ادبي ټوکې ټکالې
پښتنې ټوکې
W.Wardak
15.03.2008
ګرانو راځ[color=white:8178feb2c9]ئ[/color:8178feb2c9] لږ سره وخاندو، او خپل[color=yellow:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9] هغه پښتن[color=white:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9]، ټوک[color=yellow:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9]، چی په یوه اولس ک[color=white:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9] آوریدل کیږ[color=yellow:8178feb2c9]ي[/color:8178feb2c9]، خو نورپښتانه نه و[color=white:8178feb2c9]ي[/color:8178feb2c9] تر[color=yellow:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9] خبر، سره شریک[color=white:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9] کړو، او په د[color=yellow:8178feb2c9]ې[/color:8178feb2c9] توګه کلتور[color=white:8178feb2c9]ي[/color:8178feb2c9] تاریخ وساتو.
د یادولو وړ ده که ټوکې کوم خاص قوم ته متوجه شي، بیا به ټوکې زمونږ او تاسې په منځ کې د خندا په ځای کینه وزیږوي.
کوښښ وکړۍ داسی نادری ټوکی وکړۍ. پیل به یی زه په څو ټوکو وکړم.
[color=red:8178feb2c9]ګرانو وروڼو هیله ده چی تاسی هم راسره شریک شی، تر څو هغه ټوکی چی چا نه وی آوریدلی، سره شریکی کړو، که تاسی همکاری نه کوۍ، زه هم زړه توری کیږم، زه هم پوهنتون وایم، دومره بیکاره نه یم، خو زما هدف دادۍ، چی یو سره وخاندو، او بل، دا هم یو کلتوری خدمت دی،
ستاستی د همکارۍ په هیله.[/color:8178feb2c9]۰۰۰۰۰۰۰۰
یو هلکه په پردی باغ کی مړی شکولی، کله چی د باغ څښتن پری راغی، نو له ښکنځل کولو وروسته یی ورته وویل ، چی زه اوس ستا کور ته ځم او پلار ته د وایم چی، ستا زوی په غلا مړی شکوی، هلک له ونی غږ ورته وکړ، کور ته مه ځه پلار می په بله ونه کی دی.
----------
یوه ورځ د ارګ په مخ کی زیات شمیر سپی را ټول شوی وو ، تر څو ښاغلی جمهور رییس (ربانی) ته خپل شکایت وړاندی کړی، سهار وقتی ټولو غپل، چی استاد له خوبه راویښ شو، پوښتنه یی وګړه، بچا چی ګپ هست، باډیګاردانو ورته وویل سپی راغلی، مضاهره یی کړی، ده د ویشتلو امر ورکړ، وویل شب از راکتهای حکمتیار خواب کرده نه میتوانیم ، روز سګها آمده حق میخواهه، بیزنین.
سپو د یو شمیر مړو او زخمیانو سره شاتګ وکړ، خو په لاره یی فیصله وکړه چی صدراعظم صاحب ته به ورشی، کله چی چهار آسیاب ته ورسیدل، خپله غوښتنه یی، د صدراعظم معاون ته وړاندی کړه، هغه له څه ځنډ وروسته را ښکاره شو او وویل یی، چی یو څو سپین ګیری مو راشی، کله چی دوی له صدراعظم صاحب سره کښیناستل، لوی سپی داس پیل وکړ:
ښاغلی صدراعظم صایب، مونږ د کارته نو سپی یو ، د پيړیو راهیسی دلته اوسیږو، نیکونه مو دلته خاوری شوی، خو اوس چی کله ستاسی جګړی پیل شوی، لکه د نورو انسانانو به څیر مونږ هم ډیر خراب شو، مړه شو، زخمیان شو، هر څه مو له لاسه ورکړی، څه موده کیږی، چی دلته نور انسانان نه اوسیږی، او لوږه هم راباندی راغله،خو مونږ خپلی خولی تړلی ځکه چی په انسانانو دا حالات راغلی مونږ خو تر انسانانو ښه نه یو، خو اوس ځکه تاته راغلی یو چی له داسی مشکل سره مخ یو چی نورمو یی وژدان نه قبلوی، او هغه دا چی د دوستم خلک زمونږ به نرو او ښځو جنسی تیرۍ کوی، دا نو مونږ ته د قبول وړ نه، ٠ربانی خو په مرمیو وویشو، هیله ده چی ته څه وکړی.
----------
یو سړی مونځ کولو، کله چی له لمانځه خلاص،شو یو بل سړی غږ پری وکړ، چی په ډیران لمونځ نه کیږی، ده ورته وویل ما خو چو وکړو، نو ښه پری کیدو!
------------------
یو پښتون حج ته تلو ، له یوه ملګری یی وپوښتل، چی زما خو عربی هم نه ده زده، نو زه به د ضرورت په وقت کی څنګه خبری کوم،ملګری یی ورته وویل چی په آخر کی تو ، وایه، خپله عربی تری جوړیږی.
کله چی عربستات ته لاړ، یوه ورځ یی له یوه عرب نه د یوه آدرس پوښتن وکړه، هغه عرب یی سم په خبره نه پوهیده، دی ورته وایی، ته څومره کم عقلاتو چی په ساده خبرو هم نه پوهیګاتو!
--------
یو وقت لیوه او ګیدړه سره ملګری وو، انډیوالی یی ښه وه خو ګیدړه داسی ښه ډاډه ژوند نه شوی ورسره کولای.
يوه ورځ لیوه پوښتنه تری وکړه، چی ته څه پوهیږی چی زما کله د ښکار وقت وی، چی باید ښکار وکړم.
ګیدړی ورته وویل، چی هر کله ستا سترګی سری ،وی هغه وقت ستا د ښکار وقت دی.
یوه ورځ داسی راغله چی یوه، غوا په یوه ډنډ کی لیودلی وه، ګیدړه د ډنډ په ژی ولاړه وه، ګوری چی لیوه را رووان دی، له ځان سره یی وویل دغه ښه وقت دی، چی څنګه لیوه راورسید، ګیدړی ورته وویل چی لیوه وروره سترګی خو د ډیری بدی سری دی، او غوا خوهم وینی، چی په اوبو کی بنده ده، لیوه ورته وویل چی څنګه ورټوپ کړم، ګیدړی ورته وویل، مڼډ پری وروکړه، په شا یی ځآن ور واچوه، لیوه هم خبره ومنله، خو چی کله یی ټوپ کړل له غوا څخه، دوه متری لری ولګید، او لیوه هم په دی پوه شو، چی په ډند کی راګیر شوی، ګیدړی یی ته غږ وکړ، چی خوری زما خو ډیره بده تبه ده، دا تبه به می ،ونه ګوری؟ ګیدړه په ځای ددی چی ورټوپ کړی، یوه اوږده لښته یی راِغوڅه کړه، او لیوه ته یی ور اوږده کړه،لیوه ته یی وویل، وروره تبه خو ریښتیا هم ډیره ده، خو چی کله اوس د غوا څښتن راورسیږی، نوره به هم پورته شی.
-------
یو کلیوال سړۍ، ښار ته راغلۍ وو، او د یو وریجو په دوکان کی یی کار پیدا کړ، چی ماښام شو، صاحب یی ورته وویل، چی ته به په دغه دوکان کی نن د شپی پاتی شی، او د وریجو حسابونه به درسره وکړی.
چی شپه لږ تیره شوه،ده خپلی پښی سپکی کړی او کلی ته لار، هلته چا پوښتنه تری وکړه، چی ولی، راغلی، ده ورته وویل، د ماښامه تر سهاره ما، یو دوکان وریجی څنګه حساب کړی وی، هغه خو په لکهاوو وریجی کیږی.
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
[color=blue:8178feb2c9]یو سړ ګنج کی د قربانۍ لپاره پسه واخیست، خو په لاره یی ډیر په تنګ کړ، پسه به شا ته زور کاوه، سړی مخ ته کش کاوه، په دغه وقت کی یو سړۍ تیریده، په ده یی غږ وکړ،ورته وویل یی، بلا وهلۍ یی، خو په اوږو یی یوسه.
ده ورته وویل، چی یو دغه هم په غوږ کی ور واچوه، چی له ځایه هم ونه ښوری.[/color:8178feb2c9]
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
یو سړی ملا ته راغلی، پوښتنه یی تری وکړه، ملاصیب، که څوک د چا تبر ورک کړی، او د اخیستو توان یی ونه لری، بایده څه وکړی، ملا ورته وویل، معافی د تری وغواړی، بیا نو څه خبره نه شته.
ده ورته وویل ، ملاصیب نو زه هم له تا نه بښنه غواړم، ځکه ما ستا تبر ورک کړۍ. ملا ورته په غوسه شو، وویل صبر خبیثه.
چی زه یو ځل حاشیه هم درته وګوړم، چی څه پکی لیکلی، ملا د کتاب په حاشیه ګوته را کش کوله، او عامی ته یی وویل چی دلته لیکی، التبر من التوان
و لو کان دو سره (د ملا تبر دو سره وو)، نو ځکه باید ته حتمآ ما ته تبر را پیدا کړی.
۰۰۰
[color=blue:8178feb2c9][/color:8178feb2c9]
[color=blue:8178feb2c9]کوم سړۍ ښار ته راغلۍ وو، دوکاندار ته یی ویل یو جوړ زنانه څپلکی راکړه، خپلی ښځی ته یی اخلم، دوکاندار پوښتنه وکړه، نمر یی څو دی، ده ورته وویل یره یاره په نمبر،ممبر د نه پوهیږم، خو دوه یی شوی، یو یی په لاره دی.[/color:8178feb2c9]
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
یوه ورځ یو افغان په کوم هیواد کی، د حکومت خلکو ونیو، کوم جرم به یی کړی وو که نه، خو [color=red:8178feb2c9]خبره بندی خانی ته ورسیده، د بندی خانی مشر ورته وویل چی د کوم ځآی یی، ځواب یی ورکړ افغان یم، مشر ورته وویل سمه ده دلته د هر ملک بندیان دی، تا به [/color:8178feb2c9]د افغان بندیانو څانګی ته ولیږو، ده ویل سمه ده خو جزا می څه ده ، مشرورته وویل چی هره ورځ د په کونه کی ګرم قیر اچوو، ده ویل دغه بله څانګه کی څوک پراته دی، ده ویل دلته انګرایزان، بندی پوښتنه وکړه، هلته څه جزا ده، مشر وویل، په هفته کی دری ځله قیر ده، نوری ورځی معاف دی، بندی وویل، زه خو اوس انګریزۍ نشنلیټی لرم، ما هم دلته واچوه.
مشر د پاسپورت په لیدو خبره ورسره ومنله.
کله چی، بندی شو، نو چی دری ورځی به یی قیر په کی واچول ، پاتی څلور ورځی به یی، له سوخته په ځمکه نه شوی کیناستۍ.
خو د افغانانو له څانګې به هره ورځ د خندا غږونه راتلل، بندی حیران وو، نو یوه ورځ په دی وتوانید، چی له دیوال نه سر پورته کړی، او له افغان بند یانو وپوښتی چی دوی ولی هره ورځ خاندی، هیڅ د چیغو غږ نه راځی.
په یوه افغان یی سترګی ولګیدی، تری وپوښتل یاره، زمونږ په هفته کی دری ځله دی، خو پاتی هفته، هم له سوخته، خوب نه شو کولای، تاسی ولی خاندی او مجلسونه مو وی؟
افغان ځواب ورکړ، چی زمونږ دغه د قیرراوړلو واله، آتشی، لرګو واله ټول افغانان دی، یوه ورځ قیر نه وی، بله ورځ لرګی نه وی چی پری ګرم یی کړی، کله خو ګوګړ هم نه وی، کله خو یی قیر خرڅ کړی وی، نو له دی کبله مونږ ټوله هفته جزا نه وینو.
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
یوه ملاڅخه یوی ښځی پوښتنه وکړه، ویل ملاصیب دا ځان کندن (دمرګ اخری شیبی) به سخت وی که، نګتون (اولاد زیږونه)
ملا ورته وویل خوری څه ووایم تر اوسه خو نه مړ شوی یم نه می اولاد زیږولۍ.
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
یو چړی ( وړکۍ طالب)وو، په ده یوه نجلۍ ګرانه وه، یوه ورځ یی وعده ورسره وکړه، خو دا رانغله، دو دده ډیر زړه ډک وو، خو هیڅ نه پوهیده، چی څنګه هم زړه تش کړی، او نجلۍ په دی پو کړی چی دا په وعده ولاړه نه ده.
نو چی د آذان وقت شو او حی علی الفلاح ته ورسیده، د لهجه په تغیر سره یی، وویل حی وعد خلاف-----، حی وعده خلاف-----.
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
دوه ملګری وو، یو ښاری، بل د کلی او اطراف سړی وو، خو دواړه پوهنتون کی درس وایه، یوه ورځ ښاری هلک د خپل ملګری سره یوځای لاړ کلی ته.
نو دغه کلیوال سړی خپل پلار ته وویل، پلاره، ګوره ددغه سړی په مخ کی بی باکه اصطلاحات و نه کاروی، پلار یی ورته وویل ښه ده بچیه.
کله چی د ډوډی وقت شو نو ټولو ډوډۍ پیل کړه، ښاری هلک لس مړۍ نه وی خوړلی ویل یی مره بس، د هلک پلار ورته وویل وخوره بچیه ډوډۍ وخوره ، ده ویل نه مره بس، ما دیره وخوله، د هلک پلار ورته وویل وخوره څه خوټی می د خوړلی، په دغه وقت کی زوی ورته په غوسه ویل پلاره ما نه وو درته ویلی چی دده په مخ کی داسی بی باکه خبری مه کوه، پلار یی وویل بچیه څه غولۍ خو می نه دی، خو ورته و می ویل چی ډوډی وخوره.
ګرانو!
ټوکی می ډیری زده، خو ګورم چی نور پښتانه وروڼه څه مینه ښیی، که څنګه.
او بل دا چی، ما خپله له طالبانو سره څه وقت تیر کړی، او دغه ټوکی می له دوی نه آوریدلی، زما هدف کوم منفی جهت نه دی.
[/b]ېېې[color=blue:8178feb2c9][/color:8178feb2c9]
مازدیګر
16.03.2008
ډیر ښه ډیر اعلی خوند یی وکه بس وردګ صیب
دنورو انتظار مه کوه
هم ستا نوبت ده لیکه یی چی خندیدل رایاد شی
مجاهدكتوازي
16.03.2008
سلامونه
يو ورځه دي چړي انو په وجره كي نا سته ومه سي جما عت ته يو ميلمه راغي
ده يو چړي چي په جما عت كي وه وجره ته راغي هغه بل طالب ته وويل يي :ك :
په : ت : كي كيد ه :م : په : ج : كي ده
نوما چي هر چومره فكر وكو په پوه نه سوم چي له هغه بله طالب نه مي پشنته وكه
چي دي چه وويل يي هغه وه يي چي : کټو په تا كي كي كيده ميلمه په جما عت كي ده
ډوکتر څپاند
17.03.2008
وردک صاحب شاباش په دی ښايسته توکو
يوسړی دسپيانو نه ډیر بيريده،يوه ورځ دکلي ملا صاحب ته ورغی او مرسته ئی ځينی وغوښته٠ملا ور ته کړه چه زه به يو تعويض در ته وليکم مګر ځما شکرانه به راکوی٠ سړی تاويز په غاړه کړ او رخصت شو٠ملا ورپسي غږ کړ :وي چه ګوره هلکه يوه لکړه له ځانه سره ګرزوه،سړي ؤويل چه بيا د تاويز او شکرانی څه فايده?
ملا ور ته ووي چه ځينی سپيان په عربی ژبه نه پوهيږي!
غمي
17.03.2008
وردګه وروره : سلام عليكم.
له هر څه نه مخكي درته ښه راغلاست وايم، خداي دي وكړي چه خوشاله اوسي.
وروره: ډيري ښكلي ټوكي دي ليكلي ، لكه څنګه چي دي مونږ وخندولو همداسي دي الله پاك هميشه خوشاله لره، خو پدي هيله چه خپلو ټوكو ته دوام وركړي.
خوشاله اوسي.
وردګه وروره: دليكني له تغيير څخه مو مننه.
z.shaheen
18.03.2008
خوب شد که نوشتۀ غمی اصلاح شد :D :D :D
هـ . غیرت
13.02.2009
وایی چی یوه ورځ یو سړی ډاکټر ته لاړو
او ډاکټر ته دا رنګه د خپلی ناروغۍ په تشریح کولو پیل وکړ
ډاکټر صاحب هر څه چی خورمه هیڅ می نه هضمیږی ډیری
دواګانی می وکړی ډیرو درملتونونو او روغتونو باندی وګرځیدم
خو هیڅ ورسره روغ نه شوم
ډاکټر چی هم دده په علاج پوه نه شو نو د لږ ځنډوروسته یی وویل
:lol: (':lol:') « خو هضم شوی خوره » :lol: :lol:
اوبه
aman1
19.02.2009
پښتون ؛مانن اوبوته دهوکه ورکړه
ملګرې؛هغه سنګه؟
پښتون؛هغه داسي چي مااوبه په چوله دګرميدودپاره
کيشودي اوخپله په سړواوبوولمبيدم
