاحب نیز در ملکهای که بیرون این خط بطرف هندوستان واقع میباشند،هیچوقت مداخله و دست اندازی نخواهند نمود.
٣. پس دولت بهیه بریتانیه متعهد میشوند که جناب امیر صاحب اسمار و وادی بالای آن راتا چنگ در قبضبه خود بدارند و طرف دیگر جناب امیر صاحب متعهد میشوند که هیچوقت در سوات وباجور و چترال معه وادی ارنوی یا باشکل مداخلت و دست اندازی نخواهند کرد. دولت بهیه بریتانیه نیز متعهد میشوند که ملک برمل را چنانکه در نقشۀ مفصل که به جناب امیر صاحب از قبل داده شد، بجناب امیر صاحب واگذار نموده شود و جناب امیر صاحب از ادعای خود به بقیۀ منطقۀ وزیری و داور دست بردار میباشند و نیز دستبردار از ادعای خود به چاگی میباشند.
٤. این خطی مرزی بعد ازین تا آنجاییکه ممکن و مطلوب باشد توسط هیأت مشترک بریتانیایی و افغانی بتفصیل نهاده و نشان کاری خواهد شد و مراد و مقصد هیأت مذکور این خواهد بود که به اتفاق یکدیگر به سر حدی موافقت نمایند که با عالی ترین دقت ممکن مطابق خط مرزی که در نقشۀ که همراه این معاهده ملحق است، باشد، ولی حقوق محلی موجود دهات که بنزدیک سر حد قراردارند، درمد نظر گرفته می شود.
٥. به نسبت مسألۀ چمن جناب امیر صاحب از اغراض خود بر چهاونی جدید انگریزی دست بردار میباشند و حقوق خود را که در آب سرگی تلری بذریعۀ خرید حاصل نموده اندبدولت برتانیه تسلیم مینمایند. براین حصۀ سرحد خط حدبندی بحسب ذیل کشیده خواهد شد:
خط حدبندی از سرکوه سلسله خوجه عمران نزدیک پشاکوتل که در حد قلمرو بریتانیا میباشد اینطور میرود که مرغه چمن و چشمۀ شیراوبه را درافغانستان میگذارد، چشمه شیراوبه عدل مابین قلعۀ چمن نو و تهانۀ افغانی مشهور در آنجا بنام لشکر دند میگذرد ، بعدأ ازین خط حدعدل مابین ریلوی استیشن و کوهچه بمیان بلدک میرود و بطرف جنوب گشته شامل سلسله کوه خواجه عمران میشود و تهانه گواشه را در ملک انگریزی میگذارد و راه را که بطرف شوراوک از جانب مغرب و جنوب گواشه میرود بتعلق افغانستان میگذارد، دولت بهیه بریتانیه هیچ مداخلت تا به فاصلۀ نصف از راه مزبور نخواهد نمود.
٦. شرایط مزبوره این عهدنامه را دولت عالیه هند و جناب امیر صاحب افغانستان اینطور تصور میکنند که این یک کامل و خاطر خواه فیصلۀ جمیع اصل اختلاف رای و خیال که در بین ایشان به نسبت سرحد مذکور بوده اند، میباشد. وهم دولت عالیه هند و هم جناب امیر صاحب بر ذمه خود میگیرند که انفصال هر اختلاف فقرات جزیی به مثال آن نوع اختلافات که بر آن در آینده افسرهای مقرره جهت علامت نهی خط حدبندی غور و فکرخواهند نمود بطریق دوستانه نموده خواهدشد تا برای آینده حتا الامکان جمیع اسباب شک وشبه و غلط فهمی مابین دو دولت بر داشته و دورکرده شود.
٧. چونکه دولت هند از نیک نیتی جناب امیر صاحب به نسبت دولت بهیه برتانیه تشفی و اطمينان خاطر بطور کامل دارند و خواهش دارند که افغانستان را در حالت خود مختاری و استقلال وقوت ببینند لهذا دولت مومی الیه هیچ ایراد و اعتراض بر امیر صاحب در باب خریدن و آوردن اسباب جنگ در ملک خود نخواهند کرد و خود دولت موصوف چیزی معاونت وامداد به عطیه اسباب جنگ خواهندنمود. علاوه براین جهت اظهار اعتراف خود شان نسبت به طریقۀ دوستانه که جناب امیر صاحب درین گفتگو و معامله ساخته اند، دولت عالیه هند قرا میدهند که برآن وجه عطیه سالانه دوازده لک روپیه که الان به جناب ممدوح داده میشود، شش لک روپیه سالانه مزید نموده شود.
المرقوم ١٢ ماه نوامبر 1893 مطابق ٢ جمادی الاول ١٣١١ هجری.
The Durand Agreement or the Kabul Convention of1993
Whereas certain questions have arisen regarding the frontier of Afghanistan on the side of India, and whereas both His Highness the Amir and the Government of India are desirous of settling these questions by friendly understanding, and of fixing the limit of their respective spheres of influence, so that for the future there may be no difference of opinion on the subject between the allied Governments, it is hereby agreed as follows:
1. The eastern and southern frontier of his Highness’s dominions, from Wakhan to the Persian border, shall follow the line shown in the map attached to this agreement.
2. The Government of India will at no time exercise interference in the territories lying beyond this line on the side of Afghanistan, and His Highness the Amir will at no time exercise interference in the territories lying beyond this line on the side of India.
3. The British Government thus agrees to His Highness the Amir retaining Asmar and the valley above it, as far as Chanak. His Highness agrees, on the other hand, that he will at no time exercise interference in Swat, Bajaur, or Chitral, including the Arnawai or Bashgal valley. The British Government also agrees to leave to His Highness the Birmal tract as shown in the detailed map already given to his Highness, who relinquishes his claim to the rest of the Waziri country and Dawar. His Highness also relinquishes his claim to Chageh.
4. The frontier line will hereafter be laid down in detail and demarcated, wherever this may be practicable and desirable, by joint British and Afghan commissioners, whose object will be to arrive by mutual understanding at a boundary which shall adhere with the greatest possible exactness to the line shown in the map attached to this agreement, having due regard to the existing local rights of villages adjoining the frontier.
5. With reference to the question of Chaman, the Amir withdraws his objection to the new British cantonment and concedes to the British Governmeni the rights purchased by him in the Sirkai Tilerai water. At this part of the frontier the line will be drawn as follows:
From the crest of the Khwaja Amran range near the Psha Kotal, which remains in British territory, the line will run in such a direction as to leave Murgha Chaman and the Sharobo spring to Afghanistan, and to pass half-way between the New Chaman Fort and the Afghan outpost known locally as Lashkar Dand. The line will then pass half-way between the railway station and the hill known as the Mian Baldak, and, turning south-wards, will rejoin the Khwaja Amran range, leaving the Gwasha Post in British territory, and the road to Shorawak to the west and south of Gwasha in
Afghanistan. The British Government will not exercise any interference within half a mile of the road.
6. The above articles of" agreement are regarded by the Government of India and His Highness the Amir of Afghanistan as a full and satisfactory settlement of all the principal differences of opinion which have arisen between them in regard to the frontier; and both the Government of India and His Highness the Amir undertake that any differences of detail, such as those which will have to be considered hereafter by the officers appointed to demarcate the boundary line, shall be settled in a friendly spirit, so as to remove for the future as far as possible all causes of doubt and misunderstanding between the two Governments.
7. Being fully satisfied of His Highness?s goodwill to the British Government, and wishing to see Afghanistan independent and strong, the Government of India will raise no objection to the purchase and import by His Highness of munitions of war, and they will themselves grant him some help in this respect. Further, in order to mark their sense of the friendly spirit in which His Highness the Amir has entered into these negotiations, the Government of India undertake to increase by the sum of six lakhs of rupees a year the subsidy of twelve lakhs now granted to His Highness.
H. M. Durand,
Amir Abdur Rahman Khan.
Kabul, November 12, 1893
باتور
28.08.2008
Besada خانه !
خير يوسې، ښه معلومات دي را اقتباس کړي. . يو څه خپل نظر هم وړاندي کړه .
په درنښت
Ghairat
28.08.2008
تر سلام وروسته!
۱ - بریتانوي هند له ۱۹۴۷ راهیسې نشته او شتون نه لري، نو تړونونه ورسره هم اعتبار او له شتون نه لري۰
۲ - لره پښتونخوانه هند کله له افغانستان څخه او نه انګلیسانو له هند څخه نیولې وه، بلکې انګلیس له افغانستان څخه ښکیل کړې وه، نو د انګلیس له وتلو وروسته
هند ته نه، بلکې افغانستان ته بیرته ورکول یې یواځنۍ حقوقي لار ده اوبس۰
هند نه د افغانستان او نه د انګلیس وارث ګڼل کیدای شي۰ د بریتانوي هند اشغالي تېري د هند نه ، بلکې د انګلیس ښکیلاکګر تیري ګڼل کیږي ۰
۳- د انګلستان د خپل قانون له مخې د ښکیلاکګر انګلستان هر تړون تر سلو کالو زیات نور اعتبار نه لري، نو د ډیورن د فرْي کرښې جبري تړون اعتبار هم ۱۹۹۸ کال کې ختم او له منځه تللی دی۰
۴- کوم تړونونه چې یوښکیلاکګر طاقت پر یو محکوم حکومت لاسلیک کوي
حقوقي اعتبار نه لري، په تیره بیا د هغه هیواد له آزادۍ وروسته یې اعتبار له منځه ځي!
۵- د استقلال د ګټلو سره سم امیر امان الله خان د لویې جرګې له منځ څخه د انګلیس سره ټول پخواني تړونونه ملغی اعلام کړل او تر نن ورځې پورې یو افغان حکومت هغه بیرته نه دي منلي ! نو بیا د ډیورن د بی اعتباره کرښې د ملغی تړون
په فارسي رو اونورو پاڼو کې نشرول له غیرملي موخې څخه بل څه هدف لري؟
ډوکتر څپاند
29.08.2008
محترم غيرت
زه ستاسو د ليکنو سره موافق يم٠
زه فکر نه کوم چه په فارسی رو کی ددی سند نشر د دی منحوسی کرښی دتايد په
معنی وی٠که رښتيا خبره وکړم نو دا اول ځل دی چه دانګليس او دهغوی دلاس
لاندی حکومت د امير تر منځ قرار داد خط ،می په مکمل ډول وليد٠
لکه څنګه چه د کرزی دحکومت قرار دادونه قانونی اعتبار نلری،دغه راز د
ډيورنډکرښه هم هيڅکله قانونی اعتبار نه درلود٠
عبدالرحمن خان په خپلو ليکنو کی دعوا کړی چه ګواکی د "پښتونستان"
د سيمی
په سر معاملی ته ځکه اړ شو،چه انګریزانو غوښتل کندهار له افغانستان نه بيل
کړی٠خو اوس هر افغان پدی خبره پوهيږی چه عبدالرحمن خان د ميوند فاتح يعنی
غازی محمدايوبخان ته د انګليس په مرسته دجنګ په ډګر کی ماته ور کړه او
ايوبخان مجبور شو چه دفارس دولت(اوسنی ايران) ته پناه يوسی چه هلته زندانی اوبيا مړ شو٠
عبدالرحمن د انګليس د يوه امير(دافغانستان نايب الحکومه)وه او دده په زمانه
کی نورو هیوادو ته اجازه نه وه چه په کابل کی سفارت او يا نماينده ولری٠
دا ټول هغه شواهد دی چه دعبدالرحمن خان د حکومت غير قانونی مقام او
حيثيت څرګندوی٠دداسی يوګوډاګی حکومت قرار دادونه يواځی او يواځی د هماغه ګوډاګی
د قدرت په دوره کي موقت "اعتبار"لری اوبس٠
Ghairat
29.08.2008
[quote:3bc9f2388b]او ايوبخان مجبور شو چه دفارس دولت(اوسنی ايران) ته پناه يوسی چه هلته زندانی اوبيا مړ شو٠ [/quote:3bc9f2388b]
بیصدا صیب ښې چارې!
ستاسو له مالوات څخه مننه کوم. خو د ایوب خان د مړینې د ځای په اړه نه، ولې دومره مې چیرې لوستلي وو چې ایوب خان د انګلیسانو له خوا استرالیا ته تبعید شو او هلته یې بیا په ډیر قدر او عزت سره ساته۰
عبدالرحمن خپل ملت او ټول تاریخ ته یې په همدې ګرم دی چې کله د بخارا له بند څخه راووت او هیواد ته راغی باید د انګلیسانو پر ځای د ایوب خان سره یوځای شوی او د هیواد د بشپړې آزادۍ پورې دانګلیس په وړاندې جنګیدلی وای۰
بیا به نه د قندهار او نه د لرې پښتونخوا په اړه د استعمارچیانو له ګواښ سره مخامخ کېده ۰
په درنښت
